สวัสดีคะ เพิ่งเขามาเป็นครั้งแรก แต่ปกตชอบเข้ามาอ่านพันทิป ทุกวัน วันนี้เลยมีความรู้สึกแค่อยากระบายความเจ็บปวดบางอย่าง ทีเจอมากับตนเอง
ด้วยเหตุการณ์ทียังทำใจไม่ได้
เริ่มต้นด้วยเราเป็นคนไม่ค่อยมองใคร ทำแต่งาน เพราะภาระทางบ้านเยอะพอสมควร อยากมีชีวิตทีดีกว่า อยากมีอะไรเป็นของตนเอง เป็นคนยืนด้วยลำแข้งส่งตัวเองเรียน อยากรู้ไร หาในเนตบ้าง หาจากประสบการณ์ทำงานบ้าน จนเรียนจบ ไม่นึกไม่ฝันว่าจะมาเจอสิ่งที่ดึงฉุกให้เร่ต่ำลงได้ขนาดนี้. จากด้วย อยู่ตัวคนเดียว เลยลองเปิดใจใครสักคนทำงานต้อนรับและทัวร ย่อมมีโอกาสมาเจอชาวต่างชาติทุกวัน. วันไหนหยุดจะพาเพื่อนๆในไทยไปบ้านดอย ไปหาเด็กแจกขนม ขาลุยคือ มอเตอร์ไซค์ จะทำแบบนี้ ตลอด จนมาถึงอายุได้25 มาเปิดใจให้ ฝรั่งออสซี่คนหนึ่ง คบได้4ปีนะ ตลอดเวลาคบ ก็ไปๆมาๆบ้านเขาบ้าง เขามาหาบ้าง เป็นผู้หญิงทีทำงานเยอะ เลนไม่เคยขอเขากิน ไม่เคยขออะไรจากเขาสักอย่าง ไปก็ออกตั่วบินเอง ไม่ได้แบบคนอื่นไป แฟนออกให้นะ จากคบกันมาได้สองปี เราก็ทำงานดูแลเกสต์เฮาส์เล็กๆที่หนึ่ง คือเวลาทำงานเราจะดูทุกรายละเอียด จะถามไถ่ลูกค้า เครไหม ต้องการไรไหม จนแบบทีทำงาามีลูกค้าประจำ และขาจร จะเต็มล้นตลอดปี และแล้วเหตุไม่คาดฝัน ผช ออสซี่คนนี่ อายุห่างเรา14ปีนะคะ มาหา เราเลยลางานพาเขาเที่ยว เขาอยากให้เร่พาเที่ยว เพราะทุกครั้งเขามาเขาจะขอเราหยุดงาน พาเที่ยวเสมอ *ขาดรายได้สองอาทิตย์ประจำเวลาเขามา) เราก็ยอมเนาะ นึกว่าเขาจะจริงใจและดูแลดี เลย พาไปเชียงใหม่แกรนด์แคนยอน เขาเห็นในเนต เขาอยากไป อืม เราเนาะ ประสบกาณ์เยอะละ มีกี่คนไปจบชีวิตที่นั่น เรานี่ไม่อยากไปเลย ทำไงได้ล่ะ อยากไปก็ไป เราก็พาไปคะ เห็นเขาโดด อยากโดดด้วย แถมจะบังคับเราทำด้วย แต่ด้วยเราว่ายน้ำไม่เป็นเลยไม่เอาด้วย มันก็งอล แถมไม่พอใจเรา เราก็คิด หากเราตายใครจะรับภาระทางบ้าน ไม่เสี่ยงๆ แถมเราบอก อย่าไปมุมสูงนะ มันอันตราย มันอยากโชว์ว่ามันแข็งแรง มันเก่ง และมันทำได้ เราห้ามยังไงก็ไม่ฟัง บังคับให้เราถ่ายวีดีโอให้ เรานี่ขาสั่นดิกๆๆ ยืนจุดมุมสูง แต่ก็ทำให้ เมื่อเขาขอ เราห้ามไม่ได้ นีบ1,2,3,ตุ้ม ลง ปุ๊บ มันร้องคะ น้ำก็ลึก ตัวมันก็ใหญ่ เอ่อ เราไม่ว่มยไม่เป็น การด์ ก็ไปว่ายตามเขามา จากนั้นเราเรียก รถพยาบาลมา ส่งไป รพ.เอกชน สรุป หลังหักคะ อืม นั่น ภาระเรามาอีกอัน และแล้ว ต้องนอน รพ.