กวีในดงดาบ : ความทรงจำอันล้ำลึก ผ่านแล้วไม่รู้สึก ไม่เห็นค่า

มองโลกในแง่ร้าย ก็ว่าหนี
มองโลกในแง่ดี ก็ว่าอยู่
บ้างถึงกับจับยาม สามตาดู
แล้วหยั่งรู้ราวเห็น ความเป็นไป

  ญาณวิชชาจริงต้อง มองเห็นภาพ
ทุกสิ่งทราบดังรู้ เหมือนอยู่ใกล้
สัจญาณถึงที่มา และที่ไป
เห็นสายสนกลใน เห็นค่ายกล

   รู้ว่าอะไรจริง สิ่งถูกผิด
รู้ใบบัวปกปิด แค่ลำต้น
แต่ปิดช้างไม่มิด ยิ่งปิดคน
เห็นสาระเห็นเหตุผล ไหมหมอดู

  มองโลกในแง่ร้าย  ก็ว่าหนี
มองโลกในแง่ดี ก็ว่าอยู่
มองโลกแบบเซียน ก็อยู่รู
มองโลกแบบหมู ก็อยู่ตึก

          ...............

อาร์ต โฟล์คสวาเกน