สดีครับผมชื่อ นาย ผมอายุ 22ปี ผมจะมาเล่าชีวิตที่เลวร้ายของผมเพื่อเป็นกำลังใจและข้อคิดให้แก่คนหลายๆคนที่สิ้นหวัง ผมจะเริ่มจากการเล่าความลำบากของผมช่วงแรกๆที่โคตรธรรมดาจนถึงการที่ต้องตายแล้วฟื้น
ผมมีพี่น้องด้วยกัน4คนรวมผมด้วยเป็นเป็นน้องสุดท้องแต่ผมเป็นลูกคนละพ่อกับพี่น้องอีกสามคนแต่แม่ได้เอาพี่ชายมาเลี้ยงด้วย1คนและอีกสองคนอยู่กับพ่อเขาเราสองคนสนิทกันมากถึงจะคนละพ่อผมเป็นเด็กที่ครอบครัวแตกแยกพ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่ผมอายุไม่กี่ขวบยังไม่เรียนอนุบาลด้วยซ้ำผมอยู่กับแม่พี่ชายผมไปเรียนและทำงานที่กรุงเทพ แม่ผมเลี้ยงผมมาตอนแม่กับพ่อแยกทางกันประมาน4-5ปีระหว่างนี้แม่ผมอยู่กับป้าซึ่งป้าเป็นครูป้ารักผมมากไม่นานป้าก็ป่วยเสียชีวิตน้าสาวผมอยู่ต่างประเทศช่วงนี้เรายังไม่ได้สนิทกันเพราะแม่ยังไม่ได้บอกน้าว่ามีผมพอไม่นานเรื่องก็แดงน้าสาวผมรู้ถึงกลับบินมาจากต่างประเทศเพื่อมาดูหน้าผมแล้วเราก็เริ่มสนิทกันมาเรื่อยๆผมอายุประมาน7-8ปีแม่ผมก็ได้พ่อใหม่ซึ่งเราไม่เคยถูกกันไม่เคยสนิทกันตามแบบพ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยงผมคิดว่าชีวิตผมดิ่งลงตั้งแต่ตอนนี้แล้วแหละไม่ว่าจะกินข้าวอาบน้ำทำอะไรๆก็ไม่เคยดีโดนดุด่าอยู่ตลอดไม่ว่าจะโดนเบียร์สาดหน้าไม้กวาดบ้างผมคิดว่าผมเริ่มเป็นเด็กมีปัญหาแล้ว พ่อเลี้ยงกับแม่ผมต้องไปนาทุกวันเพราะบ้านพ่อเลี้ยงอยู่คนละตำบลซึ่งเขาจะกลับมาบ้านทุ่มสองทุ่มตลอดระหว่างเลิกเรียนผมก็ไปอาศัยเล่นกับลูกชายเพื่อนบ้านจะได้ไม่เหงาจนคนแถวนั้นรักผมและเอ็นดูสงสารผมเขารู้ว่าผมเจออะไรมาบ้างรู้ว่าผมต้องการอะไรเพื่อนบ้านก็ต่างเอ็ดดูพาไปเที่ยวไปนั้นนี้ด้วยจนเปรียบเสมือนเป็นลูกหลานที่บ้านเขาอีกคน
ส่วนน้าสาวผมเขายู่ที่กรุงเทพมหานครเราจะเจอกันเฉพาะตอนปิดเทอมเท่านั้นเพราะน้าสาวผมจะเอาผมมาอยู่ด้วย ส่วนแม่ผมกับพ่อเลี้ยงฐานะทางบ้านผมหรอยากจนไม่ได้รวยพ่อเลี้ยงแม่ผมมีอาชีพทำนาทำไร่ตามประสาคนต่างจังหวัด ผมอยู่และดำรงชีวิตมาแบบนี้มาจนถึงผมเรียน ม.3ผมเริ่มโตและรู้จักอะไรๆหลายๆอย่าง ด้วยที่ว่าผมยากจนจึงได้อออกหาของานคนที่รู้จักทำแถวบ้านไม่ว่าจะ*เติมน้ำมัน*ทำงานบ้าน*ดูแลคนแก่*รับจ้างไปจ่ายตลาดบ้าง จนผมขึ้นม.4 พี่ชายผมก็ได้เอามาทำงานในช่วงปิดเทอมเพื่อหาเงินเรียนงานแรกที่ทำคือเป็นเด็กปั้ม ปตท.ที่อยุธยาผมก็พักอยู่คนเดียวทำงานจนเปิดเทอมแล้วปิดเทอม2ผมก็มาทำงานที่กรุงเทพแต่ครั้งนี้ผมมาทงานร้านอาหารเสิร์ฟอาหารอยู่คนเดียวใช้ชีวิตคนเดียวจนเจ้าของร้านเขารักผมและม.5-6ผมก็ได้มาทำงานที่นี้ตลาดทุกครั้งที่ปิดเทอม *****************ตอนหน้าจะเล่าถึงเรื่องที่ผมไม่มีโอกาสได้เรียนแล้วผมก็ตายแล้วฟื้น**********
