ใช่อาการกลัวจากจิตใต้สำนึกหรือเปล่าคะ?

ขอเริ่มเลยนะคะ  เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเรากับแม่ปากเสียงกันเพราะมีผู้ชายโทรมาที่เบอร์เราแต่เค้าโทรผิด พอวางสายแม่ก็ด่าเลยค่ะหาว่าเราใจแตกอยากมีผัวอยากมีลูกก่อนเรียนจบแม่ก็ด่าเราไปเรื่อยๆมีเถียงคืนบ้างแต่ไม่สู้จริงๆ สุดท้ายเราก็เดินหนีไปสงบจิตสงบใจที่บ้านน้า โดยไม่บอกแม่พอไปถึงก็เล่าให้น้าฟังว่าทะเละกับแม่ น้าก็บอกว่าที่แม่เค้าโกรธแบบนั้นเพราะตอนเย็นวันศุกร์อิป้าข้างบ้านเห็นเราไปกับผู้ชาย(ที่มีผัวแล้ว) เเล้วก็ไปพูดกรอกหูใส่สีตีไข่เต็มที่ให้แม่กับน้าเราฟัง เราก็นั่งเล่นที่บ้านน้าไปเรื่อยๆพอตกเย็นแม่เดินมาแล้วก็เปิดศึกอีกพูดว่านึกว่าเราหนีไปกับผู้ชายแล้วเราก็เถียงคืนบ้างแต่ครั้งนี้แม่ตบหน้าเลยค่ะ ไม่ได้ชาแค่หน้าค่ะชาไปทั้งตัวน้ำตาก็ไหลน้าก็เข้ามาห้ามแล้วก็บอกให้เรากลับบ้านไปก่อน ตอนนั้นเดินกลับบ้านทั้งน้ำตาแขนขาสั่นไปหมดเพราะไม่คิดว่าแม่จะตบหน้าพอกลับถึงบ้านเราก็อาบน้ำแล้วก็นอน ตื่นเช้ามาเรากับแม่ไม่พูดด้วยกันเลยจนเมื่อตอนเย็นของวันนี้ มือเราไปปัดโดนกระติกน้ำร้อนลวกแขนตัวเองพอแม่จะเข้ามาดูจะจับแขนเรา เรากลับกระตุกแขนออกไม่ใช่เพราะเจ็บแน่ๆค่ะ