เรื่องมีอยู่ว่า เราสองคนแต่งงานกันมานานมากกว่า 10 ปี
ปีแรกที่แต่งงานกัน เราทำงานบริษัทมีเงินเดือนรวมกันเดือนชนเดือนแต่ไม่มีหนี้สิน เราสองคนตั้งใจไว้ว่าจะขยันเพื่อให้พ้นจากความยากจน เพราะ พ่อแม่ลำบากเพื่อส่งเราเรียนหนังสือ
ต่อมาจึงคิดนำเงินที่เหลือจากงานแต่งมาลงทุนทำค้าขาย และได้ขอยืมเงินจากครอบครัวพี่สาวส่วนหนึ่งเพื่อมาลงทุนโดยไม่ได้บอกว่าจะยืมเงินเท่าไหร่ แต่ได้รับคำปฏิเสธทันทีว่า ไม่มี ไม่ให้ยืม (เราเคยเห็นบัญชีเงินฝากมีเงินมากกว่า 3 แสนบาทเค้าฝากเราอัพสมุดที่ธนาคาร) และพี่สาว (หน้าที่การงานดี มีเกียรติ) และครอบครัวพี่สาวก็นำเงินไปใช้จ่ายซื้อรถ ไปเที่ยว อย่างสบาย (ตอนนั้นไม่ได้โกรธนะ และคิดได้ว่า เงินเค้าหาด้วยความลำบากอีกอย่างถ้าเรายืมเกิดนำเงินมาลงทุนแล้วเจ๊ง พี่คงกลัวเราไม่มีคืน)
ต่อมาเราพยายามเก็บเงินอีกปี ขยันทำโอที รับงานมาทำที่บ้าน จนมีเงินพอ เราได้เปิดร้านขายของตามที่ตั้งใจไว้ ช่วงแรกขาดทุน กู้เงินมาหมุน ขอยืมรถ ขอยืมเงินจากพี่ ก็พูดเหน็บแนม ด่าทอบ้าง เงินไม่ให้ยืมเหมือนเดิม รถให้ยืมขนของบ้างแต่บ่นตลอด ช่วงนั้นชีวิตลำบากพอสมควร
แต่พอขายไปได้สักพักคนเริ่มรู้จัก ขายดีได้กำไร พี่สาวขอเราหุ้น เราไม่ให้หุ้นเพราะน้องชายเรามาหุ้น ลงทุนค้าขายร่วมกันไปแล้ว ต่อมาเราเปิดธุรกิจอีกตัว ธุรกิจตัวนี้ทำให้เราลืมตาอ้าปากได้เลยทีเดียว แต่ปกติไม่โอ้อวด ไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือย เลยไม่มีใครรู้ว่าชีวิตดีขึ้นหรือไม่ แต่ที่เห็นว่าดีขึ้น คือ มีบ้านให้เช่า เราเลยเอ่ยปากว่า จะสอนให้พี่สาวทำแต่ได้รับการปฏิเสธ บอกไม่อยากทำ จะกำไรสักเท่าไหร่เชียว ชิ้นละถึงร้อยหรือป่าว ไม่ทำดีกว่าเดี๋ยวเจ๊ง แต่ธุรกิจนี้ทำให้ เรามีเงินใช้ไม่ขัดสน (ออกจากงานประจำแล้วนะ) เราจุนเจือครอบครัวทุกอย่างเท่าที่จะช่วยได้ เช่น พาไปกินร้านอาหารดีๆ จ่ายค่าของใช้ในบ้าน เทศกาลให้เงินทุกคนใช้จำนวนมาก แต่ไม่ได้ให้ทุกเดือนนะ
ปัญหาเกิดขึ้น เราโดนแม่ด่าว่า” ได้ดีแล้วลืมตัว ไม่เห็นหัวคนอื่น จะทำกินไม่เจริญ “ คือประเด็น อยากให้เราให้เงินทุกคนในบ้านแบบประจำ อยากให้เลี้ยงดูครอบครัวพี่สาวซึ่งมีหลานด้วย อยากให้ทุกคนในครอบครัวรักกัน แต่การที่เราจะได้ความรักเราต้องใช้เงินซื้อเหรอ เราสอนให้ลงมือทำ แบบจับมือทำ ก็ไม่เอา อยากได้เงินใช้ฟรีๆ สบายๆไม่เหนื่อย พอไม่ให้ไปฟ้องแม่ แม่มาด่าเรา แล้วตอนเราลำบาก ไม่มีใครช่วยเหลือ มีแต่ด่าว่าเรา เอาเวลาไปทำงานประจำดีกว่า เงินเดือนมั่นคง มาค้าขายเกิดเจ๊งจะทำยังงัย
ตอนนี้ครอบครัวเราเครียดนะ คือไม่อยากให้แม่ ไม่สบายใจ แต่เราก็ไม่ไหว จะให้เราเลี้ยงทุกคน แล้วให้เราสองคนหาเงินมาให้ ทุกคนอยู่บ้านทำงานประจำแบบเช้าชามเย็นชาม เราให้ช่วยอะไรก็ต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยน เช่น เงิน ของใช้ ทริปเที่ยวต่างประเทศ เป็นต้น นี่เราผิดขนาดนั้นเลยเหรอ นี่เราเป็นคนเลวขนาดนั้นเลยเหรอ
อยากถามทุกคนว่า เราควรทำอย่างไรกับชีวิตดี ปัจจุบันเราอาศัยรวมกันเป็นครอบครัวใหญ่ ย้ายออกไม่ได้เพราะเป็นห่วงแม่ (แก่มากแล้ว)
