***มีปัญหาจะมาเล่าและขอคำปรึกษาหน่อยนะ***
อาจจะยาวนิดหน่อย แต่ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นคือเรื่องจริง
เราเคยมีเพื่อนในกลุ่ม 4 คน เราขอแทนชื่อว่า เอ บี ซี ก็แล้วกันนะ พออยู่ได้เกือบปี ซีเริ่มทำตัวห่างๆ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่คิดในใจว่าถึงจะแยกกันอยู่ แต่ก็ยังคุยกันได้เพระอย่างน้อยเป็นเพื่อนในสาขาเดียวกัน แต่ที่เราไม่คุยกับซีเพราะเราน้อยใจซี ตอนนั้นซีทำโทรศัพท์หาย แล้วมีคนเจอประกาศตามหาเจ้าของ เราก็พยายามติดต่อซีถามหาจะเพื่อนคนอื่นๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าซีอยู่ไหน เราก็ช่วยหาจนซีได้โทรศัพท์คือ แต่ซีบอกแค่ขอบใจเราทางแชท ไม่ยอมพูดไรกับเราสักคำทั้งๆห้งเราสองคนอยู่ติดๆกัน เราก็ไม่คุยกับซี เพราะเรามีเหตุผลขอเรา แค่เราไม่รู้ว่าทำไมเอกับบีถึงโกรธซีด้วย เบื้องหลังบีพูดึงซีบ่อยมาก (พูดในทางแย่นะ) บีทำเมินใส่ซีแสดงอาการชัดมากว่าไม่ชอบและชอบพูดว่าถ้าจะเคลียบีจะพูดให้หมด ถ้าพูดแล้วมันเอาจริงทุกอย่าง ครั้งหนึ่งซีลืมของจะกลับไปเอาของที่ห้อง แลวซีวิ่งไปรอรถกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง บีโวยวายว่าซีไปสนิทกับคนอื่นไรงี้ เอจึงเรียกซีมาคุย สุดท้ายคนที่พูดมีแค่เรากับเอ บียืนเงียบ แต่ลับหลังทำอวดเก่งไว้มากสุดๆ ผ่านไปหลายเดือน ซีก็เริ่มเงียบๆอีก เอชอบถามบ่อยๆๆว่าแล้วซีล่ะ คุยกับซีไหม ไปไหนชวนซีไหม เราก็ไม่ตอบไรนะเราก็ไม่กล้าคุยกับซีเพราะว่ากลัวบีกับเอจะโกรธเรา วันหนึ่งเอกับบีกลับบ้าน เราแอบทักแชทไปหาซีบอกว่าน้อยใจนะมีอะไรทำไมไม่ค่อยบอก เราก็คุยกับซีจนโอเค เรากับซีสนิทกันที่สุด แล้วเราบอกว่าเดี๋ยวจะลองพูดกับสองคนโน้นในดูนะ ผ่านไปอีกวัน เราเดินไปที่ห้องสอบ ก็เห็นซีมากับเอและบี เราก็ไม่คิดไรละ กลับมาคุยก็ดีแล้ว ตอนปิดเทอมซีโทรหาเรา เราก็ถามทำไมวันนั้นมากับเอและบี ซีก็คิดว่าเราไปคุยให้แล้ว ก็เลยไม่สงสัยอะไรที่บีกับเอเข้ามาทัก เราบอกยังไม่พูดอะไรเลย และตอนนั้นเราก็คิดในใจว่า ทำไมเอกับบีมีอะไร ทำอะไร วางแผนไรกัน ทำไมไม่บอกเราสักคำ แต่เวลาเรามีอะไรอยากให้เราบอกทุกอย่าง พอเราไม่บอกก็ว่าเรา เราก็ไม่พูดไรนะแค่คิดเฉยๆ เวลาผ่านมาจนเปิดเทอม เรามาเตรียมกิจกรรมรับน้อง เอเป็ผู้ช่วยกิจกรรมส่วนกลางของมหาลัย จไม่มายุ่งกับส่วนของสาขา เรา บี ซีช่วยส่วนสาขา เปิดเทอมได้สองถึงสามวัน ซีก็เริ่มเงียบๆ ไม่คุยเหมือนเดิม เราก็เฉยๆะ แต่ไม่ได้ว่าไร แต่บีก็พูดถึงซึ (ในแง่ลบ) อยู่บ่อยตามนิสัย เราชินแล้ว เราก็อยู่กับบี ไปไหนมาไหนก็ไปกับบีบ่อยๆ และบางวันจะมีการขอช่วยให้ทำงานของสาขา เราก็อาสาไปช่วยแต่บีไม่ไป แต่เราก็มีงานของมหาลัยด้วยในตอนค่ำ บีทักมาถามว่าเราอยู่ไหน เราทำกิจกรรมส่วนของสาขาอยู่เลยเล่นโทรศัพท์ไม่ได้ ตอนบ่ายซีเดินมาแล้วบอกว่าบีตามหาอยู่ เราก็สงสัยนะว่าทำไมถึงถามหาเรากับซี ทั้งๆที่ตัวเองบอกเราบ่อยๆว่าไม่ชอบ ไม่อยากยุ่งที่ซีทำแบบนี้ เราก็ไม่พูดไร ... ***เดี๋ยวมาอัพต่อนะ กลัวคนอ่านจะปวดหัวเพราะข้อความยาวเกินไป 5555
อยู่เฉยๆ เพื่อนก็มาหาเรื่องบ่อยๆ ทำไงดี ???