สองอาทิตย์ แล้วขอหมอ ออกมาพักที่บ้าน เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย เพราะการกระโดดหน้าผ่า ประกันจะไม่จ่ายไม่ว่ากรณีใดๆ สรุปจ่าบเงินสด หมอไปแสนกว่า จากที่จะลางานแค่ไม่กี่วันจากนี้ยาวเลยคะ จากทำงานวันละ10ชม ได้ทำแค่วันละ5ชม. เพราะบ้านเขาจะนอนรอ อยู่บ้านคนเดียว อาหารการกิน เราดูแล และก็เช็คอึ อาบน้ำเราทำหมด ทำคนเดียว จนเขาดีขึ้น และสามารถลุกขึ้นเดินได้ ทำไรเองได้บ้าง ร่วมสองเดือน ในการดูแลเขา วีซ่าไรเราวิ่งให้หมด ทำให้หมดจัดการเสร็จสับ เขากินแล้วนอน และแล้วถึงเวลากลับไปบ้านเขา เราก็จัดการเรื่องต่างๆสายการบินให้ แต่ด้วยเขานัดเพื่อนเขาที่ กทม. เขาก็บินก่อนสามวัน วันแรกไปถึง กทม. เขาก็ เมาคะ เที่ยวพับ กับเพื่อน กลับมาไม่ถูก เพื่อนพาส่ง รร. ติดต่อก็ไม่ได้ ข้อความไรก็ไม่ตอบ เมาอยู่สองวัน ให้เรากระวนกระวาย รอข้อความ สรุปเขามาจนไม่ได้เรื่อง นอน รร.ไม่สนใจไร (ซึ้งใจมาก ตลอดเวลาไม่ไหวเราดูแลอย่าดี ไม่เสียที่อยู่ ค่ากินกับเราดีแค่ไหน) และแล้วมันก็ไม่ตอบยาว มันก็บินกลับบ้านเฉย ถึงบ้านมันค่อยตอบถึงละ แต่ไม่เชื่อว่าเขาจะกล้าทำกับเราอีกเรื่องคือ คบกัน4ปี ถามตลอดเคยแต่งงานไหม เขาตอยตลอดว่า โสดมาตลอดไม่เคยแต่งกับใคร เราเชื่อสิ เราถามจนเขารำคาญละนี่ จนมาล่าสุด สิ้นปี 59เขามาเที่ยว ซื้งเราก็เพิ่งกลับจากบ้านเขา มาแค่เดือนเดียว หลังจากไปช่วยเขาขายบ้านได้ เรายังสนุกกับงานทัวรช่วยเพื่อน และเที่ยวแบบฟรีแลนซ์ ไปแค้มป์กลางป่า ยังสนุก พอเขามา ก็อดสนุกละ ต้องพาเขาเที่ยว เขามาได้เดือน และขอเรากลับไปบ้านเขาเพื่อย้ายบ้านใหม่ และจะจัดการแต่งงาน เขาอยากมีครอบครัว แต่ด้วยเราเชื่อใจเขา ก็เกิดพลาดท้องขึ้นมาก่อนแต่ง ไม่ว่าด้วยเหตุไร ความรัดมันสวยงามเสมอ เราเชื่อใจเขา แต่แล้วฝันพังทลายลง ช่วงเขาทำงาน เราไปจัดเอกสารเจอใบสมรส กับผู้หญิงอีกคน เราก็เริ่มคิดว่า ทำไมนะมาได้สองเดือนกว่าละยังไม่ทำเรื่องแต่งงานยื่นเอกสาร แถมชักช้า เลยถาม มันก็อ้ำๆๆอึ้งๆ เลยปล่อยไป แต่พอมาเจอใบสมรส ซื้อ ผู้หญิงคือคนจีน อายุวันเดือนปีเกิด เท่าเรา เดือนเดียวกับเรา เกิดก่อนเรา7วันเอง และแต่งกันมา4ปีละ ต้องครบ5ปีถึงจะหย่าได้ เพราะต้องรอให้เขาได้สัญชาติออสเตเลีย เราก็อ่านไป เสียใจไป แต่ก็ไม่เท่ากับ เจออะไรลับๆอีกเยอะ ใช่ มันเป็นอดีต แต่มาหลอกใช้กันขนาดนี่เรอ หลอกให้ช่วยเรื่องบ้าน หชอกให้มาขนของ ทำงานบ้านให้แค่นี้เรอ คือคำถามขึ้นหัวมากมาย พอเขาเลิกงานกลับมา จะขอคุยด้วยเหตุผล เขากลับตะคอก ด่าว่าขึ้นเสียงจนไม่มีโอกาสได้อธิบาย และอ้าป่กถามคำถามว่าเหตุผลคืออะไร ทำไมไม่พูดความจริงแต่แรก ณ ตอนนั้น ความเชื่อใจพังทลายลง