เพราะเรามันง่ายเองหรือเปล่า

ก่อนอื่นแนะนำตัวย่อๆก่อนนะคะเราชื่อ เอ (นามสมมุติ) เป็นนักศึกษาฝึกงานอยู่หน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง ซึ่งก็เหมือนนักศีกษาผู้หญิงทั่วไป ที่จะตื่นเต้นเวลาเห็นพี่ผู้ชายที่ทำงานที่น่าตาดีๆ 555 แล้วก็จะแอบปลื้มเขาก็ว่ากันไป 555 เรึ่มเลยละกันตามสายที่เราเรียนมา เราจะต้องมาฝึกงานที่หน่วยงานนี้เป็นเวลา 9เดือน ซึ่งแรกๆก็ไม่มีอะไร สนุกกับงานใหม่ๆ กับคนใหม่ๆ และประสบการณ์ใหม่ๆ ก่อนที่เราจะมาฝึกงานที่นี่เราก็มีแฟนมาก่อน ซึ่งแฟนก็เรียนอยู่ มหาลัยเดียวกัน ความรักก็เรื่อยๆไม่มีอะไร แต่พอเรามาฝึกงานเราก็เรึ่มห่างกันเพราะเราฝึกงานกันคนละที่ อีกอย่างเพราะเราเองเจอคนใหม่ๆด้วย ก็เลยเรึ่มที่จะไม่โอเคกับเขา เราทะเลาะกันบ่อยขึ้นส่วนมากเป็นเราที่หาเรื่องทะเลาะ (แฟนเราไม่หล่อ) นิดๆหน่อยๆก็เอามาเป็นอารมณ์ จนเข้าเดือนที่ 3 เรามาเรึ่มสนิทกับพี่ผู้ชายคนนึงที่หล่อมากกกกกกกกกก เขาเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคมาก นิสัยดีมากคอยเทคแคร์เราตลอด คอยถามตลอดกินข้าวรึยัง เหนื่อยมั๊ย พาเรากับเพื่อนไปเลี้ยงข้าวบ่อยๆจนเรารู้สึกปลื้มเขาขึ้นมา แต่ตอนนั้นเรายังไม่เลิกกับแฟนเรานะ ก็นั่นแหละ เรากับพี่เขาเจอกันทุกวัน ไปกินข้าวกันบ่อยๆ(ไปหลายคนนะคะไม่เคยไปกันสองคน) แต่กับแฟนเจอกันอาทิตย์ละครั้งยังยากเลย แบบเดือนนึงเจอกันครั้งนึง ไม่ก็สองเดือนเจอกัน ชั่วโมงนึงอะไรแบบนี้ เราก็เรึ่มรู้สึกว่าชอบพี่เขามากขึ้น จนไม่รู้จะเก็บใว้ยังไง เราเรึ่มโพสเฟสถึงพี่เขา เป็นตัวย่อบ้าง ลงรูปพี่เขาเบลอๆบ้าง  แฟนเราก็ยังเงียบๆอยู่ จนมาถึงช่วงวันวาเลนไทร์ เราก็เหมือนผู้หญิงทั่วไปที่อยากได้ของขวัญเหมือนคนอื่นเขา ซึ่งวันนั้นแฟนเราไม่ได้ให้อะไรเราทั้งๆที่ก่อนวันวาเลนไทร์เขาสัญญาว่าจะซื้อนั่นซื้อนี่ให้เราซึ่งมันก็เป็นแบบนี่มาตลอด ที่เขาสัญญาแล้วทำไม่ได้ เราไม่ได้เจอกัน ไม่มีข้อความโพสบอกรักหรือการกระทำใดๆ มันก็เหมือนกับทุกๆวัน แต่มันต่างที่แต่ก่อนเราเข้าใจพอมารอบนี้เราดันโกรธมาก แต่จุดแตกมันอยู่ที่ พี่เขาดันซื้อของให้เรา พาไปกินข้าว เหมือนคนเป็นแฟนกันเราเลยเราเลยตัดสินใจบอกแฟนว่า