คือผมเรียนอยู่ ม.4 รร.ชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัดทางภาคใต้
และผมเรียนพรีดีกรีของ ม.ราม อยู่ด้วยครับ ตอนนี้ ไม่สิผมคิดมานานมากแล้วตั้งแต่ตอนที่ผมยังไม่จบ ม.3 ว่าการเรียนในระบบมันไม่เหมาะสำหรับผม
แต่เมื่อผมคุยกับยายก่อนที่จะเข้า ยายก็ไม่เห็นด้วย(ผมอยู่กับตายายครับ) ผมเลยต้องเข้าเรียนต่อ ม.4 ในระบบเหมือนเด็กคนอื่นทั่วไปเขา ทุกวันนี้ผมแค่เข้าไปหายใจในห้องเรียน ปล่อยให้เวลาผ่านไปเรื่อยๆแค่นั้นเอง จะตั้งใจนั่งฟังก็แค่วิชาภาษาอังกฤษและดนตรีเท่านั้น เพราะมันเป็นวิชาที่ผมเข้าใจมัน และสมองรับมันมากที่สุด ส่วนวิชาอื่นๆผมปล่อยให้มันผ่านไปเรื่อยๆ มันทำให้ผมเสียดายเวลาตรงนั้นมาก เพราะแต่ละวันผมใช้เวลาอย่างต่ำ 6-7 ชม.ในการเรียนกลับมาบ้านก็ต้องมาทำโน่นนี่นั่นอีก ผมรู้สึกเสียเวลาตรงนั้นมาก ผมจึงลองขอกับที่บ้าน ว่าจะขอออกมาเรียนนอกระบบ เพราะผมคิดว่ามันเหมาะสำหรับคนแบบผมมากที่สุด และที่ผมเรียนทุกวันนี้ผมไม่ได้เรียนเพื่อเอาความรู้ไปใช้เพื่อจะเป็นอาชีพ หมอ วิศวะ หรืออาชีพที่เงินเดือนๆเยอะๆ ผมออกไปผมก็ออกไปทำอาชีพที่ผมรัก ทำสิ่งที่ผมรัก
สรุปคือที่เรียนไปทุกวันนี้ ม.6 กับ ป.ตรีแค่นั้นเอง ถ้าผมออกไปเรียนนอกระบบ เวลาว่างก็จะเยอะขึ้น ผมก็จะได้ทุ่มเทไปกับพรีดีกรีด้วย
ที่จะไปเรียนนอกระบบผมไม่ต้องการจะทิ้งการเรียน แค่ผมเลือกเรียนสิ่งที่มันเหมาะกับผมแล้ว สุดท้ายวุฒิ ม.6 ก็ได้เหมือนกัน
และตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองเริ่มมีอาการของโรคซึมเศร้าหน่อยๆ ขอคำชี้แนะหน่อยครับ ขอบคุณครับที่อ่านจนถึงนี้
ทำไมผู้ใหญ่หลายคนถึงไม่ชอบการศึกษานอกโรงเรียนเหรอครับ
และผมเรียนพรีดีกรีของ ม.ราม อยู่ด้วยครับ ตอนนี้ ไม่สิผมคิดมานานมากแล้วตั้งแต่ตอนที่ผมยังไม่จบ ม.3 ว่าการเรียนในระบบมันไม่เหมาะสำหรับผม
แต่เมื่อผมคุยกับยายก่อนที่จะเข้า ยายก็ไม่เห็นด้วย(ผมอยู่กับตายายครับ) ผมเลยต้องเข้าเรียนต่อ ม.4 ในระบบเหมือนเด็กคนอื่นทั่วไปเขา ทุกวันนี้ผมแค่เข้าไปหายใจในห้องเรียน ปล่อยให้เวลาผ่านไปเรื่อยๆแค่นั้นเอง จะตั้งใจนั่งฟังก็แค่วิชาภาษาอังกฤษและดนตรีเท่านั้น เพราะมันเป็นวิชาที่ผมเข้าใจมัน และสมองรับมันมากที่สุด ส่วนวิชาอื่นๆผมปล่อยให้มันผ่านไปเรื่อยๆ มันทำให้ผมเสียดายเวลาตรงนั้นมาก เพราะแต่ละวันผมใช้เวลาอย่างต่ำ 6-7 ชม.ในการเรียนกลับมาบ้านก็ต้องมาทำโน่นนี่นั่นอีก ผมรู้สึกเสียเวลาตรงนั้นมาก ผมจึงลองขอกับที่บ้าน ว่าจะขอออกมาเรียนนอกระบบ เพราะผมคิดว่ามันเหมาะสำหรับคนแบบผมมากที่สุด และที่ผมเรียนทุกวันนี้ผมไม่ได้เรียนเพื่อเอาความรู้ไปใช้เพื่อจะเป็นอาชีพ หมอ วิศวะ หรืออาชีพที่เงินเดือนๆเยอะๆ ผมออกไปผมก็ออกไปทำอาชีพที่ผมรัก ทำสิ่งที่ผมรัก
สรุปคือที่เรียนไปทุกวันนี้ ม.6 กับ ป.ตรีแค่นั้นเอง ถ้าผมออกไปเรียนนอกระบบ เวลาว่างก็จะเยอะขึ้น ผมก็จะได้ทุ่มเทไปกับพรีดีกรีด้วย
ที่จะไปเรียนนอกระบบผมไม่ต้องการจะทิ้งการเรียน แค่ผมเลือกเรียนสิ่งที่มันเหมาะกับผมแล้ว สุดท้ายวุฒิ ม.6 ก็ได้เหมือนกัน
และตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองเริ่มมีอาการของโรคซึมเศร้าหน่อยๆ ขอคำชี้แนะหน่อยครับ ขอบคุณครับที่อ่านจนถึงนี้