เรามีคำถามที่ไม่อยากถาม(กับเจ้าตัว) แต่เราดันอยากรู้จุดประสงค์ของผู้ชายแบบนี้มากๆว่าทำแบบนี้กับเราทำไม
(ชั้นไปทำอะไรให้เธอ??)

ขอเกริ่นก่อนว่าตั้งแต่เด็กจนเรียนจบทำงาน เราไม่ค่อยมีเพื่อนผู้ชายมากนัก แต่กลับต้องไปทำงานในวงล้อมผู้ชาย
ตอนแรกก็แอบประหม่านะ วางตัวไม่ถูก กลัวโดนแซวแล้วรับมือไม่ได้ 5555 มาตอนหลังนี่เริ่มชินเพราะทุกคนปฏิบัติกับเรา
แบบเพื่อนคนนึงจริงๆ จะมีอยู่คนเดียวนี่แหละที่ทำให้เรากลับมาประหม่าอีกครั้ง เป็นเพื่อนผู้ชายที่นิสัยเฟรนด์ลี่มาก แซวดะตั้งแต่เจ้านาย
ยันเพื่อนฝูง เราก็โดนแกล้งแซวเหมือนกับที่ทุกๆคนโดนกันเป็นเรื่องปกติประจำทุกวันนั่นแหละ มีพักหลังที่รู้สึกว่าพฤติกรรมเขาเริ่มแปลกไป
อย่างเช่นเวลามีเรื่องจะคุยอะไรกับเราจะทำเป็นแกล้งเดินมาเฉียดเอาไหล่มากระแซะที่ตัวเราก่อน แล้วจึงค่อยถาม
จะถามอะไรแต่ละทีก็ต้องก้มมาถามใกล้ๆ เหมือนเป็นความลับ เริ่มมีการแซวเราด้วยคำพูดไม่ที่ไม่ค่อยคิดแต่ทำให้เราอับอาย
เหมือนโดนขยี้ปม (ล่าสุดนี่แซวจนเรารีบวิ่งไปสงบอารมณ์ในห้องน้ำ T__T) แล้วนางก็หัวเราะเสียงดัง ยิ้มกริ่มอย่างสุขใจ เลวมากกกก
บางทีเดินไปเจอกันที่ไหนทักเราให้เหมือนคนปกติบ้างก็ไม่ได้ แกล้งไล่ต้อนซ้ายทีขวาที หรือล็อกแขนเราจับเอาไว้ไม่ให้ไปไหน

บอกตรงๆ ว่าเราเริ่มรับมือกับการแกล้งแบบนี้ไม่ไหวจริงๆ
ไม่ได้ถึงกับรังเกียจหรือกลัวนะคะ แค่ไม่ชอบที่ตัวเองรับมือกับเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้
มันอยากจะหนีลูกเดียว อารมณ์เหมือนตอนเด็กๆ โดนเพื่อนผู้ชายแกล้งแล้วอยากวิ่งไปฟ้องครู ฟ้องแม่ให้มาจัดการให้อะค่ะ

คำถามก็คือ สำหรับผู้ชายที่เข้าข่ายเฟรนด์ลี่ขี้แกล้งแบบนี้ เจอผู้หญิงเงียบๆ ขี้อายแบบเราจะอยากแกล้งไปทำไมหรอคะ
ในเมื่อเราไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้อะไรมาก นอกจากยิ้มแหยกับเดินหนี มันสนุกยังไงอะ
โอเคถ้าเราขี้โวยวาย แหย่ขึ้นละติดใจเลยแกล้ง อันนี้ค่อยพอเข้าใจได้

อีกคำถามคือ มีโอกาสเป็นไปได้ไหมคะว่าเขาจะรู้ทันว่าเรามันอ่อนเรื่องความสัมพันธ์ชายหญิง
ทำให้เขาใช้ช่องตรงนี้แกล้งให้เราลนลานตกใจ

สับสนมาสักพัก จนหลังๆเริ่มไม่อยากเจอหน้าเพราะทำลายสมาธิในการทำงานขึ้นเรื่อยๆ
อึดอัดจะระบายกับเพื่อนที่ทำงานก็ไม่ได้ เพราะรู้จักกันหมดทุกคน
เฮ้ออออออ