มีอะไรกันแต่ไม่ได้เป็นแฟนกัน

เราคุยกับผู้ชายคนนึ่งเราแอบชอบเค้ามาก เราคุยกันด้วยความรู้สึกดี แล้วในวันเกิดเรา เค้าได้พาเราไปเลี้ยงวันเกิดที่ห้องเราเป็นผู้หญิงที่ไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายเลยเค้าเป็นคนแรกของเรา เรารู้สึกรักเค้ามาก พอผ่านจากคื่นนั้นมาเค้าได้บอกเราว่าเค้ามีแฟนแล้วแต่เค้าก็รู้สึกดีกับเรา เค้าถามเราว่ารับได้ไหม คือนั้นเป็นครั้งแรกของเราแล้วเราก็รักเค้าเราจึงคุยกับเค้าต่อไป(รู้สึกผิดแต่เพราะรักก็อยากให้เค้ามาเป็นของเรา) เราเจอกันบ่อยเพราะเราเรัยนใกล้กัน แต่เวลาเจอกันเราก็ยิ้มให้กันเพราะเพือนเค้า รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว เราก็ไม่อยากให้เค้ารู้สึกไม่ดีเพราะเรื่องแฟนเค้ากับเรา มันเป็นเรื่องที่ เราเจ็บ แฟนเค้ารู้เข้าก็คงเจ็บ เราเป็นรุ่นพี่เค้าด้วยเราจึงทำได้แค่ทักทายกันแบบรุ่นน้องกับรุ่นพี่ เรารู้สึกแย่กับความสัมพันธ์แบบที่เป็นอยู่แต่เพราะรักเราก็ยอมเค้า เรามีอะไรกันครั้งที่ สอง ด้วยเหตุผล ที่เค้าบอกแค่ว่า อยากอยู่กับเราให้นานๆ เราก็ยอมเค้าอีก แล้วหลังจากวันนั้นเราก็รู้สึกว่าเราก็คุยกันปกติเหมือนที่ผ่านมา เราพยายามทำตัวให้เข้าใจเค้าพยายามที่จะไม่ชวนทะเลาะหรืองี่เง่าจนเกินไป  เพราะเรารักเค้ามากเราบอกเค้าตลอดว่าอย่าทิ้งเราไปนะ เค้าก็พูดว่าทำไมต้องทิ้งด้วยละ คือเรามาตั้งกระทู้ขึ้นมาเพื่ออยากได้คำแนะนำกับความสัมพันธ์ที่มันไม่ควรเกิดว่าทำอย่างไรกับสถานะแบบนี้ ถ้าจะบอกให้หยุดมันคงยากเพราะเราทั้งรักและเค้าก็เป็นคนแรก ขอคำแนะนำที่มันเจ็บน้อยที่สุดและเราจะไม่ถูกทิ้งหน่อยคะ