เรางี่เง่าไปใช่ไหม

สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม ฝากตัวด้วยนะครับ
         เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมคยกับแฟนรุ่นเดียวกันตอนนี้ก็เกือบปีแล้ว ช่วงแรกๆมีเรื่องราวมากมาย อย่างเขาขอไปเที่ยวกับแฟนเก่าบ้าง ไรบ้าง ผมเคยขอให้เขาไม่ไปครับ แต่เขาก็ยังไป ผมเลยบอกเลิกไป แต่เขาตอบกลับผมมาว่า เห้ย แค่นี้ถึงกับเลิกเลยหรอ ผมเลยยอมครับ เพราะคิดว่า สักวันผมคงต้องข้ามผ่านอุปสรรค์นี้ไปได้ สุดท้าย ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เขาจะกลับไปคุยกับแฟนเก่าครับ พอผมจับได้ เขาก็ทำเหมือนกับว่ามันเป็นสิทธิของเขา ถ้าผมรับไม่ได้ก้เลิกกันไปเลย ตแนนั้นผมก็ยังไม่ยอมแพ้ครับ ทำมาเรื่อยๆจนทุกวันนี้ แล้วเวลาผมทำอะไรให้เขาที่ผมคิดว่ามันต้องดี เขาต้องชอบแน่นอน แต่กลับกันเลย ไม่เลย เขาไม่ชอบ เขาคิดว่าผมบังคับเขา ยัดเยียดเขา เวลาเขาอารมณ์เสีย ผมอยากทำให้เขายิ้ม แต่กลับกลายเป็นความรำคาญ เขาพูดคำว่ารำคาญต่อหน้าผม และพูดต่อว่า งี่เง่า ปัญญาอ่อน เลิกทำตัวเป็นเด็กได้แล้ว ผมก็ทำได้แค่ยิ้มและเดินกลับเข้าบ้าน ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนว่าเขาไม่แคร์ผมเลย ผมเคยถามเขาไปว่าทำไมไม่แคร์ความรู้สึกกันบ้างทีคนอื่นยังแคร์ เราเป็นแฟนเธอนะ เขากลับตอบมาว่า เป็นแฟน ถึงได้ต้องทนมากกว่าคนอื่นไง อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะทนได้อีกสักกี่น้ำ ผมควรต้องทำยังไงครับ บางครั้งเขาเหมือนจะรักหรือไม่รักผมเองก็ไม่แน่ใจแล้ว แต่ก็ไม่อยากเลิก ใครมีคำแนะนำดีดีบ้างครับ