ตั้งแต่ดูละครเรื่องนี้มา เราว่าคนเขียนบทให้ความสำคัญกับบทใจเริงมากเลยนะคะ และเขียนบทของตัวนี้ออกมาได้ดีมาก ถ้าเทียบกับนิยายแล้ว บทของเริงแทบจะเด่นกว่าพิมที่เป็นคนเล่าเรื่องอีก (ในนิยายเล่าเรื่องด้วยมุมมองของบุคคลที่หนึ่ง คือ ให้พิมเป็นคนเล่า ด้วยความรู้สึกนึกคิดของพิมทั้งหมด)
เราคิดว่าตัวละครของเรื่องเป็นตัวละครที่มีมิติ มีที่มาที่ไป ไม่ใช่เอาแต่ร้ายๆแรงๆ มันมีเหตุผล มีพัฒนาการ ว่าทำไมเริงถึงได้กลายเป็นคนแบบนี้ในตอนนี้ เราว่าตัวละครนี้น่าสงสารนะคะ ตั้งแต่เล็กมา พ่อแม่ก็ตามใจ แค่กรี๊ดๆหน่อยเดียวก็ได้ทุกอย่างแล้ว ไม่เคยรู้จักคำว่าไม่ได้ ไม่มี พ่อแม่รังแกฉันแท้ๆ เห็นได้ชัดมาก ตอนที่พ่อตายไปแล้ว แม่ก็หมดตัว ยังไม่กล้าบอกลูก เมื่อเป็นแบบนี้ ก็ไม่แปลกที่ใจเริงจะกลายเป็นคนที่สนใจแต่ตัวเอง โลกหมุนรอบตัวเธอคนเดียว
ด้วยความสวย ความฉลาด รู้ว่าจะทำยังไงให้คนอื่นรักและเอ็นดู ทำให้เริงได้ทุกอย่างจากทุกคน ไม่มีใครที่ไม่ตามใจเริง แม้แต่ฤกษ์ ตอนที่จีบเริงใหม่ๆ ก็ต้องพยายามถีบตัวเองขึ้น เพื่อให้ทัดเทียมกับเริง ถึงจะถูกหักหลังอย่างเจ็บแสบ จนทำให้รู้ว่าพิมพ์ดีแค่ไหน แต่ลึกๆฤกษ์ก็ยังรู้สึกว่า ใจเริงคือ ของแพงที่ตัวเองไม่มีปัญญาซื้อ นี่จึงเป็นที่มาของการอยากเอาชนะใจเริงของฤกษ์ เหมือนคนที่เคยจนมาก่อน เจอเป็ดปักกิ่ง อยากกิน แต่ไม่มีปัญญาซื้อ พอมีเงินขึ้นมา เจอของดีกว่า อร่อยกว่า แพงกว่า แต่ไอ้เป็ดตัวนั้นก็ยังอดคิดถึงมันไม่ได้อยู่ดี
ก็ในเมื่อทุกคนเห็นว่าใจเริงดี เพอร์เฟคขนาดนั้น จ้องแต่จะหาประโยชน์ในความสวยเลิศของเธอ ไม่มีใครจริงใจ มีแต่ยกย่องเกินจริง แล้วทำไมเจ้าตัวจะไม่หลงตัวเอง แล้วตีค่าตัวเองให้สูงกว่าควาามเป็๋นจริงได้บ้างล่ะ
ที่ใจเริงพูดกับเทิดพันธ์ุว่า "ฉันเป็นของฉันแบบนี้ แต่คุณก็ยังจะมาแต่งงานกับฉัน ดังนั้นตอนนี้คุณจะมาเรียกร้องอะไร" ใจเริงก็พูดถูกนะ ทุกคนก็รู้ว่าใจเริงเป็นแบบนี้ และทุกคนก็ชอบใจเริงที่เป็นแบบนี้ ไม่มีใครเลยสักคนที่จะบอกว่าที่เริงเป็นอยู่น่ะมันไม่ดี พิมเป็นเพื่อนรัก ก็ไม่เคยเตือนเพื่อน แต่ก็นะ พิมหัวอ่อนเกินไป สรุปก็มีแต่คนยอมเริง แล้วจะไม่ให้เค้ากลายเป็นคนแบบนี้ได้ยังไง
