สวัสดีค่าาาาาา
ยืมล็อกอินคุณแม่เข้ามาค่ะ ชื่อฝันค่ะ
วันนี้จะแชร์ประสบกาณ์การเที่ยวนิวซีแลนด์ครั้งแรกค่ะ
พวกเราไปเที่ยวในช่วงเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา แต่ยังไม่มีโอกาสได้รีวิวลงพันทิปเพราะ 1.) เพิ่งเล่นเป็น 2.) ไม่มีเวลา แฮ่
นี่เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดเช่นไรขออภัยมา ณ ที่นี้เจ้าค่ะ
ขอฝากเพจท่องเที่ยว ทำเล่นๆขำๆ ไว้ในอ้อมใจ
https://www.facebook.com/WorldAndI.mydream/
https://www.instagram.com/WorldAndI.mydream
เป็นตากล้องมือใหม่ กล้องที่ใช้เป็น Sony alpha3000 กับ Fuji xa2 ค่ะ
กระทู้ตอนที่ 2 New Zealand And I | หลงรักนิวซีแลนด์ ตอนที่ 2 Christchurch & Arrowtown
https://pantip.com/topic/36764142
กระทู้ตอนที่ 3 New Zealand And I | หลงรักนิวซีแลนด์ ตอนที่ 3 Wanaka & Queentown
https://pantip.com/topic/36764222
เอาล่ะ
เริ่ม!
ทริปนี้คุณแม่เป็นคนวางแผน
เอ่อ...บอกไว้ก่อน ใครที่อยากมาปรึกษาว่า "ไปเที่ยวยังไงให้ถูก งบไม่เกินเท่านั้นเท่านี้" จะบอกว่า... บ้านนี้ไม่มีดวงซื้อของถูกค่าาาาา
-กดซื้อตั๋วเครื่องบิน อีกวันมันลดราคา
-แลกเงินไปได้ rate 25.20 กลับมามันเหลือ 23.9
น้ำตาจะไหล ร้องไห้แปป
ไปช่วงพฤษภาต้องเช็คอากาศดีๆ เพราะอยู่ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงแล้ว หนาวมาก โดยเฉพาะเมืองไหนที่ลมแรงๆหรือมีฝนตก
อย่างฝันเป็นคนขี้หนาวมาก อยู่ห้องแอร์ยังใส่เสื้อกันหนาว แล้วมีแผนจะออกมาถ่ายรูปตอนกลางคืนด้วย เลยจัดไป เสื้อ 4 ชั้น กางเกง 4 ชั้น อย่าลืมถุงมือด้วยนะเดี๋ยว frostbite เกือบเป็นแล้วเหมือนกัน นิ้วเจ็บมากกกก แต่ช่วงกลางวันถ้ามีแดดก็สบายๆค่ะ
ซิมโทรศัพท์ไปซื้อของ vodafone ที่สนามบินได้เลย
บ้านของเราขับรถเที่ยวกันเอง บันเทิงดี ไม่ต้องกลัวหลงเลยเพราะว่าถนนเชื่อมแต่ละเมืองมีแค่ 1-2 ทางเท่านั้น ชิวๆ
มีความ Adventure ตั้งแต่ออกจากเมืองไทย เครื่องบิน delay ไป 10 นาที โอ้โห ก็ตอนแรกพี่แกบอกว่ามีเวลาเปลี่ยนเครื่องให้ 50 นาที ต้องไปต่อเครื่องตรงไหนก็ยังไม่รู้ แต่โชคดี กัปตันสิงคโปร์เหยียบมิด มาถึงก่อนเวลา อ่าว...สนามบินยังไม่ให้ลง บินวนอีก 2 รอบ
พอลงจากเครื่องปุ๊ป เจอ Last call 10 นาทีสุดท้าย (คุณหลอกดาวววว) วิ่งกันหูตูบ 4x100 เมตร (ถ้าลงวิ่งแข่งฉบับครอบครัว บ้านอิชั้นชนะแน่นอนค่าาาาาาา) วันนี้จะทำอะไรพลาดก็ได้ แต่แกจะตกเครื่องไม่ด้ายยยยย (เอ่อ... เครื่องตกก็ไม่ได้เหมือนกัน)