ได้ดีแล้วลืมพี่น้อง
ปีแรกที่แต่งงานกัน เราทำงานบริษัทมีเงินเดือนรวมกันเดือนชนเดือนแต่ไม่มีหนี้สิน เราสองคนตั้งใจไว้ว่าจะขยันเพื่อให้พ้นจากความยากจน เพราะ พ่อแม่ลำบากเพื่อส่งเราเรียนหนังสือ
ต่อมาจึงคิดนำเงินที่เหลือจากงานแต่งมาลงทุนทำค้าขาย และได้ขอยืมเงินจากครอบครัวพี่สาวส่วนหนึ่งเพื่อมาลงทุนโดยไม่ได้บอกว่าจะยืมเงินเท่าไหร่ แต่ได้รับคำปฏิเสธทันทีว่า ไม่มี ไม่ให้ยืม (เราเคยเห็นบัญชีเงินฝากมีเงินมากกว่า 3 แสนบาทเค้าฝากเราอัพสมุดที่ธนาคาร) และพี่สาว (หน้าที่การงานดี มีเกียรติ) และครอบครัวพี่สาวก็นำเงินไปใช้จ่ายซื้อรถ ไปเที่ยว อย่างสบาย (ตอนนั้นไม่ได้โกรธนะ และคิดได้ว่า เงินเค้าหาด้วยความลำบากอีกอย่างถ้าเรายืมเกิดนำเงินมาลงทุนแล้วเจ๊ง พี่คงกลัวเราไม่มีคืน)
ต่อมาเราพยายามเก็บเงินอีกปี ขยันทำโอที รับงานมาทำที่บ้าน จนมีเงินพอ เราได้เปิดร้านขายของตามที่ตั้งใจไว้ ช่วงแรกขาดทุน กู้เงินมาหมุน ขอยืมรถ ขอยืมเงินจากพี่ ก็พูดเหน็บแนม ด่าทอบ้าง เงินไม่ให้ยืมเหมือนเดิม รถให้ยืมขนของบ้างแต่บ่นตลอด ช่วงนั้นชีวิตลำบากพอสมควร
แต่พอขายไปได้สักพักคนเริ่มรู้จัก ขายดีได้กำไร พี่สาวขอเราหุ้น เราไม่ให้หุ้นเพราะน้องชายเรามาหุ้น ลงทุนค้าขายร่วมกันไปแล้ว ต่อมาเราเปิดธุรกิจอีกตัว ธุรกิจตัวนี้ทำให้เราลืมตาอ้าปากได้เลยทีเดียว แต่ปกติไม่โอ้อวด ไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือย เลยไม่มีใครรู้ว่าชีวิตดีขึ้นหรือไม่ แต่ที่เห็นว่าดีขึ้น คือ มีบ้านให้เช่า เราเลยเอ่ยปากว่า จะสอนให้พี่สาวทำแต่ได้รับการปฏิเสธ บอกไม่อยากทำ จะกำไรสักเท่าไหร่เชียว ชิ้นละถึงร้อยหรือป่าว ไม่ทำดีกว่าเดี๋ยวเจ๊ง แต่ธุรกิจนี้ทำให้ เรามีเงินใช้ไม่ขัดสน (ออกจากงานประจำแล้วนะ) เราจุนเจือครอบครัวทุกอย่างเท่าที่จะช่วยได้ เช่น พาไปกินร้านอาหารดีๆ จ่ายค่าของใช้ในบ้าน เทศกาลให้เงินทุกคนใช้จำนวนมาก แต่ไม่ได้ให้ทุกเดือนนะ
ปัญหาเกิดขึ้น เราโดนแม่ด่าว่า” ได้ดีแล้วลืมตัว ไม่เห็นหัวคนอื่น จะทำกินไม่เจริญ “ คือประเด็น อยากให้เราให้เงินทุกคนในบ้านแบบประจำ อยากให้เลี้ยงดูครอบครัวพี่สาวซึ่งมีหลานด้วย อยากให้ทุกคนในครอบครัวรักกัน แต่การที่เราจะได้ความรักเราต้องใช้เงินซื้อเหรอ เราสอนให้ลงมือทำ แบบจับมือทำ ก็ไม่เอา อยากได้เงินใช้ฟรีๆ สบายๆไม่เหนื่อย พอไม่ให้ไปฟ้องแม่ แม่มาด่าเรา แล้วตอนเราลำบาก ไม่มีใครช่วยเหลือ มีแต่ด่าว่าเรา เอาเวลาไปทำงานประจำดีกว่า เงินเดือนมั่นคง มาค้าขายเกิดเจ๊งจะทำยังงัย
ตอนนี้ครอบครัวเราเครียดนะ คือไม่อยากให้แม่ ไม่สบายใจ แต่เราก็ไม่ไหว จะให้เราเลี้ยงทุกคน แล้วให้เราสองคนหาเงินมาให้ ทุกคนอยู่บ้านทำงานประจำแบบเช้าชามเย็นชาม เราให้ช่วยอะไรก็ต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยน เช่น เงิน ของใช้ ทริปเที่ยวต่างประเทศ เป็นต้น นี่เราผิดขนาดนั้นเลยเหรอ นี่เราเป็นคนเลวขนาดนั้นเลยเหรอ
อยากถามทุกคนว่า เราควรทำอย่างไรกับชีวิตดี ปัจจุบันเราอาศัยรวมกันเป็นครอบครัวใหญ่ ย้ายออกไม่ได้เพราะเป็นห่วงแม่ (แก่มากแล้ว)