หลังจากที่ฉันกับแฟนเลิกกัน..
ฉันก็อยู่ตัวคนเดียว.. ชีวิตตอนนี้ก็จะไม่เหมือนแต่ก่อนที่มีความรักดีๆจากเขาในทุกๆวัน
การเดินไปพร้อมๆกัน ช่วยเหลือกัน เข้าใจกัน จริงใจต่อกัน คอยอยู่ข้างๆกันในยามทุกข์และสุข หัวเราะไปด้วยกัน และอื่นๆ
คือตอนนี้มันก็ไม่มีแล้วแหละ (ถึงแม้เราจะได้คุยกันบ้างหลังเลิกกันไปแต่มันก็ไม่ได้เป็นแบบแต่ก่อนไง)
แล้วตอนนี้ก็ไม่ได้มีใครใหม่เข้ามาด้วย และเอาจริงๆเราก็คิดถึงเขานะ บ่อยครั้งไป แต่รู้ว่ามันก็จบลงไปแล้ว
เราพยายามอยู่กับตัวเองให้ได้ พึ่งพาตัวเอง ฝึกให้ตัวเองแข็งแกร่ง ทำเหมือนเราสู้ไหว บอกกับตัวเองว่า อยู่คนเดียวก็ไม่เห็นเป็นไรเลย.. ไม่ต้องกังวลดีออก แต่ลึกๆ ก็กังวลเหมือนเดิม อดคิดถึงเขาไม่ได้ เขาทำอะไรอยู่ เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม เขาได้เจอใครใหม่หรือยัง เขายังจำเราได้อยู่ไหม.. ยังคิดถึงกันอยู่หรือป่าว
การมีแฟน มีความรัก มันคือสิ่งที่ดีนะถ้าเรารู้จักมันเป็นอย่างดี (ฉันเคยรู้จักมันเป็นอย่างดี ฉันเคยเป็นที่ปรึกษาความรักให้ใครหลายคน )
แต่ตัวฉันเอง... ฉันเป็นที่ปรึกษาให้ตัวเองไม่ได้เลย
ฉันเลยอยากปรึกษาเพื่อนๆ ฉันควรปลอบตัวเองยังไงดีนะ..
อยากทราบข้อดีของการไม่มีแฟน (อยู่คนเดียว) หน่อยจ้าา
ฉันก็อยู่ตัวคนเดียว.. ชีวิตตอนนี้ก็จะไม่เหมือนแต่ก่อนที่มีความรักดีๆจากเขาในทุกๆวัน
การเดินไปพร้อมๆกัน ช่วยเหลือกัน เข้าใจกัน จริงใจต่อกัน คอยอยู่ข้างๆกันในยามทุกข์และสุข หัวเราะไปด้วยกัน และอื่นๆ
คือตอนนี้มันก็ไม่มีแล้วแหละ (ถึงแม้เราจะได้คุยกันบ้างหลังเลิกกันไปแต่มันก็ไม่ได้เป็นแบบแต่ก่อนไง)
แล้วตอนนี้ก็ไม่ได้มีใครใหม่เข้ามาด้วย และเอาจริงๆเราก็คิดถึงเขานะ บ่อยครั้งไป แต่รู้ว่ามันก็จบลงไปแล้ว
เราพยายามอยู่กับตัวเองให้ได้ พึ่งพาตัวเอง ฝึกให้ตัวเองแข็งแกร่ง ทำเหมือนเราสู้ไหว บอกกับตัวเองว่า อยู่คนเดียวก็ไม่เห็นเป็นไรเลย.. ไม่ต้องกังวลดีออก แต่ลึกๆ ก็กังวลเหมือนเดิม อดคิดถึงเขาไม่ได้ เขาทำอะไรอยู่ เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม เขาได้เจอใครใหม่หรือยัง เขายังจำเราได้อยู่ไหม.. ยังคิดถึงกันอยู่หรือป่าว
การมีแฟน มีความรัก มันคือสิ่งที่ดีนะถ้าเรารู้จักมันเป็นอย่างดี (ฉันเคยรู้จักมันเป็นอย่างดี ฉันเคยเป็นที่ปรึกษาความรักให้ใครหลายคน )
แต่ตัวฉันเอง... ฉันเป็นที่ปรึกษาให้ตัวเองไม่ได้เลย
ฉันเลยอยากปรึกษาเพื่อนๆ ฉันควรปลอบตัวเองยังไงดีนะ..