สวัสดีค่ะ การตั้งกระทู้ในครั้งนี้ ซึ่งเป็นการตั้งกระทู้ในครั้งแรก ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยค่ะ
ชื่อชะเอมค่ะ จะมาแชร์ประสบการณ์รักๆเลิกๆของตัวเองให้ทุกท่านได้อ่านกันค่ะ เรื่องจริง 90% ปรุงแต่งเพื่ออรรถรสในการอ่านอีก 10% ค่ะ.....
เข้าเรื่องกันเลยนะคะ....
ชื่อชะเอมค่ะ เป็นคนภาคเหนือค่ะ ที่บ้านเปิดร้านอาหารพื้นเมืองค่ะ ส่วนตัวเอมเองได้เข้ามาทำงานที่กรุงเทพค่ะ ทำงานในบริษัทรถยุโรป แห่งหนึ่งค่ะ เอมได้ทำงานเป็นฝ่ายขาย ได้เจอผู้คนมากมาย ทั้งคนไทยและชาวต่างชาติค่ะ เอมเป็นคนสูง ตัวเล็ก ผมยาวค่ะ เอมโสดมานานมากแล้วค่ะ เอมเช่าบ้านพักอยู่คนเดียวค่ะ เอมประหยัดทุกอย่างไม่ว่าจะการกิน การใช้ของต่างๆ รวมถึงการเดินทางไปทำงานค่ะ บ้านพักกับที่ทำงานห่างกันไม่ถึงแค่ 500 เมตรค่ะ เอมเดินไปทำงานทุกวัน เอมมีรถเก๋งแต่ไม่ใช้เพราะระยะทางจากบ้านไปที่ทำงานก็ใกล้กันมากค่ะ จะใช้รถก็ต่อเมื่อเดินทางออกจากบ้านไปแต่ไม่ใช่ที่ทำงาน วันหนึ่งก็มีเพื่อนชื่อบิว เป็นเพื่อนกันตอนสมัยเรียนมหาลัยด้วยกันค่ะ มาชวนเอมไปทำงานกลางคืนคือร้องเพลง ต้องการด่วน เพราะคนที่ร้องประจำนั้นลาออกกระทันหัน บิวเลยชวนเอมมาแบบด่วนเลย...
บิว : เอม! มาช่วยร้องเพลงหน่อยดินะๆ ที่ร้านคนร้องประจำลาออกไปละ
เอม : จะดีเหรอบิว เอมไม่ได้ร้องนานแล้ว
บิว : ตอนสมัยเรียนบิวเชื่อใจเอมที่สุด
เอม : ทำไมว่ะ?
บิว : เอมนี่เป็นนักร้องประจำคณะเลยไง
เอม : เออๆได้ๆงั้นจะไปให้
บิว : เห้ย! ขอบใจมากกกก
เอม : แต่เอมไม่ดื่มนะเอมไม่เคยดื่ม
บิว : โอเคจร้า
เอมก็อาบน้ำแต่งตัวออกไปที่ร้านบิว พอเอมไปถึงก็ 19:30 เพื่อนๆของบิวก็เยอะมากมายค่ะ บิวก็ได้แนะนำเอม เอมก็ยินดีที่เจอเพื่อนใหม่ก็ว่าได้ค่ะ และบิวก็พาเข้าไปในห้องๆหนึ่งค่ะ เอมก็ถามบิวว่าจะพาไปไหน...