จาก100%เหลือ1%ที่เหลือคือ อยากให้เขาพูดคำว่า ขอโทษและฟังเหตุผลเขา แต่ก็ไม่มีคำนั้นออกมา จนกระทั้งวีซ่าจะหมดละ เราเลยขอกลับ แต่ช่วงอยู่รอ ก็ทรมานมาก ท้องด้วย อาหารการกินอะไรเขาไม่สนใจ สนใจแต่ตัวเอง เราจะออกไปไหนก็ไม่ให้ เงินก็ไม่ให้ติดตัว ครอบครัวเขาก็เข้าข้างว่า เขาถูกเขาเป็นผู้ชาย และบอกเราคนไทยมาเกาะกิน ซึ่งตลอดเวลาเราไม่เคยขอเขาเลย แค่วันเกิดเรา วันเลนไทน์ ซอตโกแลตสักลูกไม่เคยได้ จาก4ปีที่คบ มีหน้ามาว่าเราเกาะเขากิน ยิ่งเจ๋บเลยคะ ครอบครัวเขางกมาก มาบ้านทีให้เร่ทำอาหารให้ตลอด แถมห่อกลับทุกคน เงินก็เงินเรา ดังนั้นตัดสินใจจองตั่วบินเอง และกลับมา พร้อมกับท้องได้3เดือน ขึ้นเครื่องกลับมา และมาตั้งหลักทำงานใหม่ เงินสักบาทไม่ให้ติดตัว อยากได้ลูกบอกถ้ามันส่งเสียเราต้องยกให้มันเมื่อมันเลิกนม และมันก็ไม่เคยส่งเสีย ให้เรา แล้วก็ของใช้เราไม่ได้เอากลับมา อะไร มีแต่ตัวและกระเป๋าเป้ใบเดียว ทิ้งไว้ทุกอย่างให้เขา บริจาคแล้วแต่ ณ ตอนนี้ท้อง34weeks ก็พักรอคลอด ถามว่าหากเขามาขอเป็นพ่อของลูก เราจะยอมไหม ข้อนี่คิดไม่ออกคะ. เขาเคยทำร้ายร่างกายด้วย กลัวเขาจะมามาทำร้ายเราอีก แล้วลูกใครจะเลี้ยงให้หากเราทำงาน งานเราสามารถทำไปได้เลี้ยงลูกไปด้วยได้คะ มีเพื่อนๆอยากขอเป็นพ่อ แต่เราเลือกจะไม่เอาใครมายุ่ง เพื่ออนาคตลูก เขารับราชการจริง แต่จิตใจโหดเหี้ยมมาก เรายอมถอยเพื่อสุขของเรากับลูกในอนาคตเอา วันนี่เรายังลืมเขาไม่ได้ เชื่อว่าลูกเกิดมาเมื่อไหร่ เราจะลืมเขาไปได้และทำใจได้เอง อะไรที่ดีและปลอดภัยสำหรับเรากับลูก เรายอม จะไม่ให้เขาทำร้ายเราอีก. ถ้าไม่เจอกับตนเองก็ไม่มีวันได้รู้ว่า ผู้ชายออสเตเลีย
ที่สุด และเวลาเข้าไปอ่าน ในเว็บ ส่วนมากก็บอกว่า ผช ออสซี่จะมีนิสัยแบบนี่ พอแล้วกับการมีแฟนออสเตเลีย อยากบอกว่า 100%ของผช ออสเตเลีย มีส่วนดีแค่20%นอกนั้นเลว เขาชอบมาเที่ยวไทยเพราะ มันใกล้สุด และจะเอาผู้หญิงแบบไหนก็ได้ เขาพูดกันในวงแบบนี่ แถมเขาชอบ กระเทยก็มากด้วย เวลาไปเพื่อนๆเขาขอให้หากระเทยไทยให้ เป็นไรที่เราคิดเขามองค่า คนไทยต่ำจริงๆ วันนี้จึงได้มาเล่าประสบการณ์ ชีวิตรักครั้งแรกกับการหลอกลวง จาก ชายออสเตเลีย อาจยาวหน่อยนะคะ แต่ว่านั้นคือชีวิตจริง ต่อไปจะทำงาน เลี้ยงลูกและขอเริ่มชีวิตใหม่ ทำไรด้วยตนเอง ไม่เชื่อคำพูดลอยๆของใครอีก ลมปากมันเชื่อไม่ได้ จะคบใครให้ดูที่การกระทำเอา ขอบคุณนะคะที่มีพื้นที่ให้เล่าความในใจ สำหรับพันทิป ครั้งแรกของการเขียนจริงๆ ขอโทษด้วยหากภาษา ไม่สุขภาพ และอ่านเข้าใจยาก.
