คืออยากรู้ว่า 11 ปีที่ไม่มีจุดมุ่งหมายอะไรเลยในชีวิต เราควรที่จะหยุดความสัมพันธ์ตรงนี้ไหม???
***คบกับแฟนมา 11 ปีแล้วคะ ถามว่าเค้าดูแลเราดีไหมก็ดีนะ ให้เงินใช้ตลอด ปรึกษาได้ทุกเรื่องมีคำแนะนำดีๆให้เสมอ พาไปสมัครเรียน พาไปสอบ เค้าเป็นคนให้ความสำคัญกับเรื่องเรียนมาก ดูแลเรื่องเรียนให้เราตั้งแต่ ปวช. ปวส. จนจบปริญญาตรี และตอนนี้เราก็ทำงานอยู่ที่ กทม. เป็นบริษัทที่ติดอันดับ 1ใน 10 ที่มีคนอยากเข้ามากที่สุด เงินสูงพอสมควรคือดูแลเราในหลายๆเรื่อง แต่ประเด็นอยู่ตรงนี้ คือ 11 ปีที่ผ่านมาเราไม่เคยรู้เลยว่าบ้านเค้าอยู่ที่ไหน พ่อแม่เป็นใคร มีพี่น้องกี่คน ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับครอบครัวเค้าเลย แม้กระทั่งเพื่อนของเค้าเราไม่เคยรู้จักเลยแม้แต่คนเดียว เรารู้แค่ว่าเค้าเป็น ร้อยตำรวจโท (ไม่ขอบอกชื่อแล้วกันเนอะ) ตอนคบกันเราไปไหนมาไหนด้วยกันปกติ กินข้าว ดูหนัง แต่แปลกมากที่ไม่เคยจะมีสักครั้งที่จะเจอคนรู้จักของพี่เค้า มีแต่เราเจอเพื่อนเจอคนรู้จักเราแนะนำพีาเค้าให้เพื่อนรู้จักหมดนะ ตรงกันข้ามเค้าไม่เคยแนะนำให้เรารู้จักใครในชีวิตเค้าเลย เราก็ งง เหมือนกันว่าทำไม แต่มันคงปิดที่เราด้วยแหละที่ไม่เคยถามเรื่องส่วนตัวเค้าเลย เราไม่กล้าถามนะ เราอายุห่างจะพี่เค้า 10 ปี เราเลยคิดว่าสักวันพี่เค้าน่าจะบอกเราเองเมื่อถึงเวลาเราก็ใช้ชีวิตปกติกับพี่เค้ามาตลอดไปมาหาสู่กัน ตอนนี้เค้าอยู่สงขลาเราอยู่ กทม. เค้าก็มาหาเกือบทุกเดือน แต่เมื่อเดือนที่แล้วพี่เค้าก็มาหาเราตามปกตินั่งดูทีวีอยู่ด้วยกัน เค้าจับมือเราและพูดว่า รู้ไหมว่าวันนี้ครบรอบ 11 ปีแล้วนะที่เราคบกัน พี่ขอบคุณหนูมากนะที่คอยดูแลพี่ ที่ทนอยู่กับคนเห็นแก่ตัวอย่างพี่ (เราเริ่มอึ้ง) พี่รู้ว่าที่ผ่านมาหนูรู้สึกยังไงที่พี่ไม่เคยบอกหนูเลยเรื่องส่วนตัวของพี่ หนูไม่เคยรู้จักใครเลยในชีวิตพี่ แต่มีสิ่งหนึ่งที่พี่อยากจะบอกคือพี่อยากให้หนูอยู่กับพี่แบบนี้ไปตลอดได้ไหม พี่รักหนูมากนะหนูไม่เคยทำให้พี่ลำบากใจเลย พี่จะดูแลหนูให้ดีที่สุดและดีกว่านี้นะคะ (ตาเราพูดบ้างหละ) แต่พี่รู้ไหมว่ายิ่งนานวันความรู้สึกของหนูมันยิ่งลดน้อยลง หนูไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าทุกวันนี้อยู่กับพี่ในสถานะใด แฟน เมียน้อยหรืออะไร เพราะหนูไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับเลยไงหนูรอมา 