สังเกตไหมครับ ว่า ทีมวอลเลย์บอลหญิงไทย เป็นเจ้าแม่ขาตาย

สังเกตุจากแข่งกับทีมญี่ปุ่นล่าสุด  ศึกวอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์เอเชีย
ไม่ว่าจะบอลรับลูกเสิร์ฟ ขาอยู่นิ่งไมพร้อมจะขยับตัวรับลูก
เวลาคู่ต่อสู้ตีผ่านบล็อค คือปิดไม่มิด ทีมไทยไปยืนตำแหน่งรับบอลตี  เขาตีลงที่ว่าง
สาวไทยขาตายขยับไม่ออก รอลูกเขาตีบอลให้เข้ามืออย่างเดียว ลิโบก็เพิ่งไม่ได้ ขนาดตีตรงตัวยังรับไม่ได้ (ที่วางใจได้ก็เห็นแต่ยายนาที่ทุ่มเทสุดๆ)
หรือเขาตีทัชบล็อค ลูกข้ามหัว บางทีเข้าใจว่าเสียจังหวะ ได้แต่มองเฉยๆ บ๊ายบายแต้มซะงั้น (ญี่ปุ่นเขาวิ่งสุดชีวิตวิ่งเก็บลูก)

ที่สังเกตุ คือ เซต 2 และ 3  สถิติญี่ปุ่น Attrack เกิน 15 คะแนนแต่ไทยหยุดอยู่ที่ 6-7  คะแนน คือเขาแก้ได้หมดแล้วสวนกลับเป็นคะแนน
คือตีเขาไม่ตาย ญีปุ่นใครอยู่แดนรับ กระโดดพุ่งทุ่มเทเซฟบอลหมด แถมบอล 2 งัดโด่งให้ตีหัวเสารุนแรงได้แต้มทุกครั้ง ไทยนี่ตีบอลจังหวะ 3 เซฟๆไว้ก่อน

ใครๆก็บอกญี่ปุ่นบอลเหนียว เขาเหนียวเพราะเขาทุ่มเทพุ่งรับลูก ปฎิกิริยาไว แต่ทีมไทยปล่อยผ่านค่าฟฟ
ต่อไปนี้อย่าไปหวังฟล็คๆ ชนะญี่ปุ่นได้หรอกครับ ทีมญี่ปุ่นชุดนี้ แข่งเวิร์ลด กรังปรีด์ ชนะทีมท๊อปๆได้หลายทีมมาแล้ว