*บอกก่อนว่านี้เป็นกระทู้แรกของผม*
ผมคบกับแฟนคบกันมาเดือนกว่าๆ ผมกับแฟนอยู่คนละจังหวัดกันแต่ไม่ไกลกันมากห่างกันแค่จังหวัดเดียว สมมุติให้เข้าใจคือผมอยู่ จ.A แฟนอยู่จ.B แล้วตอนนี้เธอเข้ามาเรียนใน จ.C เข้าเรื่องคือเมื่อต้นเดือนเธอย้ายมาเรียนมหาลัยในจ.C ผ่านไปไม่กี่วันเธอทำตัวแปลกๆผมก็เริ่มสงสัยว่าเธอมีอะไรหรือเปล่า ไปๆมาๆเธอมาสารภาพกับผมว่าเธอแอบกลับไปคุยกับแฟนเก่า เพราะจ.Cเป็นที่ๆ เธอกับแฟนเก่าเคยคบกัน (คือก่อนหน้าตอนม.ปลายเธอเคยเรียนจ.C มาก่อน แล้วพอจบม.ปลายก็กลับบ้านไปในจ.B) แล้วเธอก็บอกว่าเธอคิดถึงแฟนเก่าของเธอ ผมก็พยายามที่จะเข้าใจหลังจากนั้นเธอบอกให้ผมเลิกกับเธอก่อนเพราะเธอต้องการที่จะเคลียร์ความรู้สึก เธอบอกเธอไม่อยากคบกับผมในสภาพแบบนี้ ผมก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งมือสั่นน้ำตาไหล เพราะผมรักเธอมากๆ เธอบอกว่าขอเวลาสักหน่อยเพราะช่วงนี้เธอเครียดและเหนื่อยกับกิจกรรมรับน้อง เธอบอกว่าหลังเสร็จกิจกรรมทั้งหมดแล้ว เธอจะมาให้คำตอบและเธอก็ยังบอกผมว่า เธอยังรักผมเหมือนเดิม ผมก็โอเคผมจะรอ เช้าวันต่อมาผมเห็นเธอออนเฟสผมเลยทักไปคุยกับเธอตามปกติ คุยได้สักพักความรู้สึกผมในตอนนั้นมันบอกผมเลยว่า เธอดูแปลกไปจากเดิม ผมอยากคุยกับเธอมากๆแต่เธอกลับคุยแบบส่งๆเหมือนขอไปทีถามคำตอบคำ ผมเลยพิมพ์ไปว่าทำไมเหมือนไม่ได้คิดจะรับผิดชอบความรู้สึกของผมเลย สัพพนามก็เปลี่ยนไปดูห่างเหินมากขึ้น ผมบอกเธอว่าผมไม่ได้รู้สึกถึงการอยากคุยกับผมเลยแม้แต่น้อย ผมเลยขอเธอว่าบอกมาหน่อยจริงๆแล้วคิดอะไรกันแน่เพราะผมเดาใจเธอไม่ออกเลยจริงๆ แต่สิ่งที่เธอบอกมาคือ อย่าลืมสิเราไม่ได้เป็นแฟนกันแล้วนะ จะให้กลับไปทำเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้หรอก ตอนนั้นผมงงมากๆ แล้วที่บอกผมว่ายังรักผมเหมือนเดิม ขอคุยกับผมเหมือนเดิมทุกวันในสถานะอะไรก็ได้ มันหายไปไหนหมด ผมเลยตื้อเธอบอกว่า อยากให้เธอมาคุยกับผม ผมแค่ต้องการได้เสียงเธอแค่นั้นเอง เธอก็บอกมาว่าผมเริ่มงี่เง่า จนเธอบอกว่าเธอกำลังคุยกับเพื่อนอยู่ซึ่งผมรู้จักเขาเป็นผช ผมก็ได้แต่คิดว่าทำไมคุยกับคนอื่นได้แต่คุยกับผมไม่ได้ ผมไม่เข้าใจตรงนี้มากๆ แล้วก็มีคำหนึ่งหลุดออกมา เธอบอกว่าคิดไม่ผิดจริงๆที่เลิกกับผม ตอนนั้นผมแบบอึ้งมากๆ แล้วเธอก็ไปทำกิจกรรมต่อ คือตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมควรยังไงต่อไปดี ผมรู้ว่าเมื่อกี้ที่คุยกันผมงี่เง่า แต่ผมอยากคุยกับเธอจริงๆ อยากได้ยินเสียงเธอมากๆ ซึ่งตอนนี้คำตอบจากที่มั่นใจว่ายังไงเธอก็จะกลับมาหาผม จนตอนนี้ผมเริ่มไม่แน่แล้ว ผมกลัวเสียเธอไปมากๆ ไม่อยากให้เธอจากผมไปไหน ไม่อยากให้เธอหายไป ผมควรทำยังไงดี ผมหวังกับคำตอบของเธอได้มั้ย หรือผมควรเตรียมตัวเตรียมใจ..