นิสัยคนออสเตเลีย กับการมองผู้หญิงไทย
ด้วยเหตุการณ์ทียังทำใจไม่ได้
เริ่มต้นด้วยเราเป็นคนไม่ค่อยมองใคร ทำแต่งาน เพราะภาระทางบ้านเยอะพอสมควร อยากมีชีวิตทีดีกว่า อยากมีอะไรเป็นของตนเอง เป็นคนยืนด้วยลำแข้งส่งตัวเองเรียน อยากรู้ไร หาในเนตบ้าง หาจากประสบการณ์ทำงานบ้าน จนเรียนจบ ไม่นึกไม่ฝันว่าจะมาเจอสิ่งที่ดึงฉุกให้เร่ต่ำลงได้ขนาดนี้. จากด้วย อยู่ตัวคนเดียว เลยลองเปิดใจใครสักคนทำงานต้อนรับและทัวร ย่อมมีโอกาสมาเจอชาวต่างชาติทุกวัน. วันไหนหยุดจะพาเพื่อนๆในไทยไปบ้านดอย ไปหาเด็กแจกขนม ขาลุยคือ มอเตอร์ไซค์ จะทำแบบนี้ ตลอด จนมาถึงอายุได้25 มาเปิดใจให้ ฝรั่งออสซี่คนหนึ่ง คบได้4ปีนะ ตลอดเวลาคบ ก็ไปๆมาๆบ้านเขาบ้าง เขามาหาบ้าง เป็นผู้หญิงทีทำงานเยอะ เลนไม่เคยขอเขากิน ไม่เคยขออะไรจากเขาสักอย่าง ไปก็ออกตั่วบินเอง ไม่ได้แบบคนอื่นไป แฟนออกให้นะ จากคบกันมาได้สองปี เราก็ทำงานดูแลเกสต์เฮาส์เล็กๆที่หนึ่ง คือเวลาทำงานเราจะดูทุกรายละเอียด จะถามไถ่ลูกค้า เครไหม ต้องการไรไหม จนแบบทีทำงาามีลูกค้าประจำ และขาจร จะเต็มล้นตลอดปี และแล้วเหตุไม่คาดฝัน ผช ออสซี่คนนี่ อายุห่างเรา14ปีนะคะ มาหา เราเลยลางานพาเขาเที่ยว เขาอยากให้เร่พาเที่ยว เพราะทุกครั้งเขามาเขาจะขอเราหยุดงาน พาเที่ยวเสมอ *ขาดรายได้สองอาทิตย์ประจำเวลาเขามา) เราก็ยอมเนาะ นึกว่าเขาจะจริงใจและดูแลดี เลย พาไปเชียงใหม่แกรนด์แคนยอน เขาเห็นในเนต เขาอยากไป อืม เราเนาะ ประสบกาณ์เยอะละ มีกี่คนไปจบชีวิตที่นั่น เรานี่ไม่อยากไปเลย ทำไงได้ล่ะ อยากไปก็ไป เราก็พาไปคะ เห็นเขาโดด อยากโดดด้วย แถมจะบังคับเราทำด้วย แต่ด้วยเราว่ายน้ำไม่เป็นเลยไม่เอาด้วย มันก็งอล แถมไม่พอใจเรา เราก็คิด หากเราตายใครจะรับภาระทางบ้าน ไม่เสี่ยงๆ แถมเราบอก อย่าไปมุมสูงนะ มันอันตราย มันอยากโชว์ว่ามันแข็งแรง มันเก่ง และมันทำได้ เราห้ามยังไงก็ไม่ฟัง บังคับให้เราถ่ายวีดีโอให้ เรานี่ขาสั่นดิกๆๆ ยืนจุดมุมสูง แต่ก็ทำให้ เมื่อเขาขอ เราห้ามไม่ได้ นีบ1,2,3,ตุ้ม ลง ปุ๊บ มันร้องคะ น้ำก็ลึก ตัวมันก็ใหญ่ เอ่อ เราไม่ว่มยไม่เป็น การด์ ก็ไปว่ายตามเขามา จากนั้นเราเรียก รถพยาบาลมา ส่งไป รพ.