ปล. อาหารบนเครื่องอร่อยมากกกก ปกติฝันจะไม่ค่อยกินเลย รอบนี้กินหมดทุกรอบ
อ่านไปเรื่อยๆ แล้วเดี๋ยวจะรู้ว่าน่าสงสารยังไง
ไปที่ไหนก็เจอแต่ทำสวนทำไร่เลี้ยงสัตว์
บ้านก็เล้กกกเล็ก อยู่กลางป่ากลางเขา
รั้วบ้านก็เตี้ย กันขโมยก็ไม่ได้
ถนนก็ไม่ค่อยจะมีรถวิ่ง
ข้างถนนก็มีแต่หญ้ารกรุงรัง
ทะเลก็ใสเชียว ไม่มีใครกล้าลงไปเล่นอะเด๊ะ หนาวเด้หนาวเด้
อยู่ดีไม่ว่าดีก็ไปกระโดดตากลมเล่น
ปู่ย่าตายายวัยเกษียณวันๆก็ไม่มีอะไรจะทำ ต้องออกมาแข่งเรือใบบังคับกัน
พอและ พิมพ์แล้วน้ำตาจะไหล...ด้วยความอิจฉา T.T
มีคนเคยบอกว่า ถ้าเรามีความสุขมากขึ้น เราก็จะไขว่คว้าสิ่งต่างๆน้อยลง
บ้านเมืองที่แสนสงบ ผู้คนใจดี ชีวิตดี๊ดี
อ่านมาถึงตอนนี้อย่าเพิ่งปิดดดดดด
มาเที่ยวด้วยกันก่อนนนนนน
แกะนี่จะขี้กลัวสุดๆ ห่างกัน 50 เมตร วิ่งหนีอย่างกับไปวิ่งไล่มัน แถมยังทำหน้าตาเหรอหรา "ช่วยด้วยๆ อย่าทำร้ายช้านนน" ไม่แปลกใจที่มีการใช้สุนัขต้อนแกะได้ ถ้าพวกเธอจะขี้กลัวขนาดนี้นะ
ยกเว้นยัยอ้วนนี่
ชีวิตแต่หนหลังน่าสงสาร กำพร้าแม่ มีคนใจดีเอามาเลี้ยงไว้ สุดท้ายทำตัวเหมือนน้องหมา เดินตามต้อยๆๆๆ และสนใจ KFC เป็นพิเศษ
วัวที่นี่จะมีความสามัคคีแบบแปลกๆ อย่างเช่นตอนที่จะลงไปถ่ายรูปฟาร์มที่ข้างหลังมีวิวสวยๆ พอมีเสียงเปิดประตูเท่านั้นแหละ วัวทุกตัวในฟาร์มก็จะพร้อมใจหันกันมามองแล้วทำหน้าประมาณว่า "ฉันควรจะวิ่งชนเธอมั้ย เจ้ามานุดดดดด"
(กลัวแล้วจ้ะ T___T)
ที่ทำให้เงิบที่สุดน่าจะเป็นเป็ด
เรื่องมันมีอยู่ว่า ขณะที่ลงไปถ่ายรูประหว่างทางของ Arthur's pass เห็นเป็ดตัวนึงเหมือนขามันจะหัก ก็เลยวิ่งไปเอาขนมปังที่กินเหลือเมื่อเช้าบนรถให้ ขณะที่กำลังเดินจะไปเลี้ยงอยู่นั้น ... พั่บๆๆๆๆ ... เอ๊ะ เสียงอะไร ดังมาแต่ไกลๆ หันไปมองเท่านั้น โอ้โห มากันทั้งฝูงเลยจ้าาา ทั้งเดินทั้งวิ่งทั้งบิน งงมาก นี่ท่าจะจ้องมาแต่ไกลๆ
ถึงจะไม่มีใครสนใจชั้น แต่เป็ดสนใจช้านนนนน (ดราม่าแปป)
ยังค่ะ ยังไม่จบ พอเลี้ยงเสร็จแล้วจะเดินขึ้นรถ มีเดินตามมาอีกแบบกล้าๆกลัวๆ พอเปิดประตูรถเท่านั้น ก็มีพ่อหนุ่มเป็ดใจกล้า(หรือเป็นสาววะ) กระโดดขึ้นมาบนรถด้วย อ่าว แย่และ ทำไงดี จะอุ้มลงไปก็กลัวโดนจิก
เอืม...เตะลงเลยละกัน! (เอิ่ม... หวังว่าคงไม่มี NGO มาเห็นโพสต์นี้นะ หนูขอโทษ หนูไม่มีทางอื่นจริงๆ)
เป็นที่รักของเหล่าเป็ด ภูมิใจม้ากกกกกกมาก
เจ้าอัลปาก้า...ตอนแรกก็เดินมาหา พอไม่มีของกินก็กลับไปกินหญ้าต่อ (อ่าว!)
