หมาเราเป็นทองแดง ตอนแรกเราก็คิดว่าอยากจะรอจนครบปี เผื่อไข่เค้าจะลงถุง
แล้วค่อยพาไปทำหมัน จะได้มีแผลเดียว
แต่ช่วงอายุ 6-7 เดือน จากน้องหมาซนตามประสา กลายเป็นหมาหนุ่ม
สิ่งที่เคยสอน เริ่มหูทวนลม เรียกไม่มา และเริ่มเห่าเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆ
ที่สำคัญคือพอเริ่มเข้าเดือนที่ 7 มีนิสัยที่เรากำราบยังไงก็ไม่หาย
คือการฉี่ปิ๊ดๆ จองพื้นที่ , การติดตัวเมียที่มีฮีท ( ไม่ยอมทานข้าว , จิตใจฝักใฝ่นอกบ้าน , เห่า หวงบ้าน , ตาแข็ง )
ตอนแรกเค้าไม่ทานอาหารเลย จะให้อะไรก็กินนิดๆหน่อยๆ อาหารเม็ดไม่กินเด็ดขาด
พยายามอดข้าวเค้า ให้เค้าหิว จะได้กิน เค้าก็ไม่สน ไม่แคร์
อดข้าว 3-4 วัน ไม่ยอมทานอาหารเม็ด และแถมยังคึกอีก แรงเยอะ เล่นได้ทั้งวัน
พาวิ่งก็แล้ว อะไรก็แล้ว ยังไม่หมดพลัง
จนไปอ่านเจอบทความเรื่องหมาหนุ่ม ควรจะเรื่มทำหมัน ก่อนนิสัยที่ว่าปรากฏ
ไม่งั้นถ้าเค้าทำจนเคยชิน ต่อให้ทำหมันแล้วก็แก้ไม่หาย
และหมาเราเป็นทองแดงด้วย ยิ่งต้องทำเพราะเสี่ยงเป็นมะเร็ง
เราเลยเสริชหาที่ผ่าทองแดง แล้วบึ่งพาไปเจื๋อนเลยทันทีในวันถัดมา ไม่รีรอ
( ทำตอนอายุเข้า 8 เดือน )
ขอเล่านิสัยเดิมก่อน ช่วงเค้าอายุ 2-6 เดือน ที่เลี้ยงมา
เราทำตามกฏซีซาร์แทบทุกอย่าง คือเลี้ยงแบบให้หมามองเราเป็นจ่าฝูง ( อ่านตามบลอกคุณหญิง jiji yoja uji )
เอามาใช้กับหมา ได้ผลดีมาก นิสัยดี เชื่อฟัง และไม่เห่า ไม่ดุ ไม่ลามปาม ทำตามคำสั่งได้ดี
( ลืมบอกไป หมาเราพันธุ์พุดเดิ้ลผสม ซึ่งขึ้นชื่อว่าปากเปราะมาก 55 แต่เค้าไม่เห่าเลย เพราะเราคุมสถานการณ์ไว้ได้ ใครมาก็ชมๆว่าเรียบร้อยจัง )
แต่เค้าเป็นหมาพลังงานสูง ต้องออกกำลังกายทุกวัน เรามีลู่วิ่งหมาให้เค้าวิ่งวันละ 3 กม เค้าวิ่งเช้าเย็น สบายๆ กลับมาเล่นต่อได้อีก
เอาหล่ะ หลังจากผ่าทองแดงเสร็จสรรพ จัดการดูแลแผลทั้งหมด 10 วัน จนเอาไหมออก
( ขอบ่นนิสว่า ช่วงหมาทำหมัน เป็นช่วงที่ทั้งเครียดทั้งเหนื่อย
ทั้งต้องควบคุมให้เค้าใส่คอลล่ากันเลียตลอดเวลา ทั้งคอยห้ามไม่ให้เค้าเอาขาหลังยกมาเกาแผล
ห้ามเค้ากระโดด ฯลฯ รู้สึกว่าเวลาเดินช้ามากๆ 55 )
พอตัดไหมเสร็จ ก็ใช้ชีวิตปกติ แผลแห้งดี
****** นิสัยที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด คือ
1) ไม่ฉี่ปิ๊ดๆจองพื้นที่ หายไปอย่างสิ้นเชิง และฉี่เหมือนกลับมาเป็นเด็กๆ คือฉี่ปรืดเดียวจบ หมดท่อ เยอะมากๆ 555
2) ไม่เรียกร้องเวลาเราไม่อยู่บ้าน ปกติจะเป็นร้อง กระวนกระวาย ต้องคอยนาบไว้ก่อนออก เพลียจิตมากๆ เรียกว่า seperation anxiety คือติดเจ้าของ ตอนนี้ ออกจากบ้านได้ ออกไปนางก็นอนรอ จนกลับ ( หมาเราอยู้บ้านตัวเดียวนะ ไม่มีคน เวลาปกติให้อยู่ในคอก พื้นที่ประมาณ 1.5*1.5 เมตร )
3) พลังลดลงมาก วิ่งนิดเดียวเหนื่อย ลิ้นห้อย ไม่ต้องเสียเวลาพาไประบายพลังงาน
