๏ มารดาคราท่านรู้......มีเรา
งานหนักรีบพักเซา......น่าซ้อง
คิดพิทักษ์ครรภ์เขา......จวบคลอด
ใดที่กระเทือนท้อง.......เสี่ยงแท้งงดทำ ฯ
๏ ตอนเกิดกำเนิดขึ้น....เทคแคร์
ฟูมฟักปราศเชือนแช....ค่ำเช้า
นมโดนกัดเป็นแผล......เคยผ่าน
เจ็บป่วยอดนอนเฝ้า......ฝากฟ้าปลอบขวัญ ฯ
๏ ถึงวัยอันเริ่มจ้อ.........จดจำ
เตือนสั่งสอนแนะนำ......นั่นนี้
กันนอกลู่เผลอถลำ.......ผิดหลัก
พลางช่วยอบรมชี้.........มิช้าแตกฉาน ฯ
๏ อนุบาลพาสู่รั้ว..........โรงเรียน
คอยส่งเสียจิตเพียร.......มุ่งพร้อม
ฝึกบุตรอ่านแลเขียน......จนคล่อง
ยามพบครูบอกน้อม.......สิบนิ้วกลางขนง ฯ
๏ เจตดำรงด้านรัก.........การุณย์
เสริมทักษะลงทุน..........มากแท้
หาเงินเพื่ออุดหนุน.........ยอมเหนื่อย
ฟันฝ่าอุปสรรคแม้...........แทบม้วยทนเสมอ ฯ
๏ หัวใจเธอเทียบแม้น......พรหมา
เหมือนดั่งองค์ภควา.........ตรัสไว้
สุดแข็งแกร่งดังผา...........ดุจเพชร
ลูกทุกคนควรไหว้............อย่าได้พิศวง ฯ
๏ จงทดแทนแม่ด้วย.........ความดี
หมายมั่นกตเวที...............ตอบสะท้อน
บุญดลประสิทธิ์ศรี............สวัสดิ์สุข
ภัยโรคโศกทุกข์ร้อน.........ต่างล้วนสูญสลาย ฯ
๏ บรรยายคุณบ่คุ้ม...........ครบครัน
อีกเยอะแยะนับอนันต์........ไม่น้อย
จึงยกกล่าวโดยสรร...........เพียงเศษ
หากเอ่ยหมดเกินร้อย.........บทแล้วยังเหลือ ๚ะ
รำลึกพระคุณแม่
งานหนักรีบพักเซา......น่าซ้อง
คิดพิทักษ์ครรภ์เขา......จวบคลอด
ใดที่กระเทือนท้อง.......เสี่ยงแท้งงดทำ ฯ
๏ ตอนเกิดกำเนิดขึ้น....เทคแคร์
ฟูมฟักปราศเชือนแช....ค่ำเช้า
นมโดนกัดเป็นแผล......เคยผ่าน
เจ็บป่วยอดนอนเฝ้า......ฝากฟ้าปลอบขวัญ ฯ
๏ ถึงวัยอันเริ่มจ้อ.........จดจำ
เตือนสั่งสอนแนะนำ......นั่นนี้
กันนอกลู่เผลอถลำ.......ผิดหลัก
พลางช่วยอบรมชี้.........มิช้าแตกฉาน ฯ
๏ อนุบาลพาสู่รั้ว..........โรงเรียน
คอยส่งเสียจิตเพียร.......มุ่งพร้อม
ฝึกบุตรอ่านแลเขียน......จนคล่อง
ยามพบครูบอกน้อม.......สิบนิ้วกลางขนง ฯ
๏ เจตดำรงด้านรัก.........การุณย์
เสริมทักษะลงทุน..........มากแท้
หาเงินเพื่ออุดหนุน.........ยอมเหนื่อย
ฟันฝ่าอุปสรรคแม้...........แทบม้วยทนเสมอ ฯ
๏ หัวใจเธอเทียบแม้น......พรหมา
เหมือนดั่งองค์ภควา.........ตรัสไว้
สุดแข็งแกร่งดังผา...........ดุจเพชร
ลูกทุกคนควรไหว้............อย่าได้พิศวง ฯ
๏ จงทดแทนแม่ด้วย.........ความดี
หมายมั่นกตเวที...............ตอบสะท้อน
บุญดลประสิทธิ์ศรี............สวัสดิ์สุข
ภัยโรคโศกทุกข์ร้อน.........ต่างล้วนสูญสลาย ฯ
๏ บรรยายคุณบ่คุ้ม...........ครบครัน
อีกเยอะแยะนับอนันต์........ไม่น้อย
จึงยกกล่าวโดยสรร...........เพียงเศษ
หากเอ่ยหมดเกินร้อย.........บทแล้วยังเหลือ ๚ะ