ใช้ชีวิตแบบพอดี พอใจกันสิ่งที่เรามี หรือ ตั้งเป้าสูงมองไกล แล้วตะกายขึ้นไป

อาจจะเป็นช่วงความสับสนกับตัวเอง ตอนนี้อยากถอยรถสักคันค่ะ
รายได้พอกับรถรุ่นเล็ก  แต่ใจฝักใฝ่รถแนวsuv คือชอบมาก

เราหันมามองตัวเอง มองกำลังเรา ว่าเราผ่อนได้แค่ไหน มีเท่าไหร่ ระยะยาวเป็นยังไง
มันลงตัวที่อีโก้คาร์ทุกอย่างเลย

แต่อีกใจนึงก็คิดว่า ถ้าเราตั้งเป้าเป็นsuv แล้วหาทางเพิ่มรายได้  อาจจะต้องใช้เวลา แต่ถ้าทำได้ระยะยาวก็จะดีกว่า

เอ๊าคิดไปคิดมา สรุปแล้วระหว่างพอดีพอใจที่เรามี กับ เป้าหมายมีไว้พุ่งชน แบบไหนดี คำว่าพอดี พอใจ ใช้เท่าที่มีมันจะเป็นข้ออ้างของคนที่ไม่อยากออกจากcomfort zone หรือเปล่า
หรือ ตั้งเป้าสูงๆ แล้วพยายาม มันจะเป็นช่องว่าให้เราต้องคอยถมกิเลสที่ไม่มีวันเต็มหรือเปล่า

ขอหลายๆความคิดเห็น หลายๆมุมมอง อาจจะทำให้อะไรๆชัดเจนขึ้นค่ะ
ขอบคุณค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่