เคยมีสถานะที่ไม่ชัดเจนกับใครคนหนึ่งมั้ยครับ ผมคนนึงครับที่โดนสถานะนี้ ผมชอบเพื่อนห้องเดียวกันคนนึงชอบตั้งแต่พฤศจิกาปีที่แล้วตอนนั้นอยู่ ม.3
ซึ่งผมเริ่มที่จะคุยกับคนๆนั้นแบบจิงจังคือช่วงต้นปีนี้ คนนั้นเป็นเด็กเรียนเรียนเก่งมากด้วยส่วนผมไม่ใช่เด็กเรียนไม่ใช่เกเรแต่เป็นคนขี้เกียจ
ช่วงที่จะปิดเทอม ม.3เราก็ดูเหมือนจะสนิทกันมากขึ้นจนวันปัจฉิม เขาเขียนที่เสื้อผมว่าชอบผม
แต่ตอนนั้นผมไม่ได้บอกความรู้สึกตัวเองไป โชคดีที่เรา2คนชอบเล่นเกมเหมือนกันหลังจากเรียนจบ ม.3เราเลยได้เล่นเกมด้วยกันบ่อยๆ
เค้าพูดดีกับผมมากเค้าทำกับผมเหมือนเค้าสนใจผม
วันที่จะสมัครเรียนต่อ ม.4 เธอเคยบอกผมว่าจะเรียนต่อโรงเรียนๆหนึ่งเป็นโรงเรียนอันดับ1ของจังหวัด
ซึ่งทางนั้นเค้านึกว่าผมจะไม่เรียนต่อแล้วแต่ผมบอกเค้าไปว่าจะเรียนต่อ ม.4ที่เดิม เค้ามาบอกผมแล้วว่าเค้าเปลี่ยนใจจะเรียนต่อที่เดิมแล้ว
เค้าถามวันเวลาที่ผมจะไปสมัครเรียนถามว่าผมจะเรียนสายไหน ผมก้บอกเธอไป เธอมาสมัครเรียนพร้อมกับผมแป๊ะ ลงสายเดี่ยวกันแป๊ะ
เธอทำเหมือนให้ความหวังผม ทั้งติวสอบทั้งให้กำลังใจ หลังจากวันที่สอบผมบอกเธอไปว่าผมชอบเธอบอกทุกความรู้สึกทุกอย่างของผมที่มีต่อเธอ
เธอบอกผมแค่ว่าจะไม่ให้คำตอบให้คิดและดูการกระทำเอา มันเป็นจุดเริ่มต้นของความสำพันธ์ที่ไม่ชัดเจนไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนหรือแฟน
จนช่วงเมษาก่อนสงกรานต์ผมทะเลาะกับเธอ เธอโกรธผมมากเธอบล็อคทุกอย่างไม่ให้ผมติดต่อเค้าได้เลยซึ่งมันเป็นเวลาเดือนกว่าๆที่ผมไม่สามารถติดต่อเธอได้จนเปิดเทอมผมสามารถติดต่อเธอได้
แต่ผมกลัวว่าความสัมพันธ์มันจะจางหายไปในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เธอทำกับผมเหมือนเพื่อนที่ไม่สนิท
ผมก็เลยตัดสินใจที่จะออกห่างเธอจนเมื่อ3อาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้ร่วมงานกับเธอคืองานละครเวที
เราไม่ค่อยได้คุยกันเราทำเหมือนเราไม่รู้จักกันผมอึดอัดมาก ผมพยายามลืมเธอมานานมากแล้วแต่ผมก้ลืมไม่ได้
ผมนอนร้องไห้ทุกคืนผมหวังว่าเวลามันจะช่วยแต่ลองแล้วมันไม่ดีขึ้นเลย จนตอนนี้ผมลืมเธอไม่ได้เหมือนผมรักเค้ามากรักจนลืมไม่ได้เลยทำอะไรผมนึกถึงเธอตลอด จนตอนนี้ผมแค่หวังว่าผมจะลืมเธอให้ได้จะได้พ้นจากความเสียใจที่ไม่สิ้นสุดซักที..
