ถึงจะโตแล้วแต่ในวันแม่ของเรา
เราก็ยังรู้สึกว่าตัวเองเป็นเด็กน้อยอยู่ทุกปีในสายตาของแม่

วันนี้ทุกปี
แม่จะไปหาปู่ย่าตายายเราเสมอเป็นอันดับแรก
มันทำให้เรานับถือแม่มากเพราะแม่รักและดูแลปู่ย่าเท่าๆพ่อแม่ของตัวเอง

แม่ไม่เคยเอ่ยปากขอสิ่งของอะไรจากเรา ไม่เคยต้องการเงินที่เราจะให้
เวลาชวนออกไปกินข้าว แต่กลายเป็นว่าแม่ก็จะออกเงินให้เสมอๆ

ในขณะที่เราก็ทำงานมาเกือบสองปีแล้ว มีเงินเก็บพอสมควรและเริ่มดูแลตัวเองได้แล้ว
เราอยากจะทำอะไรเพื่อแม่บ้าง เราเลยนำเงินเก็บมาก้อนออกมานึงเพื่อให้ในวันนี้
แต่แม่ก็ไม่เอา คะยันคะยอยังไงก็ไม่เอา จนในที่สุด แม่ก็รับไป

"แม่เก็บให้นะ"

จังหวะนั้นคือ แม่ไม่เคยอยากได้อะไรกับเราจริงๆอะ มีแต่ให้ มีแต่ความหวังดีจริงๆ

รักเงินก้อนนี้มาก และจะให้แม่เก็บไปอย่างนั้นแหละ
เงินหาใหม่ได้ แต่แม่มีคนเดียว

ขอแบ่งปันความรู้สึกดีดี

รักแม่ให้มากๆ นะทุกคนนนนน !