บิว : นี่ห้องพี่เจ้าของร้านจะพาไปแนะนำไง
เอม : โอเคๆ
บิว : พี่แบงค์ พอดีบิวพาเอมเพื่อนบิวนักร้องใหม่มาแนะนำค่ะ
เอม : หวัดดีค่ะ ชื่อเอมค่ะ
แบงค์ : ครับ แบงค์ครับเป็นเจ้าของร้าน (สายตาแบงค์ทำให้เรากลัวมาก)
เอม : บิวออกไปได้ยัง
แบงค์ : บิวออกไปก่อน
เอม : (ตกใจมาก) และบิวก็ออกไป
แบงค์ : เอมก็สวยดีนะ ทำงานอะไร
เอม : เอมเป็นที่ปรึกษาการขายรถยุโรปค่ะ
แบงค์ : จริงดิ! สวยๆแบบนี้นึกว่าเป็นพริตตี้มากกว่านะ
เอม : ไม่ค่ะเอมไม่ชอบการแต่งตัวของพริตตี้ ส่วนมากเอมจะใส่แบบเรียบร้อยมิดชิดมากกว่าค่ะ
แบงค์ : อิจฉาแฟนเอมจัง
เอม : เอมไม่มีแฟนค่ะ พอดีเอมก็หาคนรู้ใจอยู่ค่ะ เอมเหงา5555(เราก็พูดแบบชอบคนคมๆ555)
เอม : เอมก็ว่าคุณก็น่าตาดีนะคะ หล่อมาก555
แบงค์ : จจริงป่าววว ผมโสดนะ
เอม : จริงดิ หล่อๆแบบนี้จะโสด
แบงค์ : ลองป่าวล่ะ
เอม : นี่ก็จะถึงเวลาร้องเพลงล่ะ ตื่นเต้นอยู่ไม่ได้ร้องนาน
แบงค์ : งั้นออกไปข้างนอกันเถอะเดี๋ยวไปให้กำลังใจ
เอม : ค่ะ
เอมกับแบงค์ก็ออกมาพร้อมกันจนทุกคนที่อยู่หน้าห้องแซวใหญ่เลย พอถึงเวลาที่เอมขึ้นร้องเพลง ก็มีแบงค์ มีบิว และเพื่อนๆทางร้านก็มาให้กำลังใจเพื่อไม่ให้กดดันค่ะ เอมร้องเพลงรัก เพลงเศร้า เช่นเพลง เจ็บนิดเดียว คบไม่ได้ กลับไม่ได้ไปไม่ถึง ขีดเส้นใต้ ค่ะ พอร้องเสร็จก็เที่ยงคืน ลูกค้าก็ออกจากร้านกันหมดค่ะ ก็เหลือแต่พนักงานและแก๊งค์เจ้าของร้านที่อยู่ ทุกคนก็ดื่มกัน แต่เอมไม่ดื่มค่ะเพราะไม่เคยดื่ม เอมก็เลยขอนั่งเฉยๆเล่นมือถือบ้าง เช็คเฟสเช็คไลน์ไป จนแบงค์ก็มานั่งข้างค่ะ แบงค์ขอไปส่งเอมที่บ้านตอนกลับ แต่เอมบอกไม่เป็นไร เพราะเอมก็เอารถมา ทุกคนก็มาชมเอมว่าร้องเพลงเพราะจัง ต่างๆนาๆ แบงค์ก็บอกเอมว่าให้เอมร้องเพลงต่อไป ไม่ต้องหยุด
เอม : แล้วงานประจำเอมล่ะ
แบงค์ : ลาออกไปเลย
เอม : จะบ้าเหรอ งานได้เงินก็ดีนะ
แบงค์ : แบงค์จ้างเพิ่ม 2 เท่า
เพื่อนๆก็แซวใหญ่เลย
เอม : เอมก็คงต้องเลือกแล้วล่ะเพราะทำทั้งสองไม่ไหว
แบงค์ : ลาออกมาทำกับแบงค์
เอม : เดี๋ยวขอคิดดูก่อนนะ
เอมกลับไปนอนค่ะ ตอน 01:30 เอมก็ได้ตัดสินใจแล้วค่ะว่าเลิกทำงานประจำเพราะงานประจำมันทำให้เราคิดมากมากไม่มีอิสระ แต่ถ้าทำงานร้องเพลงกลางคืนก็ทำให้เราเจอผู้คนมากมายผ่อนคลายได้ตลอดไม่กดดัน เอมเลยโทรไปหาบิวตอน 02:00 ว่าโอเคเอมจะไปทำงานด้วยพรุ่งนี้เอมจะไปลาออก พอถึงตอนเช้ามาเอมก็ไปขอลาออกจากบริษัทค่ะ และแบงค์ก็ได้โทรหาเอม...