เอกชน สรุป หลังหักคะ อืม นั่น ภาระเรามาอีกอัน และแล้ว ต้องนอน รพ.สองอาทิตย์ แล้วขอหมอ ออกมาพักที่บ้าน เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย เพราะการกระโดดหน้าผ่า ประกันจะไม่จ่ายไม่ว่ากรณีใดๆ สรุปจ่าบเงินสด หมอไปแสนกว่า จากที่จะลางานแค่ไม่กี่วันจากนี้ยาวเลยคะ จากทำงานวันละ10ชม ได้ทำแค่วันละ5ชม. เพราะบ้านเขาจะนอนรอ อยู่บ้านคนเดียว อาหารการกิน เราดูแล และก็เช็คอึ อาบน้ำเราทำหมด ทำคนเดียว จนเขาดีขึ้น และสามารถลุกขึ้นเดินได้ ทำไรเองได้บ้าง ร่วมสองเดือน ในการดูแลเขา วีซ่าไรเราวิ่งให้หมด ทำให้หมดจัดการเสร็จสับ เขากินแล้วนอน และแล้วถึงเวลากลับไปบ้านเขา เราก็จัดการเรื่องต่างๆสายการบินให้ แต่ด้วยเขานัดเพื่อนเขาที่ กทม. เขาก็บินก่อนสามวัน วันแรกไปถึง กทม. เขาก็ เมาคะ เที่ยวพับ กับเพื่อน กลับมาไม่ถูก เพื่อนพาส่ง รร. ติดต่อก็ไม่ได้ ข้อความไรก็ไม่ตอบ เมาอยู่สองวัน ให้เรากระวนกระวาย รอข้อความ สรุปเขามาจนไม่ได้เรื่อง นอน รร.ไม่สนใจไร (ซึ้งใจมาก ตลอดเวลาไม่ไหวเราดูแลอย่าดี ไม่เสียที่อยู่ ค่ากินกับเราดีแค่ไหน) และแล้วมันก็ไม่ตอบยาว มันก็บินกลับบ้านเฉย ถึงบ้านมันค่อยตอบถึงละ แต่ไม่เชื่อว่าเขาจะกล้าทำกับเราอีกเรื่องคือ คบกัน4ปี ถามตลอดเคยแต่งงานไหม เขาตอยตลอดว่า โสดมาตลอดไม่เคยแต่งกับใคร เราเชื่อสิ เราถามจนเขารำคาญละนี่ จนมาล่าสุด สิ้นปี 59เขามาเที่ยว ซื้งเราก็เพิ่งกลับจากบ้านเขา มาแค่เดือนเดียว หลังจากไปช่วยเขาขายบ้านได้ เรายังสนุกกับงานทัวรช่วยเพื่อน และเที่ยวแบบฟรีแลนซ์ ไปแค้มป์กลางป่า ยังสนุก พอเขามา ก็อดสนุกละ ต้องพาเขาเที่ยว เขามาได้เดือน และขอเรากลับไปบ้านเขาเพื่อย้ายบ้านใหม่ และจะจัดการแต่งงาน เขาอยากมีครอบครัว แต่ด้วยเราเชื่อใจเขา ก็เกิดพลาดท้องขึ้นมาก่อนแต่ง ไม่ว่าด้วยเหตุไร ความรัดมันสวยงามเสมอ เราเชื่อใจเขา แต่แล้วฝันพังทลายลง ช่วงเขาทำงาน เราไปจัดเอกสารเจอใบสมรส กับผู้หญิงอีกคน เราก็เริ่มคิดว่า ทำไมนะมาได้สองเดือนกว่าละยังไม่ทำเรื่องแต่งงานยื่นเอกสาร แถมชักช้า เลยถาม มันก็อ้ำๆๆอึ้งๆ เลยปล่อยไป แต่พอมาเจอใบสมรส ซื้อ ผู้หญิงคือคนจีน อายุวันเดือนปีเกิด เท่าเรา เดือนเดียวกับเรา เกิดก่อนเรา7วันเอง