ทำยังไงดีครับลืมคนเก่าไม่ได้ซักทีผมผูกพันกับเค้ามาก
ซึ่งผมเริ่มที่จะคุยกับคนๆนั้นแบบจิงจังคือช่วงต้นปีนี้ คนนั้นเป็นเด็กเรียนเรียนเก่งมากด้วยส่วนผมไม่ใช่เด็กเรียนไม่ใช่เกเรแต่เป็นคนขี้เกียจ
ช่วงที่จะปิดเทอม ม.3เราก็ดูเหมือนจะสนิทกันมากขึ้นจนวันปัจฉิม เขาเขียนที่เสื้อผมว่าชอบผม
แต่ตอนนั้นผมไม่ได้บอกความรู้สึกตัวเองไป โชคดีที่เรา2คนชอบเล่นเกมเหมือนกันหลังจากเรียนจบ ม.3เราเลยได้เล่นเกมด้วยกันบ่อยๆ
เค้าพูดดีกับผมมากเค้าทำกับผมเหมือนเค้าสนใจผม
วันที่จะสมัครเรียนต่อ ม.4 เธอเคยบอกผมว่าจะเรียนต่อโรงเรียนๆหนึ่งเป็นโรงเรียนอันดับ1ของจังหวัด
ซึ่งทางนั้นเค้านึกว่าผมจะไม่เรียนต่อแล้วแต่ผมบอกเค้าไปว่าจะเรียนต่อ ม.4ที่เดิม เค้ามาบอกผมแล้วว่าเค้าเปลี่ยนใจจะเรียนต่อที่เดิมแล้ว
เค้าถามวันเวลาที่ผมจะไปสมัครเรียนถามว่าผมจะเรียนสายไหน ผมก้บอกเธอไป เธอมาสมัครเรียนพร้อมกับผมแป๊ะ ลงสายเดี่ยวกันแป๊ะ
เธอทำเหมือนให้ความหวังผม ทั้งติวสอบทั้งให้กำลังใจ หลังจากวันที่สอบผมบอกเธอไปว่าผมชอบเธอบอกทุกความรู้สึกทุกอย่างของผมที่มีต่อเธอ
เธอบอกผมแค่ว่าจะไม่ให้คำตอบให้คิดและดูการกระทำเอา มันเป็นจุดเริ่มต้นของความสำพันธ์ที่ไม่ชัดเจนไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนหรือแฟน
จนช่วงเมษาก่อนสงกรานต์ผมทะเลาะกับเธอ เธอโกรธผมมากเธอบล็อคทุกอย่างไม่ให้ผมติดต่อเค้าได้เลยซึ่งมันเป็นเวลาเดือนกว่าๆที่ผมไม่สามารถติดต่อเธอได้จนเปิดเทอมผมสามารถติดต่อเธอได้
แต่ผมกลัวว่าความสัมพันธ์มันจะจางหายไปในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เธอทำกับผมเหมือนเพื่อนที่ไม่สนิท
ผมก็เลยตัดสินใจที่จะออกห่างเธอจนเมื่อ3อาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้ร่วมงานกับเธอคืองานละครเวที
เราไม่ค่อยได้คุยกันเราทำเหมือนเราไม่รู้จักกันผมอึดอัดมาก ผมพยายามลืมเธอมานานมากแล้วแต่ผมก้ลืมไม่ได้
ผมนอนร้องไห้ทุกคืนผมหวังว่าเวลามันจะช่วยแต่ลองแล้วมันไม่ดีขึ้นเลย จนตอนนี้ผมลืมเธอไม่ได้เหมือนผมรักเค้ามากรักจนลืมไม่ได้เลยทำอะไรผมนึกถึงเธอตลอด จนตอนนี้ผมแค่หวังว่าผมจะลืมเธอให้ได้จะได้พ้นจากความเสียใจที่ไม่สิ้นสุดซักที..