เด็กชายผู้น่าสงสาร
ผมมีพี่น้องด้วยกัน4คนรวมผมด้วยเป็นเป็นน้องสุดท้องแต่ผมเป็นลูกคนละพ่อกับพี่น้องอีกสามคนแต่แม่ได้เอาพี่ชายมาเลี้ยงด้วย1คนและอีกสองคนอยู่กับพ่อเขาเราสองคนสนิทกันมากถึงจะคนละพ่อผมเป็นเด็กที่ครอบครัวแตกแยกพ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่ผมอายุไม่กี่ขวบยังไม่เรียนอนุบาลด้วยซ้ำผมอยู่กับแม่พี่ชายผมไปเรียนและทำงานที่กรุงเทพ แม่ผมเลี้ยงผมมาตอนแม่กับพ่อแยกทางกันประมาน4-5ปีระหว่างนี้แม่ผมอยู่กับป้าซึ่งป้าเป็นครูป้ารักผมมากไม่นานป้าก็ป่วยเสียชีวิตน้าสาวผมอยู่ต่างประเทศช่วงนี้เรายังไม่ได้สนิทกันเพราะแม่ยังไม่ได้บอกน้าว่ามีผมพอไม่นานเรื่องก็แดงน้าสาวผมรู้ถึงกลับบินมาจากต่างประเทศเพื่อมาดูหน้าผมแล้วเราก็เริ่มสนิทกันมาเรื่อยๆผมอายุประมาน7-8ปีแม่ผมก็ได้พ่อใหม่ซึ่งเราไม่เคยถูกกันไม่เคยสนิทกันตามแบบพ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยงผมคิดว่าชีวิตผมดิ่งลงตั้งแต่ตอนนี้แล้วแหละไม่ว่าจะกินข้าวอาบน้ำทำอะไรๆก็ไม่เคยดีโดนดุด่าอยู่ตลอดไม่ว่าจะโดนเบียร์สาดหน้าไม้กวาดบ้างผมคิดว่าผมเริ่มเป็นเด็กมีปัญหาแล้ว พ่อเลี้ยงกับแม่ผมต้องไปนาทุกวันเพราะบ้านพ่อเลี้ยงอยู่คนละตำบลซึ่งเขาจะกลับมาบ้านทุ่มสองทุ่มตลอดระหว่างเลิกเรียนผมก็ไปอาศัยเล่นกับลูกชายเพื่อนบ้านจะได้ไม่เหงาจนคนแถวนั้นรักผมและเอ็นดูสงสารผมเขารู้ว่าผมเจออะไรมาบ้างรู้ว่าผมต้องการอะไรเพื่อนบ้านก็ต่างเอ็ดดูพาไปเที่ยวไปนั้นนี้ด้วยจนเปรียบเสมือนเป็นลูกหลานที่บ้านเขาอีกคน
ส่วนน้าสาวผมเขายู่ที่กรุงเทพมหานครเราจะเจอกันเฉพาะตอนปิดเทอมเท่านั้นเพราะน้าสาวผมจะเอาผมมาอยู่ด้วย ส่วนแม่ผมกับพ่อเลี้ยงฐานะทางบ้านผมหรอยากจนไม่ได้รวยพ่อเลี้ยงแม่ผมมีอาชีพทำนาทำไร่ตามประสาคนต่างจังหวัด ผมอยู่และดำรงชีวิตมาแบบนี้มาจนถึงผมเรียน ม.3ผมเริ่มโตและรู้จักอะไรๆหลายๆอย่าง ด้วยที่ว่าผมยากจนจึงได้อออกหาของานคนที่รู้จักทำแถวบ้านไม่ว่าจะ*เติมน้ำมัน*ทำงานบ้าน*ดูแลคนแก่*รับจ้างไปจ่ายตลาดบ้าง จนผมขึ้นม.4 พี่ชายผมก็ได้เอามาทำงานในช่วงปิดเทอมเพื่อหาเงินเรียนงานแรกที่ทำคือเป็นเด็กปั้ม ปตท.ที่อยุธยาผมก็พักอยู่คนเดียวทำงานจนเปิดเทอมแล้วปิดเทอม2ผมก็มาทำงานที่กรุงเทพแต่ครั้งนี้ผมมาทงานร้านอาหารเสิร์ฟอาหารอยู่คนเดียวใช้ชีวิตคนเดียวจนเจ้าของร้านเขารักผมและม.5-6ผมก็ได้มาทำงานที่นี้ตลาดทุกครั้งที่ปิดเทอม *****************ตอนหน้าจะเล่าถึงเรื่องที่ผมไม่มีโอกาสได้เรียนแล้วผมก็ตายแล้วฟื้น**********