แบงค์ : เอม เอมทำไรลาออกยัง
เอม : เรียบร้อยดีค่ะ
แบงค์ : เอมพักอยู่ไหน ไปกินข้าวกันนะ
เอม : พอดีเลยแบงค์ เอมว่าจะให้แบงค์พาไปหาที่พักใหม่ใกล้ๆร้านแบงค์ พอดีเอมชวนบิวแล้วแต่บิวไม่ว่างอ่ะ
แบงค์ : ได้เลยไม่มีปัญหา
แบงค์ก็ได้มารับเอมที่บ้านพัก เราไปกินข้าวกันและออกหาที่พักใหม่ แต่ว่าแถวร้านแบงค์ไม่มีห้องเช่ามีแต่คอนโด เอมก็คิดหนักอยู่นะคะ เพราะเงินที่เก็บมาทีแรกก็ว่าจะไปซื้อรถให้พ่อกับแม่ แต่ก็มันจำเป็นมากๆเอมเลยตัดสินใจซื้อคอนโดก่อนค่ะ อีกอย่างคอนโดที่เอมจะซื้อไม่ได้ผ่านโครงการ คือซื้อต่อจากเพื่อนแบงค์ค่ะ เพื่อนแบงค์จะดำเนินทุกอย่างเอง ทางเรามีแค่หิ้วของเขาไปอยู่เท่านั้นค่ะ เอมก็ได้ย้ายมาอยู่คือวันนั้นเลย ก็ได้ขนของกันวุ่นเลยทีเดียวทั้งๆที่ตอนเย็นเอมก็ร้องเพลงต่ออีก พอเอมร้องเพลงเสร็จเอมก็ได้จอตัวกลับเพราะเหนื่อยมากๆ ทีแรกเอมจะกลับแท็กซี่ แต่แบงค์บอกเป็นห่วงเพราะดูเวลาแล้วก็ ตี1 เอมกลับไปนอนที่บ้านพักค่ะ เพราะยังไม่ได้ย้ายของออกหมด แบงค์เลยไปส่งค่ะ แบงค์ขับรถพวกบิ๊กไบค์ไปส่ง คือเราก็ไม่เคยนั่งไง นั่งมอเตอร์ไซค์ใน กทม.ก็มีนั่งพี่วิน555 แต่นี่แบงค์ขับบิ๊กไบค์ไปส่ง หัวเอมแทบหลุด555 แบงค์ก็ดื่มมาแต่คงไม่เมามากค่ะ แบงค์ขอเอมค้างที่ห้อง เพราะแบงค์บอกว่าแบงค์เมา แต่เอมมองว่าแบงค์ไม่เมา แต่แบงค์ก็ยังเถียงเอมว่าแบงค์เมา555 เอมเลยให้แบงค์นอนก่อนก็ได้ เดี๋ยวเอมจะไปอาบน้ำนะ...
แบงค์ : เอมอาบด้วย
เอม : บ้าเหรอแบงค์555
เอมก็เข้าไปอาบน้ำออกมา แบงค์ก็นั่งเล่นมือถืออยู่เอมก็ไม่กวนเพราะคิดว่าแบงค์คงคุยกับแฟน
เอม : แบงค์ มาค้างที่นี่แฟนรู้แฟนจะไม่โกรธแบงค์เหรอ
แบงค์ : แบงค์ไม่มีแฟนครับ
เอม : ไม่เชื่อหรอก
แบงค์ : โอเคงั้นพิสูจน์
เอม : อะไรๆๆ
แบงค์ : ก็แบงค์ไม่มีแฟนไงเอม
แบงค์ก็ได้จับเอมมาอยู่ตรงหน้าแบงค์ แบงค์หอมแก้มเอม จูบปากเอม และไซ้คอเอม เอมก็แอบครางออกมา มือแบงค์ก็จับเข้าที่นมเอม แบงค์จับนมเอมเบาๆ แล้วมือก็เลื้อยลงมาที่น้องสาวเอม แบงค์ก็ใช้อีกมือหนึ่งของแบงค์มาจับมือเอมไปจับไว้ที่น้องชายแบงค์ คือเอมก็ตกใจ ว่าทำไมมันใหญ่ขนาดนี้555
แบงค์ : ของแบงค์ใหญ่มั้ย
เอม : เงียบ
แบงค์ : เสียวป่าว
เอม : ครางออกมา
แบงค์ : ชอบมั้ย
เอม : แบงค์จะทำไรก็ทำเถอะอย่าลีลา555
แบงค์ก็ไม่ลีลา55 แบงค์จับเอมขึ้นเตียง แล้วก็....
คือเรื่องที่เอมกับแบงค์มาค้างด้วยกันนี่เพื่อนๆยังไม่มีใครรู้นะคะ คือเพื่อนก็เข้าใจว่าแบงค์มาส่งเอมแล้วแบงค์ก็กลับ พอเช้าเราทั้งสองก็ได้เก็บของเข้าคอนโดกันต่อค่ะ จนเสร็จเรียบร้อย คือเหนื่อยสุดๆ พักได้ไม่นานก็เย็นล่ะต้องไปร้องเพลงต่อค่ะ คือหนักมากเลยในวันนั้น ต่อจากนั้นมา เอมร้องเพลงที่ร้านของแบงค์ได้ประมาณ 6 เดือนค่ะ ก็มีรายการวิทยุกระจายเสียง ได้เปิดรับสมัครดีเจหน้าใหม่ เอมก็เลยอยากที่จะทำบ้างเพราะเอมพูดเก่งค่ะ เอมเลยขอปรึกษาแบงค์และบิวดูค่ะเพราะว่ามันก็น่าสน
เพราะกลางวันเอมก็มีแต่นอนพักมันนานๆเข้าก็เริ่มเบื่อค่ะอยากทำงานกลางวันบ้าง...
