สงสัยว่าเพื่อนที่เราคบอยู่ไม่จริงใจกับเราหรือเป็นเพราะเราคิดมากไปเอง

คือคบกับเพื่อนคนนี้เกือบปีเเล้วค่ะช่วงเเรกเเรกก็ไปไหนมาไหนด้วยกันมีอะไรก็ช่วยเหลือกันเราไม่เคยมีความลับต่อกันเเต่พอเราเล่าความรับอะไรให้เคาฟังเขาก็กลายเป็นไม่ใช่ความลับซะงั้นทั้งๆที่เรายังเก็บความลับเขาคือเราสองคนเหมือนเป็นแฝดกันเวลาไปไหนก็ต้องไปด้วยกันตลอดเเต่เวลาที่ทางวิทยาลัยมีเเข่งขันอะไรเราจะไปเเข่งอะไรเเต่เพื่อนเขาทำไม่เป็นเขาก็จะห้ามไม่ให้เราทำเป็นตลอดเลยค่ะเหมือนประมาณ ไม่มีกูก็ต้องไม่มี จะทำอะไรดีๆก็ขัดไปหมด ไหนจะเรื่องเเต่งหน้าไปวิทยาลัยก็เฟมือนกันคือมันเป็นกฎของสาขาว่าต้องให้เเต่งหน้าไปวิทยาลัยก็เหมือนกัน ส่วนเเต่งชายหรือไว้ผมสั้นก็ต้องเซ็ตผมไปคือเพื่อนเป็นทอมค่ะ เลยต้องเซ็ตผมไปเเต่ห้ามเราเเต่หน้าเหมือนอยากให้เราโดนด่า บางทีเราเป็นคนต้นคิดอะไรก็จะเอาไปเป็นของตัวเองหมดเลย เเม้เเต่ความดีก็เอาเข้าตัวเองหมดเลยเเล้วเรื่องไม่ดีก็ชอบโทษเรา บางทีทำงานกลุ่มครูชมทั้งกลุ่มก็ไม่พอใจเพราะคิดเเค่ว่าตัวเองเหนื่อยอยู่เเค่คนเดียว บางครั้งก็ชอบทำหน้าตาใส่เราด้วยก็เเอบไม่พอใจค่ะเเต่ก็ต้องเก็บไว้ไม่อยากมีปัญหา บางครั้งเราถามดีๆก็จะชอบ ตอบเเบบ ไม่รู้เจ้าค่ะไม่ใช่คนนั้นไม่ใช้คนนี้ คือเเอบน้อยใจ คือก่อนจะรู้จักกันมันดีกว่านี้ บางทีก็ชอบพูดเย้ยเรา หรือบางครั้งก็พูดดูถูกทั้งๆที่เราไม่เคยพูดเเบบนั้นกับเขาเลย เขาจะเป็นเเบบนี้อยู่บ่อยๆเเบบเเทบทุกวันเลย เเต่เพื่อนของเรามีเพื่อนสนิทอีกคนที่อยู่เเต่อยู่คนละห้องทั้งสองไม่ตอนอยู่ที่วิทยาลัยก็ไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยกะนเจอกันเเค่ทักทาย เเต่ตอนนี้เราออกฝึกงานพร้อมกัน เราฝึกงานด้วยกันทั้งสามคนเพื่อนของเราไม่สนใจเราเลยปล่อยทิ้งเเทบไม่เห็นหัวไปไหนไม่บอก ไปเเต่กับเพื่อนคนนั้น เราก็เลยต้องอยู่คนเดียว เวลาพักเที่ยงสองคนนี่นก็ไปด้วยกันเราก็อยู่คนเดียว เหมือนเขาทิ้งเรา เเล้วคนคุมฝึกเราก็ถามเพื่อนคนนั้นว่ามีปัญหากับเราหรือเปล่า เขาก็บอกว่าไม่ เเต่พอตกเย็นมาก็เห็นโพสด่าว่า จะเกลียดก็ไม่ว่า จะนินทราก็เเล้วเเต่ เราไม่รู้ว่าหมายถึงใครเเต่ เราคิดว่าเขาจะเขาใจผิดว่าเราเอาเขาไปนินทรากับผู้คุมฝึก ช่วยคิดหน่อยนะคะตอนนี้คือหนักใจมากมันเก็บความรู้สึกเเบบนี้มาเป็นปีพอโดนเมินเเบบนี้ก็มองหน้าเพื่อนไม่ได้เลยค่ะรู้สึกเหมือนเกลียดไปเเล้วด้วย จะเคลียร์ก็ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนเพราะมันทับกันไปหมด เเค่จะเอ่ยปากพูดด้วยก็พูดไม่ออก
ปล.เพื่อนคนนี้มีเเฟนเเล้วนะคะเเต่ก็เมินเเฟนตัวเองเหมือนกันจนเเฟนไม่อยากจะพูดอะไรกลัวหาว่างี้เง่าเหมือนทุกครั้ง