ตามกระทู้ละคะ ปัญหาโลกแตกสำหรับดิฉันเลย ขั้นแรกแนะนำตัวคร่าวๆก่อนนะ ตอนนี้ฉันศึกษาระดับป.ตรีคะ มหาลัยรัฐ อยู่สงขลา แต่จังหวัดเกิดอยู่ไม่ไกลกันคะ ทุกเดือนก็ต้องกลับบ้าน ความเคี้ยวของแม่ก็มีอยู่ว่า ฉันได้เงินประจำอาทิตย์คะใช้ที่หอ จำนวน500บาทต่ออาทิตย์
อ่านกันไม่ผิดหรอกคะ 500บาทต่ออาทิตย์ ไม่ได้กู้ กยศ. ด้วย บอกตรงๆเพื่อนได้อาทิตย์ละพัน มันยังพูดทุกวันว่าไม่พอ แล้วกรณีดิฉันจะเหลืออะไร ได้แต่นั่งฟังเพื่อนแบบเฟื่อนๆ แล้วนึกในใจ นั่นมันสองเท่าของกู บอกไม่พออีก

กกก แต่นั้นคือได้แค่พูดในใจ ปกติเป็นคนเงียบคอยรับฟังมากกว่าเป็นผู้พูด แต่ตัวเองก็ไม่เคยเล่าให้เพื่อนฟังหรอกว่ากูเนียะได้500ต่ออาทิตย์ น้อยกว่าตั้งครึ่งนึง ฉันได้แค่แค่หุงข้าว แล้วซื้อแกงกินเอา ไม่เคยหรอกนั่งกินร้านอาหารเก๋ๆแบบที่เพื่อนไป พอเพื่อนชวน เราบอกว่าไม่อยากไป หุ้ยยยยยใจจริงกุอยากไปจะตาย มันก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ปี1จนตอนนี้ปี3 ยังไม่เคยได้กินบิงซูที่ฮิตๆกัน เคยเห็นแต่ในจอโทรศัพท์ ไม่เคยได้เห็นหรอกของจริง มีเพื่อนสนิทเคยถามว่าทำไมไม่บอกแม่ว่าไม่พอ อยากจะตอบให้เป็นนางเอกว่า เราเข้าใจแม่นะ แต่ไม่..ความจริงคือ กุบอกแม่ละ แม่ตอบกลับกุมาว่า.. ตอนฉันส่งพี่สาวแกเรียนฉันก็ให้พี่แกเท่านี้ (พี่กู้ กยศ.) ดิฉันตอบกลับทันควันเลย...นั้นมัน10กว่าปีแล้วแม่ ของราคาขึ้นหมดแล้ว มันเปลี่ยนไปแล้ว แม่สวนกลับเอาซะควันกุดับจ้าว่า...ถ้าเรื่องก็ไม่ต้องเรียน จ่ะ..ตั้งแต่นั้นดิฉันหุบปาก แล้วจำนนกับชะตาชีวิต ฉันเลยมีม่าม่าอยู่ที่หอประจำ ขาดไม่ได้ นั้นคือบ่อทอง เวลาเงินไม่เหลือสักบาท ไม่ชอบยืมเงินเพื่อน ยกเว้นจำเป็นจริงๆ เพราะจะไม่มีความสุขเวลาติดหนี้ใคร เป็นความรู้สึกที่หลายคนเป็นกัน ตอนนี้อยู่ปี3แล้ว ค่าใช้จ่าเพิ่มขึ้นมาก จะพูดกับแม่อีกครั้งดีมั้ย หรือใครพอมีวิธีการอยู่หอที่โคตรประหยัดบ้างคะ..?
ทำไงดี มีแม่ขี้เหนียว?
อ่านกันไม่ผิดหรอกคะ 500บาทต่ออาทิตย์ ไม่ได้กู้ กยศ. ด้วย บอกตรงๆเพื่อนได้อาทิตย์ละพัน มันยังพูดทุกวันว่าไม่พอ แล้วกรณีดิฉันจะเหลืออะไร ได้แต่นั่งฟังเพื่อนแบบเฟื่อนๆ แล้วนึกในใจ นั่นมันสองเท่าของกู บอกไม่พออีก