ผมทำเกินกว่าเหตุหรือว่าเห็นแก่ตัวกันแน่ครับ?

ผมเป็นประเภทชอบซื้อนู่นนี่ให้คนอื่นๆเสมอ ไม่ว่าจะโอกาสอะไรก็ตาม วันเกิด วันปกติ วันเกิด(อยากจะให้) คือนึกอยากจะให้ก็ให้ไม่ต้องมีอะไรมาเป็นปัจจัยหลักหรือสิ่งกระตุ้นว่าอยากจะให้เลย ขอแค่เป็นคนรู้จักก็พอแล้ว สิ่งที่ให้ก็พวกขนมทั่วไป ช็อคโกแลต หลักๆจะมีสองอย่างนี้ เป้นของแพงบ้างถ้าหากว่าผมมีเงินพอและหาเก็บเพิ่มได้โดยไม่ลำบากตัวเอง และทุกครั้งที่ผมให้ผมก็ไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินเลยแม้แต่น้อย หักค่าน้ำมัน ค่าเดินทางแล้วก็ มีเหลือพอใช้ตลอดทั้งอาทิตย์
หลังๆมาผมเริ่มให้บ่อยเข้า ฝ่ายคนรับก็บอกว่า "ไม่เอาเกรงใจ" , "ทีหลังมาเฉยๆก็พอแล้ว"
คำถามมันมาเกิดขึ้นในหัวมาพักนึงแล้วว่า
"เราทำเกินกว่าเหตุหรือเปล่าที่ไปหากี่ครั้งๆก็มีของติดมือไปฝากตลอด" และ "เราเห็นแก่ตัวเกินไปมั้ยที่เราให้เขาอย่างเดียวไม่สนใจสิ่งที่เขาพูดเลย"
//จนตอนนี้ผมก็มีแพลนในหัวตัวเองอีกแล้วว่า ปีใหม่นี้จะเอาอะไรให้พวกเขาดี นาฬิกา หรือ ของเล็กๆน้อยๆ ของแฮนด์เมด สารพัดที่ผมจะคิดออกและคิดว่ามันเข้าท่าและสมเหตุผลที่สุด

ปล.อย่าด่าผมเลยน่ะครับผมสงสัยอะไรก็ตั้ง pantip ถามไปเรื่อยๆแม้คำถามที่ผมถามมันอาจจะเข้าใจยาก(หลังไมค์มาก็ได้ครับ)

Tag แค่ สังคมชาวพันทิปพอน่ะครับ