ติ๊งต๊องน้อยสุดคงเป็นม้า ตอนแรกก็มีโมโหหิว ให้อาหารแล้วดีขึ้นหน่อย
(โหวตหน่อยเร้ววว ใครหล่อกว่ากัน)
New Zealand And I | หลงรักนิวซีแลนด์
ยืมล็อกอินคุณแม่เข้ามาค่ะ ชื่อฝันค่ะ
วันนี้จะแชร์ประสบกาณ์การเที่ยวนิวซีแลนด์ครั้งแรกค่ะ
พวกเราไปเที่ยวในช่วงเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา แต่ยังไม่มีโอกาสได้รีวิวลงพันทิปเพราะ 1.) เพิ่งเล่นเป็น 2.) ไม่มีเวลา แฮ่
นี่เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดเช่นไรขออภัยมา ณ ที่นี้เจ้าค่ะ
ขอฝากเพจท่องเที่ยว ทำเล่นๆขำๆ ไว้ในอ้อมใจ
https://www.facebook.com/WorldAndI.mydream/
https://www.instagram.com/WorldAndI.mydream
เป็นตากล้องมือใหม่ กล้องที่ใช้เป็น Sony alpha3000 กับ Fuji xa2 ค่ะ
กระทู้ตอนที่ 2 New Zealand And I | หลงรักนิวซีแลนด์ ตอนที่ 2 Christchurch & Arrowtown https://pantip.com/topic/36764142
กระทู้ตอนที่ 3 New Zealand And I | หลงรักนิวซีแลนด์ ตอนที่ 3 Wanaka & Queentown https://pantip.com/topic/36764222
เอาล่ะ
เริ่ม!
ทริปนี้คุณแม่เป็นคนวางแผน
เอ่อ...บอกไว้ก่อน ใครที่อยากมาปรึกษาว่า "ไปเที่ยวยังไงให้ถูก งบไม่เกินเท่านั้นเท่านี้" จะบอกว่า... บ้านนี้ไม่มีดวงซื้อของถูกค่าาาาา
-กดซื้อตั๋วเครื่องบิน อีกวันมันลดราคา
-แลกเงินไปได้ rate 25.20 กลับมามันเหลือ 23.9
น้ำตาจะไหล ร้องไห้แปป
ไปช่วงพฤษภาต้องเช็คอากาศดีๆ เพราะอยู่ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงแล้ว หนาวมาก โดยเฉพาะเมืองไหนที่ลมแรงๆหรือมีฝนตก
อย่างฝันเป็นคนขี้หนาวมาก อยู่ห้องแอร์ยังใส่เสื้อกันหนาว แล้วมีแผนจะออกมาถ่ายรูปตอนกลางคืนด้วย เลยจัดไป เสื้อ 4 ชั้น กางเกง 4 ชั้น อย่าลืมถุงมือด้วยนะเดี๋ยว frostbite เกือบเป็นแล้วเหมือนกัน นิ้วเจ็บมากกกก แต่ช่วงกลางวันถ้ามีแดดก็สบายๆค่ะ
ซิมโทรศัพท์ไปซื้อของ vodafone ที่สนามบินได้เลย
บ้านของเราขับรถเที่ยวกันเอง บันเทิงดี ไม่ต้องกลัวหลงเลยเพราะว่าถนนเชื่อมแต่ละเมืองมีแค่ 1-2 ทางเท่านั้น ชิวๆ
มีความ Adventure ตั้งแต่ออกจากเมืองไทย เครื่องบิน delay ไป 10 นาที โอ้โห ก็ตอนแรกพี่แกบอกว่ามีเวลาเปลี่ยนเครื่องให้ 50 นาที ต้องไปต่อเครื่องตรงไหนก็ยังไม่รู้ แต่โชคดี กัปตันสิงคโปร์เหยียบมิด มาถึงก่อนเวลา อ่าว...สนามบินยังไม่ให้ลง บินวนอีก 2 รอบ
พอลงจากเครื่องปุ๊ป เจอ Last call 10 นาทีสุดท้าย (คุณหลอกดาวววว) วิ่งกันหูตูบ 4x100 เมตร (ถ้าลงวิ่งแข่งฉบับครอบครัว บ้านอิชั้นชนะแน่นอนค่าาาาาาา) วันนี้จะทำอะไรพลาดก็ได้ แต่แกจะตกเครื่องไม่ด้ายยยยย (เอ่อ... เครื่องตกก็ไม่ได้เหมือนกัน)
