สวัสดีค่ะสมาชิกทุกท่าน เนื่องจากเป็นกระทู้แรก ผิดพลาดยังไงต้องขออภัยล่วงหน้านะคะ
อยากถามความเห็นของทุกท่านค่ะ ถ้าเป็นตัวคุณจะทำยังไง เมื่อรู้สึกว่าชีวิตคู่มันจำกัดชีวิตส่วนตัวเรา จนเราไม่สามารถใช้ชีวิตในแบบที่เราต้องการได้
จขกท.อายุ 30ต้นๆ คบกับแฟนมา 7 ปี แต่งงานมา 5 ปีแล้วค่ะ กับแฟนก็รักกันดีค่ะ เราใช้ชีวิตเรียบง่ายมาตลอด เที่ยวบ้างตามสมควร ยังไม่มีลูกเพราะเรายังไม่พร้อมจะมี แฟนเป็นคนดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เพราะเราไม่ได้ทำงาน แฟนอยากให้อยู่บ้านดูแลเค้าอย่างเดียว เคยทำงานแต่แฟนขี้หึงมาก ทะเลาะกันบ่อย จนตัดสินใจทำตามที่เค้าต้องการ ชีวิตดูปกติทุกอย่างค่ะ แต่หลังๆเราเองเริ่มรู้สึกอยากเลิกกับเค้า เพราะเรารู้สึกว่าเรายังไม่ได้ใช้ชีวิตในแบบที่เราต้องการเลย ชีวิตไม่ค่อยมีอิสระ เพราะแฟนหวง มันอาจจะเกี่ยวเนื่องมาตั้งแต่ตอนเป็นวัยรุ่น ที่เรามีแฟนคนแรกก็ขี้หึงมาก และควบคุมชีวิตเราทุกอย่าง จนเราไม่สามารถทำอะไรเหมือนวัยรุ่นทั่วไปได้ ไม่เคยมีฟีลเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนแบบรั่วๆ ไม่เคยได้ใช้ชีวิตสนุกเหมือนวัยรุ่นทั่วไป ชีวิตอยู่ติดบ้าน แม้ว่าเค้าจะทดแทนด้วยการให้ทุกอย่างที่เราต้องการ อยากได้อะไรเค้าก็หาให้หมด จนเวลาล่วงเลยมา 11 ปี ที่คบกับแฟนคนแรก มีช่วงโสดอยู่ 5-6 เดือน ชีวิตมีความสุขมาก ได้เที่ยวได้อยู่กับเพื่อน และได้ลองกินเหล้าครั้งแรกก็ช่วงนี้ ซึ่งอยู่ในช่วงอายุ 25-26 ถือว่าเริ่มช้ามากเมื่อเทียบกับคนอื่น และแล้วก็ได้มาคบกับแฟนคนปัจจุบัน ก็เป็นปัญหาเดิม คือชีวิตอยู่ในกรอบที่เค้าตีไว้ มันไม่ได้แย่ไปซะทั้งหมด เมื่อเปรียบเทียบกับข้อดีของเค้า เราก็รู้สึกว่ายอมรับและทนได้มาตลอด
จนกระทั่งปีนี้ที่เรารู้สึกว่า เราอยากมีชีวิตในแบบที่เราต้องการ อยากมีอิสระ แม้วัยจะปาเข้าไปเลขสามแล้ว แต่ถ้าเราไม่ทำตอนนี้ แก่กว่านี้เราคงทำไม่ได้แล้ว ไม่อยากตายไปโดยรู้สึกเสียดาย ว่าทำไมเราไม่อันนั้นวะ อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าชีวิตคนเรามันสั้น ไม่อยากเกิดมาเสียชาติเกิด เลยมีความคิดอยากเลิกกับแฟน ทั้งที่เค้าไม่มีความผิดใดๆเลย เราจึงไม่รู้จะบอกเค้ายังไง และไม่รู้ควรจะเลิกดีมั้ย
หลายคนอาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องเล็กมาก แต่สำหรับเราๆว่ามันเป็นความอัดอั้นที่สั่งสมมานานมาก มันอาจจะเป็นจุดเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่ของชีวิตเราเลย เพราะชีวิตเราอยู่ใน comfort zone มาทั้งชีวิตก็ว่าได้ เราไม่เคยยืนหยัดด้วยตัวเองจริงๆเลย ชีวิตมีแฟนคอยดูแลและประคองให้ดีมาตลอด รวมถึงการเงินที่ต้องพึ่งพาแฟนแค่ทางเดียว เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงจริงๆค่ะ ทุกอย่างมันค้านกันอยู่ในตัวเอง ทำให้ชีวิตไม่มีความสุขอย่างที่ควรจะเป็น
ท้ายนี้ขอขอบคุณล่วงหน้า สำหรับคำตอบนะคะ หวังว่าทุกคำตอบจะทำให้เราหาทางออกให้กับตัวเองได้
ควรทำยังไงเมื่อความรักเป็นอุปสรรคของชีวิตที่เราต้องการ?