4) ทานข้าวได้ดีมาก ทานหมด ทานเยอะ ไม่ต้องง้อให้กินเหมือนเมื่อก่อน ( ยอมทานอาหารเม็ดเพียวๆด้วย แต่เราให้แบบอาหารเม็ดแบบผสมไก่เช้า เย็นให้เม็ดเพียวๆ )
5) ยังเห่าอยู่เมื่อได้ยินเสียง แต่ไม่มากเท่าแต่ก่อน
6) นิสัยอ่อนโยนลงมากๆๆ ขี้อ้อน จนแปลกใจ เหมือนหมาคนละตัว มาเลียมาซบ ปกติหรอ เอามากอดนิดหน่อย อึดอัด จะออก ตอนนี้กอดนอนนานๆ หลับปุ๋ยไปเลย
7) ขี้เซาขึ้น แต่ก่อนเค้าจะตื่นทุกครั้งที่เราเดินไปเดินมา ตอนนี้นอนหลับ ไม่สนใจมาก นอนแบบสงบ สบายใจ
หมดแล้วค่ะ เราถือว่าการทำหมันครั้งนี้ ประสบผลสำเร็จมากๆ ในเรื่องพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป ที่เราพยายามใช้สูตรซีซ่าแล้วไม่หาย
ส่วนนิสัยก่อนทำหมัน ควรจะฝึกให้ดีตั้งแต่เด็กๆ ไม่งั้นการทำหมันอาจจะไม่เปลี่ยนพฤติกรรมที่ว่านี้ก็ได้ เพราะเค้าไม่ได้ถูกฝึกให้เป็นลูกฝูง
และควรจะพาไปทำหมันก่อนเข้าวัยหนุ่ม 6 เดือน เพราะไม่งั้นจะมีอาการทางฮอร์โมนเหมือนเรา และถ้าปล่อยไว้จะแก้ได้ยากยิ่ง
ออ อีกข้อที่สำคัญมาก เราอ่านมาจากบลอคคุณหญิง คือ ตอนเค้าป่วย ผ่าตัด ทำหมัน ฯลฯ ห้ามโอ๋ ห้ามเอาใจพิเศษ ต้อง keep การเป็นจ่าฝูงให้เหมือนเดิม ไม่งั้นเค้าหายดีแล้ว จะยิ่ง aggressive ขึ้นไปใหญ่ ทำให้หมาบางคนเมื่อฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ เป็นหมาดุเฉยเลย ดังนั้นเราต้องทำตามหลักจ่าฝูงเหมือนเดิม
ขอแชร์ประสบการณ์หลังทำหมันน้องหมาตัวผู้
แล้วค่อยพาไปทำหมัน จะได้มีแผลเดียว
แต่ช่วงอายุ 6-7 เดือน จากน้องหมาซนตามประสา กลายเป็นหมาหนุ่ม
สิ่งที่เคยสอน เริ่มหูทวนลม เรียกไม่มา และเริ่มเห่าเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆ
ที่สำคัญคือพอเริ่มเข้าเดือนที่ 7 มีนิสัยที่เรากำราบยังไงก็ไม่หาย
คือการฉี่ปิ๊ดๆ จองพื้นที่ , การติดตัวเมียที่มีฮีท ( ไม่ยอมทานข้าว , จิตใจฝักใฝ่นอกบ้าน , เห่า หวงบ้าน , ตาแข็ง )
ตอนแรกเค้าไม่ทานอาหารเลย จะให้อะไรก็กินนิดๆหน่อยๆ อาหารเม็ดไม่กินเด็ดขาด
พยายามอดข้าวเค้า ให้เค้าหิว จะได้กิน เค้าก็ไม่สน ไม่แคร์
อดข้าว 3-4 วัน ไม่ยอมทานอาหารเม็ด และแถมยังคึกอีก แรงเยอะ เล่นได้ทั้งวัน
พาวิ่งก็แล้ว อะไรก็แล้ว ยังไม่หมดพลัง
จนไปอ่านเจอบทความเรื่องหมาหนุ่ม ควรจะเรื่มทำหมัน ก่อนนิสัยที่ว่าปรากฏ
ไม่งั้นถ้าเค้าทำจนเคยชิน ต่อให้ทำหมันแล้วก็แก้ไม่หาย
และหมาเราเป็นทองแดงด้วย ยิ่งต้องทำเพราะเสี่ยงเป็นมะเร็ง
เราเลยเสริชหาที่ผ่าทองแดง แล้วบึ่งพาไปเจื๋อนเลยทันทีในวันถัดมา ไม่รีรอ
( ทำตอนอายุเข้า 8 เดือน )
ขอเล่านิสัยเดิมก่อน ช่วงเค้าอายุ 2-6 เดือน ที่เลี้ยงมา
เราทำตามกฏซีซาร์แทบทุกอย่าง คือเลี้ยงแบบให้หมามองเราเป็นจ่าฝูง ( อ่านตามบลอกคุณหญิง jiji yoja uji )
เอามาใช้กับหมา ได้ผลดีมาก นิสัยดี เชื่อฟัง และไม่เห่า ไม่ดุ ไม่ลามปาม ทำตามคำสั่งได้ดี