ถ้ายังสัญญาแล้วทำไม่ได้แบบนี้เราจะไม่อยู่แล้วนะ เขาก็เลยสัญญากับเราว่า โอเครจะทำให้ได้รอบนี้ถ้าไม่ได้ก็ไม่ต้องเรียกเขาลูกผู้ชายแล้ว เราก็โอเค เชื่อเขาอีก แต่พอตื่นขึ้นวันต่อมา เราก็เห็นข้อความที่เขาส่งมา บอกว่า เลิกกันเถอะ พร้อมบล็อกเฟส บล็อคไลน์เรา เราก็งงๆอยู่แต่ก็ไม่ได้โวยวายอะไร เหมือนจะรู้อยู่แล้วว่าเขาสัญญาทีไรมันจะเป็นแบบนี้ เราก็เฉยๆไป ใช้ชีวิตปกติ แต่เป็นฝ่ายเขาที่มาง้อเรา ซึ่งเราก็ไม่คืนดี เราตัดสินใจเลิก และไม่สนใจเขาอีก มาฝั่งพี่คนหล่อคนนั้นด้วยพี่เขายังไม่เคยบอกว่ารัก หรือบอกชอบอะไรเราเลย เราก็เลยเรึ่มรู้สึกปลงๆ พยายามรู้สึกเฉยๆ แล้วเราก็ห่างกันในช่วงที่เราไปฝึกกลุ่มอื่น แต่พอวันนึง ที่เราต้องกลับมาเจอกันอีก แล้วความรู้สึกเดิมๆก็กลับมา  พี่เขาเรึ่มรุกเรามากขึ้น เขาบอกชอบเรา อยากเจอหน้าเรา แบบทำอะไรอยู่ นอนรึยัง ใส่ชุดอะไรอยู่ตอนนี้ อยากเห็นจังน้องคงน่ารักมากเลย อะไรแบบนี้ จนเราเรึ่มใจอ่อนทั้งที่ยังกลัวๆอยู่ว่าเขาจะหลอกเรารึเปล่า
แต่เราก็ยังคุยกับเขาต่อไปแต่ไม่ว่าเราจะชวนคุยเรื่องอื่นแค่ไหนเขาก็จะวกกับไปคุยเรื่อง 18+ ตลอด  และเรึ่มหนักขึ้น แบบให้ส่งรูปมาให้ดูหน่อย  แบบรูปเซ็กซี่นะ น้องอวบอึ๋มมั๊ย พี่คิดถึงเรามากเลยนะ อะไรแบบนี้ เราก็พยายามเปลี่ยนเรื่อง พี่เขาก็ยังวกกับมาได้  แต่ทุกครั้งที่ถามพี่เขาก็จะบอกว่าพี่ถามน่าเกียจเกินไปมั๊ย น้องรังเกียจพี่มั๊ย บ่อยเข้าจนสุดท้ายเราก็มาเจอกัน และ.....กันจนได้ หลังจากวันนั้นเขาก็ห่างหายไป ลืมบอกทุกครั้งที่คุยเราคุยกันในไลน์ หลังจากวันนั้นเขาก็ไม่ไลน์มาหาเราอีก บล็อกไลน์เรา และเราก็ไม่ได้คุยกันอีก เจอหน้ากันเขาก็ทำตัวปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนพี่น้องร่วมงานกันเฉยๆ แล้วเราก็ได้ข่าวจากแม่เขาว่าเขาจะแต่งงานเร็วๆนี้ เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ เราเสียใจมาก ทุกวันนี้เราพยายามที่จะเจอหน้าเขาแต่ก็เหมือนเขาจะพยายามจะหลบหน้าเราเหมือนกัน ที่สำคัญเรากำลังจะฝึกงานเสร็จในอีก 10กว่าวันนี่ เราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว (T.T)