11 ปีเพื่อให้พี่พูดเอง แต่แล้วพี่ก็ไม่พูด ตอนนี้หนูอายุเริ่มเยอะแล้ว หนูอยากมีครอบครัว อยากมีลูก อยากมีเป้าหมายในชีวิต ไม่ได้อยากจะอยู่ไปวันๆแบบนี้ ซึ่งหนูก็รู้ว่ามันเป็นสิ่งเดียวที่พี่ให้หนูไม่ได้ (เค้ากอดเราแล้วร้องไห้ และพูดแค่คำว่าพี่ขอโทษ ซ้ำๆอยู่อย่างนั้น) เราเลยพูดต่อ หนูขอโอกาสน่ะ ให้หนูได้มีครอบครัวเหมือนคนอื่น มีลูก หากมีใครเข้ามาและเค้าพร้อมที่จะสร้างครอบครัวไปกับหนู ซึ่งหนูไม่ขอพี่แน่นอนเพราะมันเป็นเรื่องเดียวที่พี่ให้หนูไม่ได้แน่นอน แต่หนูจะไม่ถามเหตุผลหรอกนะว่ามันเพราะอะไร เค้าร้องไห้หนักมากโดยไม่พูดอะไร จนเราไปส่งเค้าที่สนามบินเพื่อกลับไปทำงาน หลังจากนั้นพี่เค้าก็โทรมาหาเราเหมือนเดิม แต่โทรมาถามแค่ว่าทานข้าวหรือยัง เลิกงานหรือยัง คุยกันแค่นาทีเดียวแล้ววางสายไป เป็นแบบนี้มาเดือนนึงแล้ว
##ตอนนี้เราไม่รู้จะจัดการกับชีวิตตัวเองยังไงดี จะเลิกกับเค้า หรือ จะยอมให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่เป้าหมายในชีวิตเลยหรอ หรือจะหยุดความสัมพันธ์กันแค่ตรงนี้ และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เราสับสนมาก ช่วยแนะนำเราหน่อยจะทำยังไงดี
คบกับแฟนมา 11 ปี แต่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย
***คบกับแฟนมา 11 ปีแล้วคะ ถามว่าเค้าดูแลเราดีไหมก็ดีนะ ให้เงินใช้ตลอด ปรึกษาได้ทุกเรื่องมีคำแนะนำดีๆให้เสมอ พาไปสมัครเรียน พาไปสอบ เค้าเป็นคนให้ความสำคัญกับเรื่องเรียนมาก ดูแลเรื่องเรียนให้เราตั้งแต่ ปวช. ปวส. จนจบปริญญาตรี และตอนนี้เราก็ทำงานอยู่ที่ กทม. เป็นบริษัทที่ติดอันดับ 1ใน 10 ที่มีคนอยากเข้ามากที่สุด เงินสูงพอสมควรคือดูแลเราในหลายๆเรื่อง แต่ประเด็นอยู่ตรงนี้ คือ 11 ปีที่ผ่านมาเราไม่เคยรู้เลยว่าบ้านเค้าอยู่ที่ไหน พ่อแม่เป็นใคร มีพี่น้องกี่คน ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับครอบครัวเค้าเลย แม้กระทั่งเพื่อนของเค้าเราไม่เคยรู้จักเลยแม้แต่คนเดียว เรารู้แค่ว่าเค้าเป็น ร้อยตำรวจโท (ไม่ขอบอกชื่อแล้วกันเนอะ) ตอนคบกันเราไปไหนมาไหนด้วยกันปกติ กินข้าว ดูหนัง แต่แปลกมากที่ไม่เคยจะมีสักครั้งที่จะเจอคนรู้จักของพี่เค้า มีแต่เราเจอเพื่อนเจอคนรู้จักเราแนะนำพีาเค้าให้เพื่อนรู้จักหมดนะ ตรงกันข้ามเค้าไม่เคยแนะนำให้เรารู้จักใครในชีวิตเค้าเลย เราก็ งง เหมือนกันว่าทำไม