หากคุณเคยเป็นคนร่าเริงและเป็นคนอัชฌาศัยดีแต่มีเหตุทำให้เสียสิ่งเหล่านั้นไปคุณควรทำไง

สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังหลังจากระทู้แรกของผมนะครับตามหัวข้อกระทู้เลยนะครับตะก่อนผมเป็นคนแบบนั้นเลย แต่มีเรื่องราวต่างๆมากมายมากระหน่ำทำให้ผมเสียสิ่งเหล่านั้นไปผมต้องทำไงต่อดี
   เหตุการณ์ที่ 1 ผมอายุ 18 แล้วผมชอบดูการตูนเล่นเกมส์เหมือนเด็กทั่วไป แต่เเล้วก็มาถึงจุดเปลี่ยนของชีวิตเพราะอยู่ก็ถูกเพื่อนแกล้งสาระพัดและชอบล้อว่าเป็นเกย์เเละคอยกระแทกกระทั่งด้วยคำพูดที่เสียดสีทุกวันตลอดทุกวันหลังจากเปิดเทอม วันแรกของการเปิดเทอมผมคิดว่าจะต้องได้เจอเพื่อนแล้วหลังจากไม่ได้เจอกันมานานแต่แล้วมันไม่เหมือนดั่งที่คิด เพราะเพื่อนบางกลุ่มมองผมด้วยสายตาแปลกๆและซุบซิบกันตลอด
   เหตุการณ์ที่ 2 หลังจากนั้นผมเหลือบไปเห็นบนกระดานที่เขียนว่า ไอ้....เป็นเกย์ ผมเดินไปลบกระดานอย่างเร็วแล้วคิดว่าแค่เล่นหยอกล้อกัน หลังจากวันนั้นมาความรุนแรงมันค่อยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพราะเพื่อนสนิทเป็นคนพูดผมจุกเเละพูดไม่ออกเลยไม่เจอกันสองเดือนทำไมพวกเขาเปลี่ยนไปคนละคนเลยทั้งที่ผมก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับพวกเขาเลย เป็นแบบนี้มาตลอดสามเดือนตั้งแต่เปิดเทอมวันแรก
  เหตุการณ์ที่ 3 นับแต่นั้นมาผมเลยปิดกั้นตัวเองออกจากทุกคน และกลายเป็นคนเงียบและเชื่อคนยากซะงั้น เวลาเดินคนเดียวมักจะมีเพื่อนที่ไม่คิดว่าไม่สนิทกันมาพูดมาทักถามและเป็นห่วงเราตลอดแต่เราก็ไม่สนิทใจ เพราะกลัว กลัว!!!! ที่จะเสียเพื่อนสนิทหล่านั้นไป พวกเขาไม่รู้หรอกว่าผมช่วยพวกเขาตลอดเลยทั้งด้านงานที่เป็นของห้องตอลดจนสมุดที่พวกเขาทำและส่ง
  เหตุการณ์ที่ 4 ทุกวันนี้ผมไม่ได้หวังอะไรเลยจากพวกเขาผมหวังแค่ว่าอยากให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปเร็วๆและเข้ามหาวิทยาลัยเพื่อหาเพื่อน ดีๆ สักคนสองคนคนที่รับฟังเราตลอดเวลาและเชื่อในตัวเรา
                                                                                                                                    #คบเพื่อนให้เลือกดีๆนะครับไม่งั้นจะเหมือนผม
                                                                                                                                    #เด็กเงียบ2017
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่