เราเคยเป็นนางรำมาตั้งแต่สมัยประถม จนถึงม.3 และได้มาเรียนต่อในกรุงเทพ จากนั้นไม่เคยได้รำอีกเลย แต่ยังมีหลายครั้งที่รู้สึกนึกถึงเพลงดนตรีทำนองรำแบบเซิ้งบ้าง หรือถ้าได้ยินเสียงดนตรีทำนองรำแล้วอยากรำขึ้นมา จนต้องไปเปิดยูทูปฟัง บางทีอยู่ห้องคนเดียวอยากรำ หรือรำอยู่คนเดียว พอได้รำรู้สึกมีความสุข อบอุ่นแปลกๆ มันเกี่ยวกับครูที่เราไหว้ตั้งแต่เด็กจนโตแล้วลืมไปหรือเปล่า??
มีใครเคยเป็นเหมือนกันไหม