สวัสดีค่ะ เพิ่งตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก ถ้าผิดพลาดประการใดต้องขออภัยค่ะ
ตอนนี้กำลังมีปัญหาชีวิตที่ทำให้มีกระทบกับในชีวิตมากอยากให้เพื่อนๆช่วยบอกวิธีแก้ไขปัญหาหน่อยคะ
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนเราอยู่ม.6 เรากับเพื่อนๆมีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันบ่อย และหลายๆครั้งเราก็จะพาแฟนเราไปด้วยและเพื่อนก็พาแฟนไปกัน
วันหนึ่งแฟนเพื่อนสนิทมาบอกเราว่ารู้สึกดีกับเรา เราก็ปฎิเสธไป เพราะเรารู้ว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นหลังจากนี้คืออะไร เราก็พยายามที่จะเลิกคุย แต่เขากลับที่จะเข้ามาหาเรามากขึ้น ทำให้เรามีโอกาสได้คุยกัน เราไม่กล้าที่จะบอกเพื่อนสนิทว่า แฟนแกมาบอกว่า รู้สึกดีกับเรา แต่เราก็ไม่คิดว่าจะเอาเขามาเป็นเแฟนอยู่แล้ว วันหนึ่งเพื่อนสนิทเราที่เป็นแฟนเขาจับได้ว่าเราแอบคุยกัน ประมาณ 3 เดือนได้ เพื่อนสนิทเราก็บอกให้เลิกยุ่งกันเลย เราก็เลิกยุ่ง แต่แฟนเพื่อนสนิทเรา พยายามที่จะมาหาเราอยู่ตลอด แต่เราก็ปฎิเสธ และบอกให้เขากลับไปง้อแฟน เลิกยุ่งกับเรา และเรากับเขาก็เลิกคุยกัน
แต่แฟนเพื่อนเรายังมีผู้หญิงคนอื่นอีก และเพื่อนสนิทเราก็คิดว่าผู้หญิงคนนั้นคือเรา และพยายามที่จะประจานเรากับสังคมว่าเราเป็นคนแย่งแฟนไป หักหลังเพื่อนกันได้ลง แทงข้างหลัง ต่างๆนาๆ จนตอนนี้เราไม่กล้าที่จะคุยกับใครแล้ว เราเลือกที่จะไม่อธิบายใดๆ เพราะเราคิดว่าเรื่องนี้เราก็มีส่วนผิดเช่นกัน ทำให้ตอนนี้เราไม่มีเพื่อนคบแล้ว เมื่อก่อนเราเป็นจุดส่วนกลางของกลุ่มเพื่อน เวลาเพื่อนคนไหนมีปัญหากัน เราเป็นคนเคลียให้ตลอด แต่ตอนนี้ที่เรามีปัญหา ไม่มีใครเลยที่จะเข้าใจ ทุกคนเข้าข้างเพื่อนอีกคน และมองว่าเรา hee มาก ตอนนี้ทุกคนเริ่มแยกย้ายเข้ามหาลัย แต่มีนัดเจอกันอยู่ตลอด แต่ไม่มีใครชวนเราเลย เรื่องนี้มันทำให้เราคิดมากๆ เราไม่รู้เราจะทำไงดี เรารู้สึกน้อยใจ ตอนนี้เราว่าเราเริ่มจะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วด้วย เราไม่กล้าที่จะออกไปเจอผู้คนอื่น เราไม่มี
เราควรทำอย่างไรหรอคะเพื่อนๆ เราหยุดคิดไม่ได้เลย เราคิดมาตลอด ร้องไห้ เสียใจ มาสักระยะหนึ่งแล้วคะ
คนไร้ตัวตน อยากระบายกับใครสักคน
ตอนนี้กำลังมีปัญหาชีวิตที่ทำให้มีกระทบกับในชีวิตมากอยากให้เพื่อนๆช่วยบอกวิธีแก้ไขปัญหาหน่อยคะ
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนเราอยู่ม.6 เรากับเพื่อนๆมีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันบ่อย และหลายๆครั้งเราก็จะพาแฟนเราไปด้วยและเพื่อนก็พาแฟนไปกัน
วันหนึ่งแฟนเพื่อนสนิทมาบอกเราว่ารู้สึกดีกับเรา เราก็ปฎิเสธไป เพราะเรารู้ว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นหลังจากนี้คืออะไร เราก็พยายามที่จะเลิกคุย แต่เขากลับที่จะเข้ามาหาเรามากขึ้น ทำให้เรามีโอกาสได้คุยกัน เราไม่กล้าที่จะบอกเพื่อนสนิทว่า แฟนแกมาบอกว่า รู้สึกดีกับเรา แต่เราก็ไม่คิดว่าจะเอาเขามาเป็นเแฟนอยู่แล้ว วันหนึ่งเพื่อนสนิทเราที่เป็นแฟนเขาจับได้ว่าเราแอบคุยกัน ประมาณ 3 เดือนได้ เพื่อนสนิทเราก็บอกให้เลิกยุ่งกันเลย เราก็เลิกยุ่ง แต่แฟนเพื่อนสนิทเรา พยายามที่จะมาหาเราอยู่ตลอด แต่เราก็ปฎิเสธ และบอกให้เขากลับไปง้อแฟน เลิกยุ่งกับเรา และเรากับเขาก็เลิกคุยกัน
แต่แฟนเพื่อนเรายังมีผู้หญิงคนอื่นอีก และเพื่อนสนิทเราก็คิดว่าผู้หญิงคนนั้นคือเรา และพยายามที่จะประจานเรากับสังคมว่าเราเป็นคนแย่งแฟนไป หักหลังเพื่อนกันได้ลง แทงข้างหลัง ต่างๆนาๆ จนตอนนี้เราไม่กล้าที่จะคุยกับใครแล้ว เราเลือกที่จะไม่อธิบายใดๆ เพราะเราคิดว่าเรื่องนี้เราก็มีส่วนผิดเช่นกัน ทำให้ตอนนี้เราไม่มีเพื่อนคบแล้ว เมื่อก่อนเราเป็นจุดส่วนกลางของกลุ่มเพื่อน เวลาเพื่อนคนไหนมีปัญหากัน เราเป็นคนเคลียให้ตลอด แต่ตอนนี้ที่เรามีปัญหา ไม่มีใครเลยที่จะเข้าใจ ทุกคนเข้าข้างเพื่อนอีกคน และมองว่าเรา hee มาก ตอนนี้ทุกคนเริ่มแยกย้ายเข้ามหาลัย แต่มีนัดเจอกันอยู่ตลอด แต่ไม่มีใครชวนเราเลย เรื่องนี้มันทำให้เราคิดมากๆ เราไม่รู้เราจะทำไงดี เรารู้สึกน้อยใจ ตอนนี้เราว่าเราเริ่มจะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วด้วย เราไม่กล้าที่จะออกไปเจอผู้คนอื่น เราไม่มี
เราควรทำอย่างไรหรอคะเพื่อนๆ เราหยุดคิดไม่ได้เลย เราคิดมาตลอด ร้องไห้ เสียใจ มาสักระยะหนึ่งแล้วคะ