อยากถามความเห็นของทุกท่านค่ะ ถ้าเป็นตัวคุณจะทำยังไง เมื่อรู้สึกว่าชีวิตคู่มันจำกัดชีวิตส่วนตัวเรา จนเราไม่สามารถใช้ชีวิตในแบบที่เราต้องการได้
จขกท.อายุ 30ต้นๆ คบกับแฟนมา 7 ปี แต่งงานมา 5 ปีแล้วค่ะ กับแฟนก็รักกันดีค่ะ เราใช้ชีวิตเรียบง่ายมาตลอด เที่ยวบ้างตามสมควร ยังไม่มีลูกเพราะเรายังไม่พร้อมจะมี แฟนเป็นคนดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เพราะเราไม่ได้ทำงาน แฟนอยากให้อยู่บ้านดูแลเค้าอย่างเดียว เคยทำงานแต่แฟนขี้หึงมาก ทะเลาะกันบ่อย จนตัดสินใจทำตามที่เค้าต้องการ ชีวิตดูปกติทุกอย่างค่ะ แต่หลังๆเราเองเริ่มรู้สึกอยากเลิกกับเค้า เพราะเรารู้สึกว่าเรายังไม่ได้ใช้ชีวิตในแบบที่เราต้องการเลย ชีวิตไม่ค่อยมีอิสระ เพราะแฟนหวง มันอาจจะเกี่ยวเนื่องมาตั้งแต่ตอนเป็นวัยรุ่น ที่เรามีแฟนคนแรกก็ขี้หึงมาก และควบคุมชีวิตเราทุกอย่าง จนเราไม่สามารถทำอะไรเหมือนวัยรุ่นทั่วไปได้ ไม่เคยมีฟีลเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนแบบรั่วๆ ไม่เคยได้ใช้ชีวิตสนุกเหมือนวัยรุ่นทั่วไป ชีวิตอยู่ติดบ้าน แม้ว่าเค้าจะทดแทนด้วยการให้ทุกอย่างที่เราต้องการ อยากได้อะไรเค้าก็หาให้หมด จนเวลาล่วงเลยมา 11 ปี ที่คบกับแฟนคนแรก มีช่วงโสดอยู่ 5-6 เดือน ชีวิตมีความสุขมาก ได้เที่ยวได้อยู่กับเพื่อน และได้ลองกินเหล้าครั้งแรกก็ช่วงนี้ ซึ่งอยู่ในช่วงอายุ 25-26 ถือว่าเริ่มช้ามากเมื่อเทียบกับคนอื่น และแล้วก็ได้มาคบกับแฟนคนปัจจุบัน ก็เป็นปัญหาเดิม คือชีวิตอยู่ในกรอบที่เค้าตีไว้ มันไม่ได้แย่ไปซะทั้งหมด เมื่อเปรียบเทียบกับข้อดีของเค้า เราก็รู้สึกว่ายอมรับและทนได้มาตลอด
จนกระทั่งปีนี้ที่เรารู้สึกว่า เราอยากมีชีวิตในแบบที่เราต้องการ อยากมีอิสระ แม้วัยจะปาเข้าไปเลขสามแล้ว แต่ถ้าเราไม่ทำตอนนี้ แก่กว่านี้เราคงทำไม่ได้แล้ว ไม่อยากตายไปโดยรู้สึกเสียดาย ว่าทำไมเราไม่อันนั้นวะ อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าชีวิตคนเรามันสั้น ไม่อยากเกิดมาเสียชาติเกิด เลยมีความคิดอยากเลิกกับแฟน ทั้งที่เค้าไม่มีความผิดใดๆเลย เราจึงไม่รู้จะบอกเค้ายังไง และไม่รู้ควรจะเลิกดีมั้ย
หลายคนอาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องเล็กมาก แต่สำหรับเราๆว่ามันเป็นความอัดอั้นที่สั่งสมมานานมาก มันอาจจะเป็นจุดเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่ของชีวิตเราเลย เพราะชีวิตเราอยู่ใน comfort zone มาทั้งชีวิตก็ว่าได้ เราไม่เคยยืนหยัดด้วยตัวเองจริงๆเลย ชีวิตมีแฟนคอยดูแลและประคองให้ดีมาตลอด รวมถึงการเงินที่ต้องพึ่งพาแฟนแค่ทางเดียว เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงจริงๆค่ะ ทุกอย่างมันค้านกันอยู่ในตัวเอง ทำให้ชีวิตไม่มีความสุขอย่างที่ควรจะเป็น
ท้ายนี้ขอขอบคุณล่วงหน้า สำหรับคำตอบนะคะ หวังว่าทุกคำตอบจะทำให้เราหาทางออกให้กับตัวเองได้