ปล.ขอโทษสำหรับคนที่อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องนะครับ เพราะผมก็พึ่งจะตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก
ปล2. ลืมบอกไปว่า เธอบอกผมว่าแฟนเก่าเธอหมดรักเธอแล้ว
ปล3.ตอนนี้ผมเริ่มไม่เชื่อในคำพูดของเธอเลย
แฟนบอกให้รอ ผมควรทำไงดีครับ
ผมคบกับแฟนคบกันมาเดือนกว่าๆ ผมกับแฟนอยู่คนละจังหวัดกันแต่ไม่ไกลกันมากห่างกันแค่จังหวัดเดียว สมมุติให้เข้าใจคือผมอยู่ จ.A แฟนอยู่จ.B แล้วตอนนี้เธอเข้ามาเรียนใน จ.C เข้าเรื่องคือเมื่อต้นเดือนเธอย้ายมาเรียนมหาลัยในจ.C ผ่านไปไม่กี่วันเธอทำตัวแปลกๆผมก็เริ่มสงสัยว่าเธอมีอะไรหรือเปล่า ไปๆมาๆเธอมาสารภาพกับผมว่าเธอแอบกลับไปคุยกับแฟนเก่า เพราะจ.Cเป็นที่ๆ เธอกับแฟนเก่าเคยคบกัน (คือก่อนหน้าตอนม.ปลายเธอเคยเรียนจ.C มาก่อน แล้วพอจบม.ปลายก็กลับบ้านไปในจ.B) แล้วเธอก็บอกว่าเธอคิดถึงแฟนเก่าของเธอ ผมก็พยายามที่จะเข้าใจหลังจากนั้นเธอบอกให้ผมเลิกกับเธอก่อนเพราะเธอต้องการที่จะเคลียร์ความรู้สึก เธอบอกเธอไม่อยากคบกับผมในสภาพแบบนี้ ผมก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งมือสั่นน้ำตาไหล เพราะผมรักเธอมากๆ เธอบอกว่าขอเวลาสักหน่อยเพราะช่วงนี้เธอเครียดและเหนื่อยกับกิจกรรมรับน้อง เธอบอกว่าหลังเสร็จกิจกรรมทั้งหมดแล้ว เธอจะมาให้คำตอบและเธอก็ยังบอกผมว่า เธอยังรักผมเหมือนเดิม ผมก็โอเคผมจะรอ เช้าวันต่อมาผมเห็นเธอออนเฟสผมเลยทักไปคุยกับเธอตามปกติ คุยได้สักพักความรู้สึกผมในตอนนั้นมันบอกผมเลยว่า เธอดูแปลกไปจากเดิม ผมอยากคุยกับเธอมากๆแต่เธอกลับคุยแบบส่งๆเหมือนขอไปทีถามคำตอบคำ ผมเลยพิมพ์ไปว่าทำไมเหมือนไม่ได้คิดจะรับผิดชอบความรู้สึกของผมเลย สัพพนามก็เปลี่ยนไปดูห่างเหินมากขึ้น ผมบอกเธอว่าผมไม่ได้รู้สึกถึงการอยากคุยกับผมเลยแม้แต่น้อย ผมเลยขอเธอว่าบอกมาหน่อยจริงๆแล้วคิดอะไรกันแน่เพราะผมเดาใจเธอไม่ออกเลยจริงๆ แต่สิ่งที่เธอบอกมาคือ อย่าลืมสิเราไม่ได้เป็นแฟนกันแล้วนะ จะให้กลับไปทำเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้หรอก ตอนนั้นผมงงมากๆ แล้วที่บอกผมว่ายังรักผมเหมือนเดิม ขอคุยกับผมเหมือนเดิมทุกวันในสถานะอะไรก็ได้ มันหายไปไหนหมด ผมเลยตื้อเธอบอกว่า อยากให้เธอมาคุยกับผม ผมแค่ต้องการได้เสียงเธอแค่นั้นเอง เธอก็บอกมาว่าผมเริ่มงี่เง่า จนเธอบอกว่าเธอกำลังคุยกับเพื่อนอยู่ซึ่งผมรู้จักเขาเป็นผช ผมก็ได้แต่คิดว่าทำไมคุยกับคนอื่นได้แต่คุยกับผมไม่ได้ ผมไม่เข้าใจตรงนี้มากๆ แล้วก็มีคำหนึ่งหลุดออกมา เธอบอกว่าคิดไม่ผิดจริงๆที่เลิกกับผม ตอนนั้นผมแบบอึ้งมากๆ แล้วเธอก็ไปทำกิจกรรมต่อ คือตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมควรยังไงต่อไปดี ผมรู้ว่าเมื่อกี้ที่คุยกันผมงี่เง่า แต่ผมอยากคุยกับเธอจริงๆ อยากได้ยินเสียงเธอมากๆ ซึ่งตอนนี้คำตอบจากที่มั่นใจว่ายังไงเธอก็จะกลับมาหาผม จนตอนนี้ผมเริ่มไม่แน่แล้ว ผมกลัวเสียเธอไปมากๆ ไม่อยากให้เธอจากผมไปไหน ไม่อยากให้เธอหายไป ผมควรทำยังไงดี ผมหวังกับคำตอบของเธอได้มั้ย หรือผมควรเตรียมตัวเตรียมใจ..
ปล.ขอโทษสำหรับคนที่อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องนะครับ เพราะผมก็พึ่งจะตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก
ปล2. ลืมบอกไปว่า เธอบอกผมว่าแฟนเก่าเธอหมดรักเธอแล้ว
ปล3.ตอนนี้ผมเริ่มไม่เชื่อในคำพูดของเธอเลย