ตอนยุคโค้ชโก้กำลังขึ้นหม้อ  ก็ดูดี  นักเตะทุกคนทุ่มเท  

เข้ายุคแข่ง AFF รอบชิงที่มีแพ้ 2 ครั้ง ก็ไม่มั่นใจแล้ว
เพราะคู่แข่งจับจุดได้ว่า แพ้เพรสซิ่ง แพ้ลูกโหม่ง  ความสามารถเฉพาะตัวนักเตะ  ไม่ได้หนีกันมากนัก  
แต่ที่ดูดีคือนักเตะทุ่มเท

พอบอลโลกรอบสอง  แต้มดี  แม้ฟอร์มไม่ดุดันเหมือนตอนเอเชียนเกมส์อินชอน  แต่กระแสมา
อิรัคซึ่งดูถูกเรามาก พอโดนตีเสมอกลายเป็นเพื่อนเราไปได้  เขายอมรับเพราะเราสู้เขาได้  ไม่ใช่เรานิสัยดี

บอลซีเกมส์ บอลเยาวชน ถัดมาได้โค้ชอื่นไป แต่ดูคลาสต่างกัน  กองเชียร์เลยนอนใจ

บอลโลกรอบสาม เริ่มเละ
ในนัดแรกๆ ผมไม่เห็นด้วยที่ไล่เพราะระดับต่างและกำลังแข่งติดกัน
แพ้เละเทะ 7 นัดรวด เพราะทีมคู่ต่อสู้เอาจริงแล้ว
หลายคนบอกให้รอ หมดรอบบอลโลกและเอเชียนคัพก่อนค่อยไป

ผมบอกแกตันแล้ว ให้อีก2นัดหลังปีใหม่นี่แหละไปแน่
แล้วก็ไปจริงๆ ด้วยเหตุผล ล้มเหลว  ผลประโยชน์  การสร้างกระแส  ซึ่งตอนนั้นควรจะจบแล้ว แต่ก็มักมีประปรายมา
ผมเลยได้ตำแหน่ง แฟนขับตามกระแส  ดูบอลไม่เป็น ขนาดไล่ไม่ให้ดูก็มี ตลกมาก

มางวดนี้
ผมไม่ได้ตามผลงานโค้ชโย่งเพื่อนรักโค้ชโก้เท่าไร เพราะไม่ใคร่ชอบวิธีพูด  และดูโหงวเฮ้งแกแล้ว มันมีอะไรประจบๆอยู่  ไม่นิ่ง  ก็เห็นคนด่าเยอะในรอบปีกว่ามานี้  

แต่ผมก็ยังไม่สรุป  เพราะงานของแกก่อนหน้านี้ผมได้ยินแต่อุ่นเครื่อง  ซึ่งเป็นสาเหตุใหญ่ที่วิทยาไม่รู้จะเอาเหตุผลอะไรไปไล่  
พอมาดูบอลฝนตกแล้ว ถึงได้รู้ว่านอกจากพูดไม่เข้าท่าแล้ว  แกยังทำงานไม่เข้าท่าด้วย  แต่สายไปแล้วเพราะซีเกมส์กำลังจะเริ่ม

เวลาหลายปีที่แกคลุกกับทีมชุดนี้  ไม่มีอะไรเป็นเนื้อเป็นหนังเลย  น้ำทั้งนั้น
ก็เลยสงสัยว่านักเตะไม่ว่างในลีกก็จริง แต่แกไม่ได้วางแผนระยะยาวบ้างเลยหรือ  ผลออกมาจึงเป็นแบบนี้  ทำไปงั้นๆจบแมทซ์ก็กลับบ้านนอน

นี่ถ้าหากเป็นทัวร์นาเม้นยาวกว่านี้  ผมคงบอกว่า ไปเหอะ

ผมร่วมวงไล่ทุกคนที่ทำไม่ได้  ไม่มีโค้ชไหนอยู่ค้ำฟ้า  มันเป็นเรื่องปกติของการทำงาน
เป็นเรื่องดีที่ควรไป  เป็นเรื่องไม่ดีที่อยู่
ตอนนี้ ไม่เกี่ยวโค้ชโก้แล้ว  จะไล่โค้ชโย่งก็ไล่  ไม่ต้องเอาโค้ชโก้มาพูดกันอีก