แต่มันคงปิดที่เราด้วยแหละที่ไม่เคยถามเรื่องส่วนตัวเค้าเลย เราไม่กล้าถามนะ เราอายุห่างจะพี่เค้า 10 ปี เราเลยคิดว่าสักวันพี่เค้าน่าจะบอกเราเองเมื่อถึงเวลาเราก็ใช้ชีวิตปกติกับพี่เค้ามาตลอดไปมาหาสู่กัน ตอนนี้เค้าอยู่สงขลาเราอยู่ กทม. เค้าก็มาหาเกือบทุกเดือน แต่เมื่อเดือนที่แล้วพี่เค้าก็มาหาเราตามปกตินั่งดูทีวีอยู่ด้วยกัน เค้าจับมือเราและพูดว่า รู้ไหมว่าวันนี้ครบรอบ 11 ปีแล้วนะที่เราคบกัน พี่ขอบคุณหนูมากนะที่คอยดูแลพี่ ที่ทนอยู่กับคนเห็นแก่ตัวอย่างพี่ (เราเริ่มอึ้ง) พี่รู้ว่าที่ผ่านมาหนูรู้สึกยังไงที่พี่ไม่เคยบอกหนูเลยเรื่องส่วนตัวของพี่ หนูไม่เคยรู้จักใครเลยในชีวิตพี่ แต่มีสิ่งหนึ่งที่พี่อยากจะบอกคือพี่อยากให้หนูอยู่กับพี่แบบนี้ไปตลอดได้ไหม พี่รักหนูมากนะหนูไม่เคยทำให้พี่ลำบากใจเลย พี่จะดูแลหนูให้ดีที่สุดและดีกว่านี้นะคะ (ตาเราพูดบ้างหละ) แต่พี่รู้ไหมว่ายิ่งนานวันความรู้สึกของหนูมันยิ่งลดน้อยลง หนูไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าทุกวันนี้อยู่กับพี่ในสถานะใด แฟน เมียน้อยหรืออะไร เพราะหนูไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับเลยไงหนูรอมา 11 ปีเพื่อให้พี่พูดเอง แต่แล้วพี่ก็ไม่พูด ตอนนี้หนูอายุเริ่มเยอะแล้ว หนูอยากมีครอบครัว อยากมีลูก อยากมีเป้าหมายในชีวิต ไม่ได้อยากจะอยู่ไปวันๆแบบนี้ ซึ่งหนูก็รู้ว่ามันเป็นสิ่งเดียวที่พี่ให้หนูไม่ได้ (เค้ากอดเราแล้วร้องไห้ และพูดแค่คำว่าพี่ขอโทษ ซ้ำๆอยู่อย่างนั้น) เราเลยพูดต่อ หนูขอโอกาสน่ะ ให้หนูได้มีครอบครัวเหมือนคนอื่น มีลูก หากมีใครเข้ามาและเค้าพร้อมที่จะสร้างครอบครัวไปกับหนู ซึ่งหนูไม่ขอพี่แน่นอนเพราะมันเป็นเรื่องเดียวที่พี่ให้หนูไม่ได้แน่นอน แต่หนูจะไม่ถามเหตุผลหรอกนะว่ามันเพราะอะไร เค้าร้องไห้หนักมากโดยไม่พูดอะไร จนเราไปส่งเค้าที่สนามบินเพื่อกลับไปทำงาน หลังจากนั้นพี่เค้าก็โทรมาหาเราเหมือนเดิม แต่โทรมาถามแค่ว่าทานข้าวหรือยัง เลิกงานหรือยัง คุยกันแค่นาทีเดียวแล้ววางสายไป เป็นแบบนี้มาเดือนนึงแล้ว
##ตอนนี้เราไม่รู้จะจัดการกับชีวิตตัวเองยังไงดี จะเลิกกับเค้า หรือ จะยอมให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่เป้าหมายในชีวิตเลยหรอ หรือจะหยุดความสัมพันธ์กันแค่ตรงนี้ และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เราสับสนมาก ช่วยแนะนำเราหน่อยจะทำยังไงดี