ปล. อาหารบนเครื่องอร่อยมากกกก ปกติฝันจะไม่ค่อยกินเลย รอบนี้กินหมดทุกรอบ
อ่านไปเรื่อยๆ แล้วเดี๋ยวจะรู้ว่าน่าสงสารยังไง
ไปที่ไหนก็เจอแต่ทำสวนทำไร่เลี้ยงสัตว์
บ้านก็เล้กกกเล็ก อยู่กลางป่ากลางเขา
รั้วบ้านก็เตี้ย กันขโมยก็ไม่ได้
ถนนก็ไม่ค่อยจะมีรถวิ่ง
ข้างถนนก็มีแต่หญ้ารกรุงรัง
ทะเลก็ใสเชียว ไม่มีใครกล้าลงไปเล่นอะเด๊ะ หนาวเด้หนาวเด้
อยู่ดีไม่ว่าดีก็ไปกระโดดตากลมเล่น
ปู่ย่าตายายวัยเกษียณวันๆก็ไม่มีอะไรจะทำ ต้องออกมาแข่งเรือใบบังคับกัน
พอและ พิมพ์แล้วน้ำตาจะไหล...ด้วยความอิจฉา T.T
มีคนเคยบอกว่า ถ้าเรามีความสุขมากขึ้น เราก็จะไขว่คว้าสิ่งต่างๆน้อยลง
บ้านเมืองที่แสนสงบ ผู้คนใจดี ชีวิตดี๊ดี
อ่านมาถึงตอนนี้อย่าเพิ่งปิดดดดดด
มาเที่ยวด้วยกันก่อนนนนนน
แกะนี่จะขี้กลัวสุดๆ ห่างกัน 50 เมตร วิ่งหนีอย่างกับไปวิ่งไล่มัน แถมยังทำหน้าตาเหรอหรา "ช่วยด้วยๆ อย่าทำร้ายช้านนน" ไม่แปลกใจที่มีการใช้สุนัขต้อนแกะได้ ถ้าพวกเธอจะขี้กลัวขนาดนี้นะ
ยกเว้นยัยอ้วนนี่
ชีวิตแต่หนหลังน่าสงสาร กำพร้าแม่ มีคนใจดีเอามาเลี้ยงไว้ สุดท้ายทำตัวเหมือนน้องหมา เดินตามต้อยๆๆๆ และสนใจ KFC เป็นพิเศษ
วัวที่นี่จะมีความสามัคคีแบบแปลกๆ อย่างเช่นตอนที่จะลงไปถ่ายรูปฟาร์มที่ข้างหลังมีวิวสวยๆ พอมีเสียงเปิดประตูเท่านั้นแหละ วัวทุกตัวในฟาร์มก็จะพร้อมใจหันกันมามองแล้วทำหน้าประมาณว่า "ฉันควรจะวิ่งชนเธอมั้ย เจ้ามานุดดดดด"
(กลัวแล้วจ้ะ T___T)
ที่ทำให้เงิบที่สุดน่าจะเป็นเป็ด
เรื่องมันมีอยู่ว่า ขณะที่ลงไปถ่ายรูประหว่างทางของ Arthur's pass เห็นเป็ดตัวนึงเหมือนขามันจะหัก ก็เลยวิ่งไปเอาขนมปังที่กินเหลือเมื่อเช้าบนรถให้ ขณะที่กำลังเดินจะไปเลี้ยงอยู่นั้น ... พั่บๆๆๆๆ ... เอ๊ะ เสียงอะไร ดังมาแต่ไกลๆ หันไปมองเท่านั้น โอ้โห มากันทั้งฝูงเลยจ้าาา ทั้งเดินทั้งวิ่งทั้งบิน งงมาก นี่ท่าจะจ้องมาแต่ไกลๆ
ถึงจะไม่มีใครสนใจชั้น แต่เป็ดสนใจช้านนนนน (ดราม่าแปป)
ยังค่ะ ยังไม่จบ พอเลี้ยงเสร็จแล้วจะเดินขึ้นรถ มีเดินตามมาอีกแบบกล้าๆกลัวๆ พอเปิดประตูรถเท่านั้น ก็มีพ่อหนุ่มเป็ดใจกล้า(หรือเป็นสาววะ) กระโดดขึ้นมาบนรถด้วย อ่าว แย่และ ทำไงดี จะอุ้มลงไปก็กลัวโดนจิก
เอืม...เตะลงเลยละกัน! (เอิ่ม... หวังว่าคงไม่มี NGO มาเห็นโพสต์นี้นะ หนูขอโทษ หนูไม่มีทางอื่นจริงๆ)
เป็นที่รักของเหล่าเป็ด ภูมิใจม้ากกกกกกมาก
เจ้าอัลปาก้า...ตอนแรกก็เดินมาหา พอไม่มีของกินก็กลับไปกินหญ้าต่อ (อ่าว!)
ติ๊งต๊องน้อยสุดคงเป็นม้า ตอนแรกก็มีโมโหหิว ให้อาหารแล้วดีขึ้นหน่อย
(โหวตหน่อยเร้ววว ใครหล่อกว่ากัน)