ต้องขอชื่นชมในความรักของ ผญ.หลายๆคน เเละแฟนของผมเลยนะครับ คือผมกับแฟนคบกันมา 6 ปี ใกล้จะ 7 ปีล่ะครับ เมื่อก่อนยอมรับเลย ผมโคตรเจ้าชู้ เอาแต่ใจมากๆ เพราะเป็นลูกคนเล็กและลูกชายคนเดียว พ่อแม่ตามใจมากเลยติดนิสัยไม่ค่อยดี เอาง่ายๆผมเจ้าชู้และนิสัยไม่ดีเอาแต่ใจมากขึ้หงุดหงิด คบกับแฟนคนนี้ได้ 3 เดือนแรก ผมก็นอกใจเธอแล้ว นอกใจกี่ครั้งเธอจับได้หมด ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมนอกใจเธอนับครั้งไม่ถ้วน ทิ้งเธอให้รอนานๆ ด่าว่าแบบคำเเรงๆ (แต่ผมไม่เคยตบตีเธอนะครับ) เอาแต่ใจ ถ้าเธอขัดใจผมก็โมโหไม่พูดไม่คุยกับเธอ เยอะมากครับ เรื่องทำร้ายจิตใจเธอ แต่ไม่รู้จะเล่ายังไง !! ตลอดเวลาที่คบกัน เธอร้องไห้จนผมนับไม่ถ้วน แต่เธอก็ไม่เคยทิ้งผมไปไหนเลย ทนทุกอย่าง ทำดีกับผมมาโดยตลอด ไม่เคยพูดกูกับผมเลยแม้แต่ครั้งเดียว เวลาทะเลาะกันต่อให้ผมผิดหรือเธอผิด เธอก็จะเป็นฝ่ายคุยดีกับตลอด ทำของกินอร่อยๆมาให้ จนเข้ามาปีนี้ ผมรู้สึกอิ่มกับเรื่องไร้สาระ ผมเริ่มไม่เที่ยว จนเพื่อนหายไปทีละคน ทำให้ผมได้อยู่กับเธอมากขึ้น ได้ใช้เวลาดีๆกันมากขึ้น ได้ใส่ใจ เเละเห็นอะไรหลายๆอย่างที่เธอทำให้ ละก็มานั่งคิดนอนคิด ว่าที่ผ่านมาทำอะไรลงไป เธอดีสำหรับผมมาก ดีจนผมไม่กล้าจะนอกใจเธอเเล้ว อันนี้จริงๆครับ ความเกรงใจมันมากเหลือเกิน ดีจนผมจะด่าจะว่าเธอ ตอนนี้ผมยังไม่กล้า ผมเหมือนเป็นคนใหม่ แพ้ความดีของเธอจริงๆครับ และก็เกินคำถามในใจว่าทำไมผญ.ถึงทำเพื่อคนที่รักได้มากขนาดนี้ ผมอาจจะเล่าไม่หมดว่าเธอดียังเพราะผมไม่รู้จะเล่ายังไง ตอนนี้ ผมก็อยากทำให้ดีๆให้เธอ อาจจะพาเธอไปเที่ยว หรือ ขอแต่งงาน ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่ค่อยโมแมนติก ชาวพันทิปช่วยผมคิดโมเม้นดีๆหน่อยครับ สมัครกระทู้เพื่อการนี้เลย มาดึกหน่อย เพราะรอให้เธอหลับ ปรึกษาเพื่อน คงไม่ได้ความคิดดีๆแน่