คิดเข้าข้างตัวเอง

เริ่มจาก เรา เมื่อสมัย ม.ปลายเคยทะเลาะกับเพื่อนในห้องก่อนจะเรียนจบ การทะเลาะครั้งนั้นเรารู้สึกผิดนะ มันทำให้ไม่มีเพื่อนในห้องชอบเราเลย เราก็ทนเรียนจนจบ ม.6 และต่อ ป.ตรี ที่มหาลัย คนละจังหวัดกับที่บ้าน ตอนเราอยู่หอเราเที่ยวกับเพื่อนไปไหนกับเพื่อนตลอดเพื่อนชวนออกตอนไหนก็ออก เรารู้สึกสบายใจกับเพื่อนมหาลัยมากคือเราสามารถพูดอะไรก็ได้มันไม่โกรธ แต่ถึงมันโกรธเดี๋ยวก็หาย เราดีใจมากที่เราได้เพื่อนที่ดี เวลาเรากลับมาบ้าน เรารู้สึกไม่อยากออกไปไหนเวลาจะออกไปเที่ยว( ถึงไม่มีเพื่ิอนเที่ยว) เราชอบคิดถึงพ่อกับแม่อยากอยู่ช่วยเค้าทำงานมากกว่า เห็นเพื่อนเก่ายังค้าสมาคมกันเราก็อิจฉานะ แต่เพราะเราไม่สนิทใจกับใครไม่มีคนคบรึป่าว ทำให้เวลาอยู่บ้านเราถึงนึกถึงพ่อกับแม่มากกว่า ถ้าเรามีเพื่อนเก่าๆ เราจะนึกถึงท่านไหมมันเป็นคำถามที่ติดใจเรานะ แต่ในความไม่มีเพื่อนที่บ้านมันก็ดีที่มันทำให้เราได้อยู่กับครอบครัวมากขึ้น....ใช่ไหม