หนูควรทำยังไ?

โดยทั่วไปแล้วทุกคนย่อมมีเพื่อนสนิทของตัวเอง แต่ต่างกับหนูที่ไม่มี😂 หนูเคยพยายามที่จะทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น หนูรู้สึกไม่มีความสุขเลยที่มันเป็นเเบบนี้ ในเวลาที่หนูเดินไปเรียนวิชาอื่นหนูก็มักจะเดินคนเดียว เพื่อนร่วมห้องของหนูเขาก็เคยถามนะว่า "ทำไมชอบเดินคนเดียวว่ะ"หนูก็ตอบมันไปว่า "ก็กูไม่มีเพื่อนไง" แล้วก็ยิ้มให้มันไป ที่เห็นหนูเป็นเเบบนี้เมื่อก่อนหนูก็มีเพื่อนนะคะ พวกเราสนิทกันมาก เราย้ายมาจากโรงเรียนประถม แล้วขึ้นมัธยมที่เดียวกัน เรามีกันอยู่ 5 คนคะ พวกเรามักจะสร้างวีรกรรมร่วมกันอยู่เสมอ มันทำให้ยากที่เรื่องเห่านั้นมันจะหายไปจากความทรงจำนะคะ พอเราขึ้น ม.ปลายเพื่อนสามคนในแก๊งก็ย้ายโรงเรียน เหลือกันอยู่อีกสามคน เราก็คงยังรักกันดีเหมือนเดิม เรานั่งด้วยกัน เราหัวเราะด้วยกัน เราโดนตีไปด้วยกัน เรากลับด้วยกัน จนหนูรู้สึกว่ามันเปนส่วนหนึ่งของชีวิตหนูไปเลย หนูแคร์พวกมันนะ หนูรักพวกมันนะ เเต่การแสดงออกของหนูมันดูไม่ชัดเจนไปหรือเปล่า55555 พอมีวันหนึ่งเรามีโอกาสได้ทำงานโปรเจคใหญ่ร่วมกัน เราทำกันเป็นคณะใหญ่ หนึ่งในนั้นก็มีพวกเราสามคนด้วย พอเริ่มทำงานสักพักเราก็เหลือกันเเค่สอคน เพราะเพื่อนอีกคนเขาย้ายไปอยู่ที่อื่น ไม่นานหนูก็รู้สึกว่เพื่อนหนูเปลี่ยนไป เขาคุยกับหนูไม่เหมือนเดิม ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป ใช่คะ!พวกเขามองว่าหนูเห็นแก่ตัวไปแล้ว55555 หนูแค่อยากให้ทุกอย่างมันออกมาดี หนูไม่อยากให้เพื่อนคนอื่นลำบากมาก หนูรับงานมาหนูทำมันออกมาไม่ดีเอง ทุกอย่างหนูขอโทษ หนูไม่ดีเองทั้งหมด เพื่อนหลายๆคนเคยมาปรึกษาเเละระบายให้หนูฟัง หนูจำคำที่หนูบอกพวกเขาได้ว่า "บางทีความหวังดีของเรา มันก็อาจทำให้คนอื่นเดือดร้อนได้นะ""ทุกอย่างมันจะดีขึ้นถ้ามีคนหนึ่งยอมเเละพูดคำว่าขอโทษไม่ว่าจะถูกหรือผิด ถ้าอยากให้คำว่า เพื่อน ยัอยู่เราควรทำ"แต่หนูก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมให้คำปรึกษาคนอื่นได้ แต่กับตัวเองมันกลับทำไม่ได้ หนูพยายามบอกตัวเองอยู่นะคะว่า ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดชีวิตหรอกนะ แต่วินาทีนี้ หนูอยากให้คำว่าเพื่อนรักกลับมาเหมือนเดิม หนูควรทำใจยังไงคะ หนูควรจะทำยังไงให้ทุกอย่างที่เป็นอยู่มันดีกว่านี้😂😂😂😂