เคยคิดถึงใครและยิ้มได้ไหมครับ

ผมรู้สึกว่าเมื่อก่อนจะมีโทรศัพท์ หรือช่วงที่ได้ใช้โทรศัพท์เป็นครั้งแรกๆ ชีวิตผมดูจะสดใสเหมือนที่เด็กคนนึงควรจะมี ผมไม่เคยเครียดเรื่องเรียน เรื่องึสามสัมพันธ์ หรือเรื่องอนาคตของตัวเอง เพียงแค่ใช้ชีวิตส

« คลั่งรักเธอ เป็นห่วงเธอ » - ไม่ว่าฉันจะไปที่ไหน - ฉันก็ไม่อาจหยุดคิดถึงเธอได้ - ในใจของฉันไม่มีใค่สวยเทียบเท่าเธอได้เลย - ให้ดวงดาวชี้ทางหาคำตอบในเทพน

ถึงคนคนหนึ่ง.... ถ้าเธอเห็นกระทู้นี้ เราคงไม่ได้อยู่ให้เธอต้องลำบากใจอีกแล้ว ต้องจากกันชั่วนิรันดร์ เราไม่ได้จากเธอไปไหน แค่มองเธออยู่บนฟ้า ขอบคุณการเดินทางที่ทำให้เรามาเจอกัน ขอบคุณความรักที่มีให้กัน

มันไม่เกินจริงกับประโยคที่คนทั่วไปใช้บอกคนที่โดนทิ้ง/โดนเบื่อ "ทำตัวให้สดใส ให้มีความสุขไว้ อย่าไปเพ้อให้คนเก่าเห็น เห็นค่าในตัวเองไว้" สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงกับเราเมื่อ1-2ปีที่

ตอนที่ 7: เรื่องที่ไม่มีใครบอก และคนที่ไม่เคยพูด ป้าส้มพาอิงฟ้ามานั่งที่ห้องครัว แสงจากเทียนเล่มเดียวทอดเงาสะบัดไปทั่วกำแพงราวกับจะกลืนเงาของทั้งสองคนลงไปในความมืด “เธอชื่อ... พิมพ์พร” ป้

ตอนที่ 9: ไม่มีใครอยู่ข้างเธอจริง ๆ ลมพัดแรงอย่างไม่ปกติในค่ำคืนนี้ ผ้าม่านหน้าต่างในห้องพักอิงฟ้าไหวสะบัดแม้จะปิดหน้าต่างไว้แน่นหนาแล้วก็ตาม เธอนั่งอยู่ในความมืด มือถือแน่นด้วยมือสั่นเทา ข้อความที่เ

ตอนที่ 9: เมื่อใจเริ่มสั่นไหว ลมหนาวต้นฤดูพัดเอาความชื้นเย็นๆ มาปะทะผิว อาคารดนตรีเงียบสงบในช่วงเย็น หลังการซ้อมเสร็จสิ้น วินนั่งอยู่ข้างแป้งใต้ต้นหูกวางที่ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี “ขอบคุณที่มาฟังเร