ช่วงหัวค่ำขณะเล่นวินนิ่งอยู่ที่บ้าน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นคือแบบเฮ้ยสายนี้ไม่นะโทรมากลางคืนที่ไรมีเรื่องทุกที่

ฮัลโหลลไปภูเก็ตกับพี่หน่อย มีปัญหาเรื่องงานหน่อยนึง(พี่ก็คือเจ้านาย) ตอนแรกก็ไม่อยากไปคือเหนื่อยๆอะ
แต่พอได้ยินว่าเดี่ยวพี่ให้เบี้ยเลี้ยงพิเศษวันละ 3000 ต่อมงกก็มา เลยบอกปะผมพร้อม
ราวๆ 4 ทุ่มอีเมล์เข้า เป็นตั๋วของบริษัท thai lion air กำหนดการคือบิน 13.55  

ใจนึงคือว่าผมตัวใหญ่จะนั้งได้ใหม ปกติไปทำงานต่างจังหวัดบริษัทจะจองตั๋วแบบที่นั้งยาวๆให้
แต่คิดไปคิดมาแคยหน่อยก็ไม่เป็นไรมั้งแค่ชั้วโมงเดียว สรุปว่าที่นั้งแคบก็จริงแต่นั้งได้
ผมสูง 183 หนัก 105 ตัวใหญ่อยู่นะแต่ก็นั้งได้แล้วเอาขาสอดไปเบาะหน้าแทน เลยนั้งชมวิวชิวๆไป

พอไปถึงสนามบินก็มีคนมารับแล้วก็ไปส่งที่โรงแรมในตัวเมือง ใช้เวลาราวๆชั่วโมงนึงเพราะมีการซ่อมถนนอยู่เลยชลอบ้าง
ในที่สุดก็ถึงในบริเวณโรงแรมพักโรงแรมในตัวเมืองแห่งนึงแถวๆวงเวียนนี้ละ ดันลืมถ่ายภาพในห้องเลยดูแค่นี้พอ

ก็เริ่มเตรียมทำงานเพื่อจัดการปัญหาเราจัดการกันไวเลยเหลือเวลาเที่ยว1วันฟรีๆ
แล้วนายก็ปล่อยให้เที่ยวฟรี 1 วันพร้อมกับทิ้งกุญแจรถของบริษัทไว้คันนึง
บอกอยากไปใหนก็ไป ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจว่ามาเที่ยวเลยไม่ได้แพลนมาเลยถามพนักงานที่โรงแรม
พนักงานแนะนำมาว่า หาดราดไว หาดกะรน วัดฉลอง สะพานหินชมวิวตอนเช้า

ที่สังเกตุชัดๆคือภูเก็ตมันเป็นเมืองที่ผังเมืองเป็นเหลี่ยมคือสามารถทะลุไปใหนได้หมดแต่
บางจุดมันวันเวย์ทำให้เราที่ไม่คุ้นทางต้องระวังแต่โชคดีที่รถบริษัทคนขับรถที่นี่เอาgps garmin มาติดไว้ให้
เลยไม่ค่อยหลงแต่ที่แน่ๆจากการสอบถามเราสามารถจอดรถได้เกือบทุกที่ถ้ามีช่องชีดเส้นขาวๆ
ตามนี้ อาจจะเพราะช่องวันเวย์นั้นละเลยไม่มีปัญหา

ผมเองก็เลยเริ่มจากการไหว้พระซึ่งพนักงานบอกว่าห้ามพลาดที่จะไปวัดฉลองผมก็เริ่มเดินทางทันทีครับ
การขับรถในภูเก็ตก็สบายๆแต่ควรจะทิ้งนิสัยการขับรถที่อื่นไปให้หมดครับเพราะถนนในภูเก็ตจะเป็นแบบภาพซะเยอะ

สมมุติถนนมี 3 เลนส์

ถ้าขับมาพร้อมกันหมด เลนซ้ายสุดสามารถจะเลี้ยวซ้ายได้ไม่มีจุดเบี่ยงไปทุกครั้ง  ( บางจุดก็มีเบี่ยงเล็กๆให้ )
ถ้าขับมาพร้อมกันหมด เลนขวาสุดสามารถจะเลี้ยวขวาได้ไม่มีจะเบี่ยงไปทุกครั้ง ( บางจุดก็มีเบี่ยงเล็กๆให้ )
เลนกลางจะขับตรงได้ตลอดแล้วไฟแดงห้ามเลี้ยวขวาจะช้ากว่าไฟเขียวตรงเลนส์กลาง เพราะฉะนั้นถ้าคนชินขวาว่างขับเร็วๆผมคิดว่าควรจะเลิกการขับเร็วในเมืองภูเก็ต และเพิ่มการระวังให้มากขึ้นและใจเย็นให้มากขึ้นเพราะ