( ลืมบอกไป หมาเราพันธุ์พุดเดิ้ลผสม ซึ่งขึ้นชื่อว่าปากเปราะมาก 55 แต่เค้าไม่เห่าเลย เพราะเราคุมสถานการณ์ไว้ได้ ใครมาก็ชมๆว่าเรียบร้อยจัง )
แต่เค้าเป็นหมาพลังงานสูง ต้องออกกำลังกายทุกวัน เรามีลู่วิ่งหมาให้เค้าวิ่งวันละ 3 กม เค้าวิ่งเช้าเย็น สบายๆ กลับมาเล่นต่อได้อีก
เอาหล่ะ หลังจากผ่าทองแดงเสร็จสรรพ จัดการดูแลแผลทั้งหมด 10 วัน จนเอาไหมออก
( ขอบ่นนิสว่า ช่วงหมาทำหมัน เป็นช่วงที่ทั้งเครียดทั้งเหนื่อย
ทั้งต้องควบคุมให้เค้าใส่คอลล่ากันเลียตลอดเวลา ทั้งคอยห้ามไม่ให้เค้าเอาขาหลังยกมาเกาแผล
ห้ามเค้ากระโดด ฯลฯ รู้สึกว่าเวลาเดินช้ามากๆ 55 )
พอตัดไหมเสร็จ ก็ใช้ชีวิตปกติ แผลแห้งดี
****** นิสัยที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด คือ
1) ไม่ฉี่ปิ๊ดๆจองพื้นที่ หายไปอย่างสิ้นเชิง และฉี่เหมือนกลับมาเป็นเด็กๆ คือฉี่ปรืดเดียวจบ หมดท่อ เยอะมากๆ 555
2) ไม่เรียกร้องเวลาเราไม่อยู่บ้าน ปกติจะเป็นร้อง กระวนกระวาย ต้องคอยนาบไว้ก่อนออก เพลียจิตมากๆ เรียกว่า seperation anxiety คือติดเจ้าของ ตอนนี้ ออกจากบ้านได้ ออกไปนางก็นอนรอ จนกลับ ( หมาเราอยู้บ้านตัวเดียวนะ ไม่มีคน เวลาปกติให้อยู่ในคอก พื้นที่ประมาณ 1.5*1.5 เมตร )
3) พลังลดลงมาก วิ่งนิดเดียวเหนื่อย ลิ้นห้อย ไม่ต้องเสียเวลาพาไประบายพลังงาน
4) ทานข้าวได้ดีมาก ทานหมด ทานเยอะ ไม่ต้องง้อให้กินเหมือนเมื่อก่อน ( ยอมทานอาหารเม็ดเพียวๆด้วย แต่เราให้แบบอาหารเม็ดแบบผสมไก่เช้า เย็นให้เม็ดเพียวๆ )
5) ยังเห่าอยู่เมื่อได้ยินเสียง แต่ไม่มากเท่าแต่ก่อน
6) นิสัยอ่อนโยนลงมากๆๆ ขี้อ้อน จนแปลกใจ เหมือนหมาคนละตัว มาเลียมาซบ ปกติหรอ เอามากอดนิดหน่อย อึดอัด จะออก ตอนนี้กอดนอนนานๆ หลับปุ๋ยไปเลย
7) ขี้เซาขึ้น แต่ก่อนเค้าจะตื่นทุกครั้งที่เราเดินไปเดินมา ตอนนี้นอนหลับ ไม่สนใจมาก นอนแบบสงบ สบายใจ
หมดแล้วค่ะ เราถือว่าการทำหมันครั้งนี้ ประสบผลสำเร็จมากๆ ในเรื่องพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป ที่เราพยายามใช้สูตรซีซ่าแล้วไม่หาย
ส่วนนิสัยก่อนทำหมัน ควรจะฝึกให้ดีตั้งแต่เด็กๆ ไม่งั้นการทำหมันอาจจะไม่เปลี่ยนพฤติกรรมที่ว่านี้ก็ได้ เพราะเค้าไม่ได้ถูกฝึกให้เป็นลูกฝูง
และควรจะพาไปทำหมันก่อนเข้าวัยหนุ่ม 6 เดือน เพราะไม่งั้นจะมีอาการทางฮอร์โมนเหมือนเรา และถ้าปล่อยไว้จะแก้ได้ยากยิ่ง
ออ อีกข้อที่สำคัญมาก เราอ่านมาจากบลอคคุณหญิง คือ ตอนเค้าป่วย ผ่าตัด ทำหมัน ฯลฯ ห้ามโอ๋ ห้ามเอาใจพิเศษ ต้อง keep การเป็นจ่าฝูงให้เหมือนเดิม ไม่งั้นเค้าหายดีแล้ว จะยิ่ง aggressive ขึ้นไปใหญ่ ทำให้หมาบางคนเมื่อฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ เป็นหมาดุเฉยเลย ดังนั้นเราต้องทำตามหลักจ่าฝูงเหมือนเดิม