คือเราเป็นลูกครูในรร. เเม่จะเป็นคนที่ยึดติดการเรียน คะเเนนมาก ตกนิดเดียวไล่ออกจากบ้าน มันมีช่วงนึงเราสนใจจะเล่นบาส เราก็เลยเก็บเงินเรื่อยๆเอาไปซื้อลูกบาสมาเล่น ช่วงกีฬาสีปีเเรกทีมเราตกรอบเเรก เเต่เรายังเล่นต่ออยู่พ่อเเม่ก็ไม่อะไรเพราะคิดว่าเราไม่จริงจังเเต่พอปีต่อมาเราเเข่งบาสชนะเลิศ เเล้วเราก็ติดทีมรร. เราเลยเริ่มซ้อมหนักขึ้นทุกวันๆ ตอนเเรกพ่อเเม่บอกจะให้เล่นเเค่ออกกำลังกายเพราะยังไงก็ไม่ติดทีมรร. เเต่พอเราติดทีมมรร.พ่อเเม่บอกไม่ให้เล่น! เราก็เฮ้ย!?ได้ไง สุดท้ายเราก็เล่นต่อไปพ่อแม่ก็ไม่ห้าม บอกสนับสนุน เเล้วพอเราเริ่มซ้อมเยอะขึ้นพ่อกับเเม่เเทบไม่สนใจเราเลยนะ ไม่พาไปซ้อมบ้างไรบ้างคือทีมรร.มันต้องซ้อมไง เเต่ไม่พาไปซ้อม เเล้วบอกสนับสนุนอยู่นะ (เหอะ...สนับสนุน) จนกระทั่งวันนี้!อยู่ๆก็มารับเร็ว(ทีมรร.ซ้อมทุกวันหลังเลิกเรียน) เราก็ถามว่าวันนี้ยังไม่ซ้อมเลย พ่อเเม่ตอบว่าไม่ให้ซ้อมเเล้ว! คือเราเสียใจมากอ่ะ เราบอกเพื่อนที่เป็นบัดดี้บาสเรา(เพื่อนสนิทมากๆอีก) ว่าเล่นต่อไม่ได้เเล้ว เพื่อนนี่บอกขอร้องว่าอย่าไป เล่นมาด้วยกันจนได้เเชมป์ติดทีมรร.เเล้ว แต่ทำไงได้เนอะ
คือพ่อเเม่ไม่เข้าใจคือเราชอบอะไรมากๆเราก็ไม่อยากเลิกเล่น คือมันยากมากนะกว่าจะได้เเชมป์ ติดทีมรร. เราพยายามมากเเต่พ่อเเม่เห็นว่าเเค่ไร้สาระ〒_〒 ช่วยบอกวิธีที่จะทำให้พ่อเเม่สนใจสิ่งที่เราชอบหน่อยเถอะค่ะ
อยากทำสิ่งที่ชอบเเต่พ่อแม่ไม่สนับสนุน
คือพ่อเเม่ไม่เข้าใจคือเราชอบอะไรมากๆเราก็ไม่อยากเลิกเล่น คือมันยากมากนะกว่าจะได้เเชมป์ ติดทีมรร. เราพยายามมากเเต่พ่อเเม่เห็นว่าเเค่ไร้สาระ〒_〒 ช่วยบอกวิธีที่จะทำให้พ่อเเม่สนใจสิ่งที่เราชอบหน่อยเถอะค่ะ