คนไม่มีหน้ามีตาพูดอะไรไปก็ไม่มีคนเชื่อ

ขอระบายหน่อยครับ คือข้างผมกับบ้านข้างๆ(ซ้ายมือ) เป็นญาติกันแหละครับ คือไม่ค่อยชอบหน้ากันมานานแล้วครับ เวลาเมาเขาชอบพลานใส่บ้านผม มีอยู่บ้านหนึ่งเขาเหมือนแกล้งอะครับ บางครั้งก็แอบเข้ามาบริเวณบ้านมาทุบประตูบ้างหน้าต่างบ้าง พ่อผมเลยเอาไปบอกบ้านข้างๆ(ขวามือ)เพราะบ้านนี้มีหน้ามีตาเข้าสังคมได้ดี คิดว่าจะช่วยคอยจับตามองด้วย ป้าบ้าน(ขวามือเขาก็ส่องคอยจับตาดูแล้วเขาบอกว่ามีคนเข้ามาพอออกมาดูก็วิ่งออกไป ป้าบ้าน(ขวามือ) มาบ้านผมแล้วคุยกับแม่ผมว่าสักวันจะลองเอาไฟฟ้ามาติดกับรั่วเหล็กหลังบ้านเพราะไอ้คนบ้าน(ซ้ายมือ)จะเข้าทางนั้น แม่ผมก็เอาไปบอกญาติๆว่าจะทำแบบนั้นดีไหม ญาติผมเลยไปคุยเรื่องเอากระแสไฟฟ้าติดกับรั่วเหล็กบ้าน แล้วป้าบ้าน(ขวามือ)บอกไม่ได้พูด + กับบ้าน(ซ้ายมือ)ไปพูดว่าไม่ได้ทำว่าพ่อผมเป็นบ้าพูดมั้วเพราะวันนั้นพ่อผมโวยวายเรื่องนี้+กับแม่ผมไปว่าให้ป้าบ้าน(ขวามือ)ทำไมพูดกับเราอรกอย่างละไปพูดกับญาติอีกอย่าง (ส่วนตัวผมคิดว่าป้าคนนี้เขาน่าจะไม่อยากให้มีคนเกลียดเลยดีกับเราพูดร้ายกับเขา พูดดีกับเขาพูดร้ายกับเรา เหมือนนก2หัว (เจ็บใจเนอะครับ เขาเลยเอาไปเล่าต่อๆกันว่าบ้านผมไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้ เขาคงโกรธที่แม่ผมไปว่าให้นก2หัว เขาเลยเอาไปพูดร้ายให้กับครอบครัวผมทั้งหมู่บ้าน แล้วบ้านผมจนไม่มีหน้ามีตาเหมือนบ้านเขามรหน้ามีตา หน้าเชื่อถือกว่าคนธรรมดาอย่างบ้านผม ตอนนี้ไปไหนมีแต่คนมองครอบครัวผมอย่างนู้นอย่างนี้ น้องผมก็โดนล้อมีพ่อเป็นบ้า บ้านผมกลายเป็นที่รังเกียจพูดไรไปไม่มีใครเชื่อ บางคืนผมแอบมาฟังพ่อกับแม่คุยกันแล้วร้องไห้ ผมก็แอบร้องไห้ผมสงสารคนในครอบครัว ผมไม่รู้จะทำยังไงดีครับ มีแต่คนแกล้งว่าร้ายให้ อึดอัดมากครับ ผมแค้นมากบางทีคิดจะไปฆ่าป้าข้างบ้านด้วยซ้ำ ผมไม่อยากให้น้องผมมีปมติดตัว ผมสงสารพ่อกับแม่ด้วย ยิ่งไม่มีที่ไปด้วยย้ายไปที่อื่นก็ไม่ได้ไม่มีเงินไปซื้อบ้านเช่าบ้ายหรอกครับ คนทำงานมีผมกับพ่อ ผมกับพ่อจะสลับกันทำ เพราะต้องมีคนคอยเฝ้าแม่ น้องก็ไปเรียน เป็นแบบนี้มาหลายเดือนแล้วครับ ผมนอนไม่หลับคิดมากอยู่ตลอดคนจนมีแต่คนดูถูก