คุณสามารถเจอนักท่องเที่ยวต่างชาติขับรถมอไซร์แบบไม่ค่อยเป็นมาเซแถวรถคุณเองก็ได้
ถ้าบางจังหวะขับขวาแล้วติดไฟแดงที่เลนขวาแล้วจะแซงซ้ายเพื่อตรงไปก็ให้ระวังมากๆ
และอย่าเอานิสัยขับเร็วมากๆมาในภูเก็ตดีที่สุดแล้วครับ

สุดท้ายจากการงงๆในการขับรถครั้งแรกในภูเก็ตผมก็มาถึงวัดฉลองจนได้
วัดฉลองเป็นวัดคู่บ้านคู่เมืองภูเก็ตมานานครับที่นี่ประดิษฐ์สถานของพระบรมสารีริกธาตุอยู่
และยังมีกุฎิจำลองและรูปปั่นหุ่นขี้ผึ้งของหลวงพ่อแช่มอยู่ด้วยหนะ
ตรงนี้จะเป็นกุฎิจำลองของหลวงพ่อแช่มด้วยนะ

พอชมจนทั้งวัดได้ไหวพระแล้วผมก็เลยคิดว่าจะไปหาดราไวย์หาของทะเลกิน
เพราะผมดูรีวิวมาว่ามันจะมีส่วนที่แบบเลือกๆเองแล้วให้จ้างเขาทำได้ก็เลยกะว่าจะไปลองดู
สรุปเข้าซอยไปแล้วมันไม่มีที่จอดรถผมเลยเปลี่ยนไปนั้งกินแถววิวทะเลแทนตามแผนที่ครับ

ตามที่ผมเจอ ฝั่งที่เลือกเองแล้วจ้างเขาทำมันจะมีสะพานให้เดินเล่นแต่ร้านไม่เห็นวิวเท่าไร
สะพานที่ว่าคือสะพานภาพนี้ครับอันนี้ผมมองมาจากร้านแถวชมวิวทะเล
ผมใช้วิธีกินข้าวฝั่งวิวแล้วฝากรถไว้แล้วเดินไปฝั่งเลือกทำข้างนู้นกลับที่พักครับ

พอกินข้าวเสร็จก็เริ่มบ่ายละครับผมเลยตัดสินใจว่าจะไปดูบรรยากาศของหาดป่าตอง
แต่อาจจะเพราะโชคไม่ค่อยดีหาที่จอดรถไม่ได้เลยผมเลยตัดสินใจว่าผมจะไปแหลมพรหมเทพเลย
ผมเลยกด gps มันก็พาผมวิ่งมาทางหาดกะรน ผมเลยได้แวะหาดกะรนนิดหน่อย
หาดกะรนมีของกิน มีร่มติดเรือเรียกอะไรละที่มันเรือแล้วจะลอยๆขึ้นไป มีสาวๆหนุ่มๆมานอนอาบแดด
มีร้านเหล้านิดหน่อย ผมชอบนะดูพอดีๆไม่เยอะไม่น้อยเกินไป ครั้งหน้าว่าจะพักแถวหาดนี้ละ

จากหาดกะรน gps ก็พาไปแหลมพรหมเทพ

** ถ้าใครไม่เคยขับในเมืองภูเก็ตแบบผมควรตั้งสติให้มั่นกับการขับขี่ในภูเก็ตเพราะถนนช่วงเขามันทั้งขึ้น ทั้งเลี้ยวเยอะมาก
ห้ามขับเร็วเป็นไปได้ห้ามแซงขับเรื่อยๆไม่มีคนด่าหรอก(ขนาดป้ายยังมีบอกว่าให้ใช้เกียรต่ำ)แต่ผมใช้ d นี่ละครับ
แต่ขับช้าเอาและตอนลงอย่าไปเหยียบเบรคค้างนานๆมันจะไหม้ให้ใช้การขับเบรคย้ำๆเป็นจังหวะแทนครับในที่สุด
หลังจากอดีนารีนสูบฉีดมาเป็นระยะใหญ่ๆผมก็มาถึงแหลมพรหมเทพจนได้
(แต่จริงๆแหลมพรมเทพมันอยู่ไม่ไกลจากหาดราไวย์ถ้าใครอยู่ในเมืองแบบผมควรจะไปทางหาดราไวย์แล้วตรงไปแหลมพรหมเทพ
จะเจอการขึ้นเขาน้อยกว่า)