อาจจะยาวนิดหน่อย แต่ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นคือเรื่องจริง
เราเคยมีเพื่อนในกลุ่ม 4 คน เราขอแทนชื่อว่า เอ บี ซี ก็แล้วกันนะ พออยู่ได้เกือบปี ซีเริ่มทำตัวห่างๆ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่คิดในใจว่าถึงจะแยกกันอยู่ แต่ก็ยังคุยกันได้เพระอย่างน้อยเป็นเพื่อนในสาขาเดียวกัน แต่ที่เราไม่คุยกับซีเพราะเราน้อยใจซี ตอนนั้นซีทำโทรศัพท์หาย แล้วมีคนเจอประกาศตามหาเจ้าของ เราก็พยายามติดต่อซีถามหาจะเพื่อนคนอื่นๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าซีอยู่ไหน เราก็ช่วยหาจนซีได้โทรศัพท์คือ แต่ซีบอกแค่ขอบใจเราทางแชท ไม่ยอมพูดไรกับเราสักคำทั้งๆห้งเราสองคนอยู่ติดๆกัน เราก็ไม่คุยกับซี เพราะเรามีเหตุผลขอเรา แค่เราไม่รู้ว่าทำไมเอกับบีถึงโกรธซีด้วย เบื้องหลังบีพูดึงซีบ่อยมาก (พูดในทางแย่นะ) บีทำเมินใส่ซีแสดงอาการชัดมากว่าไม่ชอบและชอบพูดว่าถ้าจะเคลียบีจะพูดให้หมด ถ้าพูดแล้วมันเอาจริงทุกอย่าง ครั้งหนึ่งซีลืมของจะกลับไปเอาของที่ห้อง แลวซีวิ่งไปรอรถกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง บีโวยวายว่าซีไปสนิทกับคนอื่นไรงี้ เอจึงเรียกซีมาคุย สุดท้ายคนที่พูดมีแค่เรากับเอ บียืนเงียบ แต่ลับหลังทำอวดเก่งไว้มากสุดๆ ผ่านไปหลายเดือน ซีก็เริ่มเงียบๆอีก เอชอบถามบ่อยๆๆว่าแล้วซีล่ะ คุยกับซีไหม ไปไหนชวนซีไหม เราก็ไม่ตอบไรนะเราก็ไม่กล้าคุยกับซีเพราะว่ากลัวบีกับเอจะโกรธเรา วันหนึ่งเอกับบีกลับบ้าน เราแอบทักแชทไปหาซีบอกว่าน้อยใจนะมีอะไรทำไมไม่ค่อยบอก เราก็คุยกับซีจนโอเค เรากับซีสนิทกันที่สุด แล้วเราบอกว่าเดี๋ยวจะลองพูดกับสองคนโน้นในดูนะ ผ่านไปอีกวัน เราเดินไปที่ห้องสอบ ก็เห็นซีมากับเอและบี เราก็ไม่คิดไรละ กลับมาคุยก็ดีแล้ว ตอนปิดเทอมซีโทรหาเรา เราก็ถามทำไมวันนั้นมากับเอและบี ซีก็คิดว่าเราไปคุยให้แล้ว ก็เลยไม่สงสัยอะไรที่บีกับเอเข้ามาทัก เราบอกยังไม่พูดอะไรเลย และตอนนั้นเราก็คิดในใจว่า ทำไมเอกับบีมีอะไร ทำอะไร วางแผนไรกัน ทำไมไม่บอกเราสักคำ แต่เวลาเรามีอะไรอยากให้เราบอกทุกอย่าง พอเราไม่บอกก็ว่าเรา เราก็ไม่พูดไรนะแค่คิดเฉยๆ เวลาผ่านมาจนเปิดเทอม เรามาเตรียมกิจกรรมรับน้อง เอเป็ผู้ช่วยกิจกรรมส่วนกลางของมหาลัย จไม่มายุ่งกับส่วนของสาขา เรา บี ซีช่วยส่วนสาขา เปิดเทอมได้สองถึงสามวัน ซีก็เริ่มเงียบๆ ไม่คุยเหมือนเดิม เราก็เฉยๆะ แต่ไม่ได้ว่าไร แต่บีก็พูดถึงซึ (ในแง่ลบ) อยู่บ่อยตามนิสัย เราชินแล้ว เราก็อยู่กับบี ไปไหนมาไหนก็ไปกับบีบ่อยๆ และบางวันจะมีการขอช่วยให้ทำงานของสาขา เราก็อาสาไปช่วยแต่บีไม่ไป แต่เราก็มีงานของมหาลัยด้วยในตอนค่ำ บีทักมาถามว่าเราอยู่ไหน เราทำกิจกรรมส่วนของสาขาอยู่เลยเล่นโทรศัพท์ไม่ได้ ตอนบ่ายซีเดินมาแล้วบอกว่าบีตามหาอยู่ เราก็สงสัยนะว่าทำไมถึงถามหาเรากับซี ทั้งๆที่ตัวเองบอกเราบ่อยๆว่าไม่ชอบ ไม่อยากยุ่งที่ซีทำแบบนี้ เราก็ไม่พูดไร ... ***เดี๋ยวมาอัพต่อนะ กลัวคนอ่านจะปวดหัวเพราะข้อความยาวเกินไป 5555