ได้หนังสือ...คือยาใจ...ของไผ่เอย

ไปรษณีย์ วันนี้มา หา"ครูไผ่" นำมาให้ ได้ถึงที่ ดีหนักหนา จากคุณอ้อม น้อมคิดถึง ซึ้งอุรา เพื่อนส่งมา หรรษาจิต มิตรสัมพันธ์ ั พริ้งแพรวพราว วาววับวาม อร่ามจรัส ผ่องประภัสสร์ เข็มกลั

ดอกพิกุล พิกุลฟุ้งจรุงกลิ่นประทิ่นสม ช่างชวนดมชมชื่นรื่นนาสา เจ้าพร่างพรูยามพลบแล้วหลบลา ซบลานหญ้าลืมต้นหล่นอาลัย เก็บพิกุลอุ่นไอไว้ข้างหมอน ก่อนจะนอนขอคิดถึงซึ่งคนให้ ระรวยรินกลิ่นกรุ่นอุ่นละไม อย่

❄️❄️เมื่ออากาศเย็นเริ่มแตะผิว ฤดูหนาวก็มักพาเอาความนิ่ง สงบ และความละเมียดในรายละเอียดกลับมากลิ่นหอมในช่วงนี้จึงไม่ใช่แค่การแต่งแต้ม แต่เป็นการ “ให้ความอบอุ่น” ทั้งกับตัวเองและกับคนรอบข้า

โอ้ขนมไทยในถาดมาดละไม หอมกลิ่นใบเตยไหวราวเชิญชวน ทั้งทองหยิบหยาดหยดรสเย้ายวน ละมุนชวนคิดถึงครัวเรือนไทย ทองหยอดวาววับดังทรัพย์สรวง ละลายล่วงถึงใจในรสหวาน ฝอยทองพริ้วดั่งเส้นไหมลมละมาน เคยประสานรักแท้

รัก....พ่อแม่จุ่งย้อน--------แทนคุณ ท่านเอย รัก....มิตรคอยชูหนุน------โอบเอื้อ รัก....บุตรภริยาจุน---------เจือแผ่ ทรัพย์นา รัก....ประเทศเหล่าเชื้อ----อย่าร้างสามัคคี ฯะ

(ภาพ แอบ จิ๊ก มา จาก google image น่อวว) เอ้อระเหย ลอยมา   ลอยมา แล้วก้อลอยไป เมื่องด แป้ง และ น้ำตาล..........................อะไรหวานหวาน ก้ออดกินใช่ไหม นั่งฝัน นอนฝัน ย้อนหลัง.....

พายุลมโหมกระหน่ำมาหนักหนา นกน้อยพากันบินหนีชุลมุน ขนเปียกปอน..หนาวสั่น ขาดไออุ่น ต่างบินวุ่นหลบให้ทันนะนกเอย ลมสงบพบพิราบหมอบใต้รถ ปีกหักหมดห้อยลงไม่ตรงเลย บินไม่ได้ใช่ไหม...มิเยาะเย้ย จึงเอื้อนเอ่

ครึ้ม เค้าเช้า หม่นสาย แดดอุ่นละมุน ละไม

@ จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ขอสาวชุดแดง นางฟ้าจำแลง นวลพักตร์รักข้า ขอไทยทั่วหล้า หรรษาสุขศรี ขอทรัพย์ข้ามี อนันต์บรรเจิด ขอสิ่งประเสริฐ บังเกิดสมหวัง ขอแรงพลัง ท่วมท้นล้นกาย ขอโร