อยากไปแถวนั้นบ้างนะแต่ไกลนั้งข้างบนก็สนุกแล้ว

พอตกเย็นผมไม่รู้จริงๆว่าผมจะกินอะไร พรรคพวกที่อยู่ที่นี่เลยพามากินร้านใกล้ๆชื่อโกอ่าง

หอยนี่ชื่อหอยชักตีนพึ่งเคยกินรสชาติคล้ายๆหอยหลอดแต่เหนียวน้อยกว่ากลมกล่อมกว่าครับ
เวลากินจะเอาปลายออกมันแข็งก็อร่อยดีนะ
จากนี้คือเนื้อปูผัด ผมว่ามันเค็มไปหน่อยนึงอะ ผมไม่ค่อยชอบ
ข้าวผัดกุ้งครับ อันนี้อร่อยนะ ผมชอบ
แกงส้มปลากระพงครับร้านนี้เลือกได้ว่าจะใส่ผักอะไรผมเลือกตูนครับ รสชาติจะเปรี้ยวๆเผ็ดๆ
ผมว่าผมอร่อยแต่พรรคพวกผมบอกว่ามันเปรี้ยวไปหน่อยนึงแต่ผมว่ามันสมดุลกับรสชาติ
แล้วแต่ลิ้นครับ
อันนี้เป็นห่อหมกครับไม่รู้เนื่อปลาอะไรไม่ได้ถามแต่อร่อยมากครับ 10/10 ไปเลย
ถ้าจำไม่ผิดอันละ25 บาท

ทั้งหมดนี่ราคา 870 บาท รวมเบียร2ขวดของพรรคพวกด้วยครับอร่อยไม่แพงด้วย
จริงๆตอนแรกแอบกลัวว่าแพงเพราะไม่มีราคาแต่พอเอาเข้าจริงก็ไม่ถือว่าแพงครับ

ตอนเช้าผมจะกลับครับเนื่องจากผมอยู่ในเมือง(แอบเคืองเลขาเจ้านายที่จองให้ทำไมไม่จองริมทะเล!!!)
พนักงานอีกละก็บอกว่าพี่ทำไมไม่ลองไปสะพานหินละมันก็เห็นวิวทะเลนะ ผมก็กด google ดูสรุปว่ามันอยู่ห่างจาก
ที่พักราวๆ 5โลเท่านั้นผมเลยรีบตื่นแต่เช้าไปรอก่อนพระอาทิตย์ขึ้นครับ พอไปถึงก็มองไกลๆอะไรมันกระพริบๆๆ
สรุปคือมีขบวนจักรยานที่มาซ้อมกันหลายสิบคัน มีคนวิ่งอีกจำนวนนึงตอนแรกนึกว่าจะเงียบๆเปลี่ยวๆ
ที่ใหนได้คนบานเลยครับตั้งแต่ตี5กว่าๆ


เช้าๆน้ำลงก็มีคุณพี่2ท่านเดินลงไปในทะเลแล้วลากอะไรไปด้วย อยากถามแต่กลัวเขาว่าใครทราบบอกหน่อยนะครับ


สะพานหินคนจะมาออกกำลังกายกันเยอะครับช่วงเช้าๆที่ผมแวะมาสูดอากาศถ่ายรูปก็มีคนวิ่งไปวิ่งมาเยอะเลย
วิ่งตรงทางเดินที่เห็นซ้ายมือนี่ละครับวิ่งไปดูวิวไป

สุดท้ายก็ได้เวลากลับบ้านก็คงต้องโบกมือคุณพี่ที่ลากของไปในทะเลแล้วละครับ


อันนี้คลิบครับ
https://www.facebook.com/438993759834510/videos/439408759793010/

ยังไงก็ขอบคุณที่หลงอ่านจนจบครับ

มีแพลนที่จะเที่ยวภูเก็ตอีกรอบใครมีอะไรแนะนำการท่องเที่ยวหน่อยครับว่าควรไปมุมใหนอีกบ้าง
*บางที่พูดถังไม่ได้เอารูปมาให้ดูนะครับด้วยเหตุผลบางประการ

ปล.คุณพี่2คนเขาลากกล่องขาวๆลงในทะเลเขาลากไปทำอะไรกันครับ ใครรู้รวบกวนด้วยครับ