ใครก็ได้โปรดเข้ามาให้คำตอบทีคะ ไม่ไหวเเล้วคะ

เราเบื่อพ่อเรา เบื่อมาก มีหลายเรื่องจนทนไม่ได้ เราอายุเพียง13ปีในตอนนี้ วันนั้นเป็นวันเกินเพื่อนเรา เรานัดกันไปกินร้านอาหารในห้างช่วงตอนบ่าย พอเรากินเสร็จเดินเล่นสักพักพ่อก็โทรมาบอกว่าคนตัดแว่นเอาแว่นมาให้เเล้ว เราก็เสียดายเพราะตกลงกันว่าจะอยู่กับเพื่อนถึงบ่าย3 พอพ่อเรามารับ เรายอมรับเลยคะว่าตอนนั้นมันมึนหัว คืออยู่ก็เป็น เราขึ้นไปบนรถแล้วพ่อถามอะไรเราก็ไม่คอยตอบ อยู่ๆเขาก็หาว่าเราไปกินเหล้า วินาทีนั้นคือ อะไร? ไม่มีพนักงานในห้างคนไหนขายเหล้าในตอนบ่ายให้เด็กอายุ13หรอกนะ เราก็ไม่ได้พูดอะไร พูดอยู่ในใจสักพักก็เลิกสน  แล้วมีครั้งหนึ่งที่มันเป็นวันศุกร์ โรงเรียนของเราหยุดคะ เพราะมีพี่ม.ปลายสอบ เรานัดกับเพื่อนว่าจะไปยืมหนังสือที่ห้องสมุด กะว่าจะไปเอาหนังสือภาษาอังกฤษมาอ่าน เพราะว่าเราค่อนข้างอ่อน โรงเรียนเราบอกว่าสามารถไปได้ เราบอกย่าว่าเราจะไปตอนเช้าๆ จะได้กลับตอนเที่ยง พอถึงเวลาจริง พ่อเราจะออกไปข้างนอกเราขอติดรถไปด้วย พ่อเราก็โวยวายบอกว่าไม่ให้ไปท่าเดียว เราก็พูดบอกว่าจะไป เขาพูดอะไรก็บอกว่าจะไป เขาบอกว่าจะตีเราเราก็เฉยๆ เราคิดว่าเราไม่ผิดที่ต้องถูกพ่อตี เรานัดกับเพื่อนไว้เเล้วว่าจะไปยืมหนังสือกัน เพื่อนเราบอกว่าจะอยู่ทั้งวัน เราก็บอกว่าอยู่ทั้งวันไม่ได้เพราะต้องกลับตอนเที่ยง สรุปเราได้ไปนะคะ ไปยังไม่ถึง15นาที พ่อเราโทรตามบอกว่าลงมาได้เเล้ว เราก็บอกเพื่อนว่าต้องกลับเเล้ว เพื่อนเราก็บอกว่าอยู่ต่อไม่ได้อ่อ เพราะว่ามีเราที่เป็นเพื่อนเขาคนเดียวที่มา เราก็บอกไม่ได้หรอกพ่อโทรตามเเล้ว เราก็รู้สึกผิดหน่อยๆที่บอกเพื่อนว่าเราจะกลับไม่เกินเที่ยง แต่เอาเข้าจริงๆอะไรคือ15นาที เราก็ไม่ได้ว่าอะไรพ่อเรา พอเรามาถึงรถ พ่อเราก็พูดว่า เนี่ยเห็นมีเด็กยืนจะขึ้นรถมอไซค์ บอกว่าเราอะจะไปกับเขา  คืออะไร เพื่อนที่เรานัดมาด้วยคือคนที่มายืมหนังสือ เเล้วเราหันกลับไปมองก็เห็นเป็าพี่ม.2 ที่เราจำได้คราวๆ  เข้าใจาะว่าที่พ่อพูดเพราะพ่อรักเรา แต่ถ้าไม่มีความเชื่อใจกันแบบนี่ก็คงไปไม่ลอด เราร้องไห้ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องที่ผ่านมา มันไม่ใช่เรื่องที่เราเสียดายอะไรที่มันไม่เป็นตามที่เราคิดไว้ แต่เราเสียใจเรื่องที่คนในบ้านยังไม่มีความเชือใจกัน แม้แต่เวลาพิมพ์ตอนนี้เรายังร้องไห้  เคยฟังมาตลอดว่าเวลามีเรื่องอะไรให้ปรึกษาพ่อแม่ เพราะท่านจะช่วยได้  แต่สำหรับเราไม่ เวลาเราพูดอะไรเขาก็จะบอกว่าอะไรก็ไม่รู่ น้องเรามาเล่าให้พ่อฟังว่าเพื่อนน้องเราที่เป็นนักบอลเตะบอลอยู่แล้วไปโดนป้าคนหนึ่ง คุณครูที่เดินเข้ามาเคลียให้เเล้วบอกว่าให้เด็กที่เล่นบอลด้วยมาขอโทษทั้งหมด พ่อเราบอกว่าทำไหมต้องขอโทษ? เเล้วก็กลายเป็นว่าเป็นเรื่องใหญ่ทะเลาะโวยวาย แค่คำขอโทษคำเดียวเนี่ยนะ? พ่อสอนลูกยังไง? เราพยายามแยกเเยะคำสอนของพ่อเวลาที่ถูกหรือผิด จนทุกวันนี้เราก็เหมือนกับว่าเราให้ชีวิตแบบคนเดียว สอนตัวเองไป พยายามสู่กับตัวเอง  เราไม่รู้ว่าหลังจากกระทู้นี้ถูกตั้ง จะมีคนมาว่ามาให้กำลังใจเราไหม แต่วันนี้เราได้ระบายออกไปแล้ว ยังไงก็ขอบคุณคะ