ที่นี้พอเกิดปัญหาทุกคนก็ถีบส่งหมด ตอนนี้ใจเริงก็เหมือนหมาจนตรอกแหละ ต้องทำทกอย่างให้ตัวเองรอด มุ่งไปในทางที่ผิดเรื่อยๆ แต่มันก็น่าคิดมั้ย ว่าถ้ามีใครสักคน คอยชี้ทางสว่าง ทำให้ใจเริงเห็นว่าที่พิมได้ทุกอย่าง แต่เริงต้องเสียทุกอย่าง มันเป็นเพราะอะไร ใครสักคนที่จะกล้าชี้ข้อผิดพลาดให้เห็น โดยไม่ซ้ำเติม เป็นกำลังใจให้ ช่วยกันสู้ไป เพื่อนแบบนี้พิมก็เป็นให้เริงไม่ได้เหมือนกัน
จริงๆใจเริงมีบุญคุณกับพิมมากนะเรื่องพ่อ แต่ครอบครัวพิมไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้เลย ทุกคนห่วงแต่พิม บางคนเมื่อโดนดูถูกก็อาจจะใช้พลังด้านลบนั้น ดันตัวเองขึ้นให้สูง ลบคำสบประมาทได้ แต่คนที่ไม่เคยเผชิญโลกความจริงแบบเริง ความเกลียดชัง การถูกผลักไสจากคนรอบข้าง ก็จะยิ่งทำให้เธอตกต่ำลง และทำอะไรร้ายๆได้ยิ่งกว่าเดิม
เราคิดว่าทุกคนในชีวิตเริงมีส่วนผลักให้เริงกลายเป็นคนแบบนี้ค่ะ เค้าไม่ได้เป็นคนชั่วร้ายโดยสันดาน น่าเห็นใจเหมือนกัน
ทุกคนในชีวิตของใจเริง เป็นส่วนสำคัญที่ผลักดันให้เธอเป็นคนแบบนี้ (เพลิงบุญ)
เราคิดว่าตัวละครของเรื่องเป็นตัวละครที่มีมิติ มีที่มาที่ไป ไม่ใช่เอาแต่ร้ายๆแรงๆ มันมีเหตุผล มีพัฒนาการ ว่าทำไมเริงถึงได้กลายเป็นคนแบบนี้ในตอนนี้ เราว่าตัวละครนี้น่าสงสารนะคะ ตั้งแต่เล็กมา พ่อแม่ก็ตามใจ แค่กรี๊ดๆหน่อยเดียวก็ได้ทุกอย่างแล้ว ไม่เคยรู้จักคำว่าไม่ได้ ไม่มี พ่อแม่รังแกฉันแท้ๆ เห็นได้ชัดมาก ตอนที่พ่อตายไปแล้ว แม่ก็หมดตัว ยังไม่กล้าบอกลูก เมื่อเป็นแบบนี้ ก็ไม่แปลกที่ใจเริงจะกลายเป็นคนที่สนใจแต่ตัวเอง โลกหมุนรอบตัวเธอคนเดียว
