ประมาณว่า คนมีหนี้สินมาก ก็จะซื้อของน้อยลง
พอซื้อของน้อยลง ร้านค้าก็ได้กำไรน้อยลง
พอร้านกำไรน้อยลง ก็ปลดลูกจ้างออก
ลูกจ้างเงินเดือนลดลง ต้องหางานใหม่
อาจเป็นหนี้ หากมีภาระเยอะ เงินเดือนใหม่ไม่พอกับภาระเดิม
ร้านค้า ขายได้ลดลง บางร้านใจดี เลี้ยงลูกน้องไว้
ติดลบทุกวัน ทุกเดือน
กู้มา เป็นหนี้อีก
คือ ตอนนี้ จขกท.รู้สึกว่า เศรษฐกิจที่ฝืดๆ
มันเหมือนสร้างให้คน/ธุรกิจเป็นหนี้ ให้ขยายวงกว้างเพิ่มขึ้น
ธุรกิจใหญ่ๆ ไม่เท่าไหร่ เพราะมีหลักทรัพย์ค้ำกู้ได้เพิ่ม
หรือไม่ก็มีหลายธุรกิจ
แต่พวก sme ธุรกิจรายย่อย คือ ทนมาหลายเดือน หลายปี
statement อาจจะไม่เอื้อให้ธนาคารปล่อยกู้ได้เลย
หนี้สินครัวเรือน เหมือนโรคติดต่อเลยครับ มันขยายวงกว้างไปเรื่อยๆ
พอซื้อของน้อยลง ร้านค้าก็ได้กำไรน้อยลง
พอร้านกำไรน้อยลง ก็ปลดลูกจ้างออก
ลูกจ้างเงินเดือนลดลง ต้องหางานใหม่
อาจเป็นหนี้ หากมีภาระเยอะ เงินเดือนใหม่ไม่พอกับภาระเดิม
ร้านค้า ขายได้ลดลง บางร้านใจดี เลี้ยงลูกน้องไว้
ติดลบทุกวัน ทุกเดือน
กู้มา เป็นหนี้อีก
คือ ตอนนี้ จขกท.รู้สึกว่า เศรษฐกิจที่ฝืดๆ
มันเหมือนสร้างให้คน/ธุรกิจเป็นหนี้ ให้ขยายวงกว้างเพิ่มขึ้น
ธุรกิจใหญ่ๆ ไม่เท่าไหร่ เพราะมีหลักทรัพย์ค้ำกู้ได้เพิ่ม
หรือไม่ก็มีหลายธุรกิจ
แต่พวก sme ธุรกิจรายย่อย คือ ทนมาหลายเดือน หลายปี
statement อาจจะไม่เอื้อให้ธนาคารปล่อยกู้ได้เลย