และแต่งกันมา4ปีละ ต้องครบ5ปีถึงจะหย่าได้ เพราะต้องรอให้เขาได้สัญชาติออสเตเลีย เราก็อ่านไป เสียใจไป แต่ก็ไม่เท่ากับ เจออะไรลับๆอีกเยอะ ใช่ มันเป็นอดีต แต่มาหลอกใช้กันขนาดนี่เรอ หลอกให้ช่วยเรื่องบ้าน หชอกให้มาขนของ ทำงานบ้านให้แค่นี้เรอ คือคำถามขึ้นหัวมากมาย พอเขาเลิกงานกลับมา จะขอคุยด้วยเหตุผล เขากลับตะคอก ด่าว่าขึ้นเสียงจนไม่มีโอกาสได้อธิบาย และอ้าป่กถามคำถามว่าเหตุผลคืออะไร ทำไมไม่พูดความจริงแต่แรก ณ ตอนนั้น ความเชื่อใจพังทลายลง จาก100%เหลือ1%ที่เหลือคือ อยากให้เขาพูดคำว่า ขอโทษและฟังเหตุผลเขา แต่ก็ไม่มีคำนั้นออกมา จนกระทั้งวีซ่าจะหมดละ เราเลยขอกลับ แต่ช่วงอยู่รอ ก็ทรมานมาก ท้องด้วย อาหารการกินอะไรเขาไม่สนใจ สนใจแต่ตัวเอง เราจะออกไปไหนก็ไม่ให้ เงินก็ไม่ให้ติดตัว ครอบครัวเขาก็เข้าข้างว่า เขาถูกเขาเป็นผู้ชาย และบอกเราคนไทยมาเกาะกิน ซึ่งตลอดเวลาเราไม่เคยขอเขาเลย แค่วันเกิดเรา วันเลนไทน์ ซอตโกแลตสักลูกไม่เคยได้ จาก4ปีที่คบ มีหน้ามาว่าเราเกาะเขากิน ยิ่งเจ๋บเลยคะ ครอบครัวเขางกมาก มาบ้านทีให้เร่ทำอาหารให้ตลอด แถมห่อกลับทุกคน เงินก็เงินเรา ดังนั้นตัดสินใจจองตั่วบินเอง และกลับมา พร้อมกับท้องได้3เดือน ขึ้นเครื่องกลับมา และมาตั้งหลักทำงานใหม่ เงินสักบาทไม่ให้ติดตัว อยากได้ลูกบอกถ้ามันส่งเสียเราต้องยกให้มันเมื่อมันเลิกนม และมันก็ไม่เคยส่งเสีย ให้เรา แล้วก็ของใช้เราไม่ได้เอากลับมา อะไร มีแต่ตัวและกระเป๋าเป้ใบเดียว ทิ้งไว้ทุกอย่างให้เขา บริจาคแล้วแต่ ณ ตอนนี้ท้อง34weeks ก็พักรอคลอด ถามว่าหากเขามาขอเป็นพ่อของลูก เราจะยอมไหม ข้อนี่คิดไม่ออกคะ. เขาเคยทำร้ายร่างกายด้วย กลัวเขาจะมามาทำร้ายเราอีก แล้วลูกใครจะเลี้ยงให้หากเราทำงาน งานเราสามารถทำไปได้เลี้ยงลูกไปด้วยได้คะ มีเพื่อนๆอยากขอเป็นพ่อ แต่เราเลือกจะไม่เอาใครมายุ่ง เพื่ออนาคตลูก เขารับราชการจริง แต่จิตใจโหดเหี้ยมมาก เรายอมถอยเพื่อสุขของเรากับลูกในอนาคตเอา วันนี่เรายังลืมเขาไม่ได้ เชื่อว่าลูกเกิดมาเมื่อไหร่ เราจะลืมเขาไปได้และทำใจได้เอง อะไรที่ดีและปลอดภัยสำหรับเรากับลูก เรายอม จะไม่ให้เขาทำร้ายเราอีก. ถ้าไม่เจอกับตนเองก็ไม่มีวันได้รู้ว่า ผู้ชายออสเตเลีย