ด้วยความสวย ความฉลาด รู้ว่าจะทำยังไงให้คนอื่นรักและเอ็นดู ทำให้เริงได้ทุกอย่างจากทุกคน ไม่มีใครที่ไม่ตามใจเริง แม้แต่ฤกษ์ ตอนที่จีบเริงใหม่ๆ ก็ต้องพยายามถีบตัวเองขึ้น เพื่อให้ทัดเทียมกับเริง ถึงจะถูกหักหลังอย่างเจ็บแสบ จนทำให้รู้ว่าพิมพ์ดีแค่ไหน แต่ลึกๆฤกษ์ก็ยังรู้สึกว่า ใจเริงคือ ของแพงที่ตัวเองไม่มีปัญญาซื้อ นี่จึงเป็นที่มาของการอยากเอาชนะใจเริงของฤกษ์ เหมือนคนที่เคยจนมาก่อน เจอเป็ดปักกิ่ง อยากกิน แต่ไม่มีปัญญาซื้อ พอมีเงินขึ้นมา เจอของดีกว่า อร่อยกว่า แพงกว่า แต่ไอ้เป็ดตัวนั้นก็ยังอดคิดถึงมันไม่ได้อยู่ดี
ก็ในเมื่อทุกคนเห็นว่าใจเริงดี เพอร์เฟคขนาดนั้น จ้องแต่จะหาประโยชน์ในความสวยเลิศของเธอ ไม่มีใครจริงใจ มีแต่ยกย่องเกินจริง แล้วทำไมเจ้าตัวจะไม่หลงตัวเอง แล้วตีค่าตัวเองให้สูงกว่าควาามเป็๋นจริงได้บ้างล่ะ
ที่ใจเริงพูดกับเทิดพันธ์ุว่า "ฉันเป็นของฉันแบบนี้ แต่คุณก็ยังจะมาแต่งงานกับฉัน ดังนั้นตอนนี้คุณจะมาเรียกร้องอะไร" ใจเริงก็พูดถูกนะ ทุกคนก็รู้ว่าใจเริงเป็นแบบนี้ และทุกคนก็ชอบใจเริงที่เป็นแบบนี้ ไม่มีใครเลยสักคนที่จะบอกว่าที่เริงเป็นอยู่น่ะมันไม่ดี พิมเป็นเพื่อนรัก ก็ไม่เคยเตือนเพื่อน แต่ก็นะ พิมหัวอ่อนเกินไป สรุปก็มีแต่คนยอมเริง แล้วจะไม่ให้เค้ากลายเป็นคนแบบนี้ได้ยังไง
ที่นี้พอเกิดปัญหาทุกคนก็ถีบส่งหมด ตอนนี้ใจเริงก็เหมือนหมาจนตรอกแหละ ต้องทำทกอย่างให้ตัวเองรอด มุ่งไปในทางที่ผิดเรื่อยๆ แต่มันก็น่าคิดมั้ย ว่าถ้ามีใครสักคน คอยชี้ทางสว่าง ทำให้ใจเริงเห็นว่าที่พิมได้ทุกอย่าง แต่เริงต้องเสียทุกอย่าง มันเป็นเพราะอะไร ใครสักคนที่จะกล้าชี้ข้อผิดพลาดให้เห็น โดยไม่ซ้ำเติม เป็นกำลังใจให้ ช่วยกันสู้ไป เพื่อนแบบนี้พิมก็เป็นให้เริงไม่ได้เหมือนกัน
จริงๆใจเริงมีบุญคุณกับพิมมากนะเรื่องพ่อ แต่ครอบครัวพิมไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้เลย ทุกคนห่วงแต่พิม บางคนเมื่อโดนดูถูกก็อาจจะใช้พลังด้านลบนั้น ดันตัวเองขึ้นให้สูง ลบคำสบประมาทได้ แต่คนที่ไม่เคยเผชิญโลกความจริงแบบเริง ความเกลียดชัง การถูกผลักไสจากคนรอบข้าง ก็จะยิ่งทำให้เธอตกต่ำลง และทำอะไรร้ายๆได้ยิ่งกว่าเดิม
เราคิดว่าทุกคนในชีวิตเริงมีส่วนผลักให้เริงกลายเป็นคนแบบนี้ค่ะ เค้าไม่ได้เป็นคนชั่วร้ายโดยสันดาน น่าเห็นใจเหมือนกัน