สวีสดีครับ  ผมมีความในใจ  อยากเล่ามันอึดอัดมากอะ่ครับ  พิมผิด หรือ พิมไม่ดีประการใดขอโทษด้วยน่ะครับ  
1..2..3..เริ่ม  วันก่อนครับ  คนคุยเก่าเเค่คนคุยน่ะครับ  ยังไม่ได้คบกัน คนคุยเก่าทักมาบอกว่าคิดถึงเรา เราเลิกคุยกันได้ประมาณ  7-8 เดือนเเล้วครับ  ผมนี้คุยกะเค้าตั้งเเต่ ตอนผมเรียน ปวช 1 ตอนนี้ผมอยู่  ปวช 3  เเล้วครับ  คุยกันจีบกัน เเล้วก้อ  หายกันไป เป็นเเบบนี้ประมาณ 2  รอบ   ครั้งล่าสุดนี้คือ เมื้อวานเขาทักมา  เเล้วบอกเราว่าคิดถึง อยากคุยด้วย ผมนี้อึ้งไปเลย  ทั้งๆที่ผ่านมาเขาไม่เคยสนใจผมเลย  ตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกดี  เเต่ประการใด  ในใจตอนนี้มีเเต่ความกลัว  ว่าเขาจะมาหลอกให้เรารักเเล้วก้อจากไป  เพราะที่ผ่านมา  ผมเข็ดดเเล้วครับ  กับการกระทำของเธอ ผมพูดกับตัวเอง  จะไม่ทักไม่ทำไรเกี่ยวกับเธอคนนี้อีกเเล้ว  เเต่สุดท้ายยก้อคุยย  ซึ้งผมรู้สึกไม่ค่อยดีเลยที่  ผิดคำพูดตัวเอง   เพราะผมเป็นคนไม่ผิดคำพูด พุดอะไรทำได้หมด  ผมรู้สึกไม่ดีตรงนี้เเหละครับ   เเต่สุดท้ายก้อคุยกับเธออ  เเถมชวนเธอไปเท่ี่ยวอีก    พอผมเห็นตัวจริงเธอเท่านั้นเเหละ  จากที่ผมไม่ได้เห็นเธอมาเกลืบ 1 ปี  ผมนี้ยิ่งคิดมากไปอีกครับ  เพราะหน้าเธอไม่เหมือน ตอนที่ผมจีบตอนนั้น  เพราะตอนนี้หน้าเธอ สิวเต็มเลยครับ  เเต่ผมก้อไม่อะไรหรอก เเต่มันก้อเเอบคิดไม่ได้ ว่าตัวเองเป็นตัวเลือกสุดท้ายรึป่าว เพราะก่อนหน้านี้ที่ผมจีบ  เธอเล่นตัวมากครับ  เเล้วก้อเเบบ ดอง  เยอะมากก   ตอนนี้เธอคงไม่เหลือใครเเล้วมั้งงเลยทักผมมา  
ผมคิดเเบบบนี้มันผิดไหมอ่ะครับ???  
เเค่นี้ก่อนน่ะครับ  ทำงานล่ะ  555555 (ฝึกงานอยู่555)