เอม : บิว แบงค์ พอดีที่สถานีเขาเปิดรับสมัครดีเจอ่ะ อยากลอง...
แบงค์ : เอมจะเหนื่อยมั้ย
บิว : นั่นน่ะสิจะไหวมั้ย
เอม : ต้องไหวดิ เอมไม่มีเงินแล้วอ่ะทีแรกว่าจะเอาเงินมาซื้อรถให้พ่อแม่ แต่ก็ต้องคอนโดแล้วไง เอมต้องเก็บเงินอีกไง มันต้องสู้
แบงค์ : เดี๋ยวขึ้นเงินให้ แบงค์ไม่เคยขาดทุนหรอกเอม
บิว : ขึ้นให้กูบ้างดิพี่แบงค์
เอม : ไม่ต้อง เอมอยากลองดูเผื่อจะดี
แบงค์ : งั้นก็แล้วแต่เอมนะถ้าไม่ไหวก็เลิก
และวันที่ไปสมัครเป็นดีเจแบงค์ก็เป็นคนพาเอมไปค่ะ แต่โชคช่วยมากทางสถานีเขาต้องการดีเจด่วนซึ่งเอมเป็นคนแรกที่เข้าไปสมัครค่ะ ทางสถานีเลยให้เอมเริ่มงานในวันนั้นเลย แบงค์ก็รอเอมนะคะรอจนเอมจัดรายการเสร็จ แบงค์ก็พาเอมออกมากินข้าวเป็นร้านอาหารริมน้ำ แบงค์บอกเอมว่าพรุ่งนี้แบงค์จะให้บิวดูร้าน และให้บิวหานักร้องเพิ่มอีก1คน เพราะจะพาเอมมาทานข้าวนอกบ้านและให้เอมลดการร้องเพลงลง พอเย็นมาแบงค์กับเอมก็เข้าไปที่ร้านแล้วแบงค์ก็บอกกับเพื่อนๆในกลุ่มว่า แบงค์และเอมคบกัน ทุกคนทั้งอึ้งทั้งแซวทั้งยินดีต่างๆนาๆกันไป แบงค์เลยบอกเพื่อนๆว่าวันนี้จะพาเอมเข้าบ้านหาครอบครัว เอมก็ตื่นเต้นนะคะ เอมกลัวว่าพ่อแม่แบงค์จะไม่ชอบเอม แล้วแบงค์ก็พาเอมเข้าบ้านค่ะ...
แบงค์ : พ่อแม่...แบงค์พาแฟนมาหาครับ
แม่แบงค์ : ไหนเอ่ยลูกสะใภ้แม่
เอม : สวัสดีค่ะพ่อ สวัสดีค่ะแม่
แบงค์ : เอมครับ แฟนผมเอง
แม่แบงค์ : แม่มีลูกชายคนเดียวก็แบงค์นี่แหละลูก พูดยากเหลือเกิน แม่เปิดร้านการเกษตรให้ที่ต่างจังหวัดไม่เอาไม่ชอบ ชอบเปิดร้านขายเหล้าขายเบียร์ (แม่พูดแบบคนมีความสุขมากค่ะ)
เอม : ค่ะ เอมก็ร้องเพลงอยู่ที่ร้านของแบงค์แหละคะแม่
แม่แบงค์ : แต่ก่อนเอมทำที่ไหนลูกทำไมแม่คุ้นหน้าคุ้นตาหนูจัง
เอม : แต่ก่อนเอมก็เป็นเซลขายรถยุโรปค่ะแม่ เอมก็จำแม่ได้ค่ะ แม่เป็นลูกค้าเอมเองค่ะแม่5555
แม่แบงค์ : อ่อ แม่จำได้แล้วววว
และหลังจากที่ทักทายกันเสร็จ แม่แบงค์ก็ได้ชวนเอมเข้าครัวทำกับข้าว ครอบครัวแบงค์น่ารักค่ะ คนั้งแรกก็ไม่ทำให้กดดัน แม่แบงค์ยังบอกแบงค์กับเอมอีกว่า ให้แบงค์ลดงานเอมลง งานร้องเพลงอ่ะค่ะ คือไม่ให้ร้องเลยยิ่งดี เพราะเมื่อแบงค์กับเอมมั่นใจที่จะรักกันแล้ว ทางพ่อแม่แบงค์ก็จะให้เราทั้งสองแต่งงานกัน เพราะแม่แบงค์บอกว่า ไม่อยากรอนานเพราะเพื่อนแม่แต่ละคนหลาน 2-3 คนก็มี แม่อยากได้หลาน เอมกับแบงค์ก็เลยบอกแม่ค่ะว่า เราเพิ่งจะคบกันได้ไม่นานค่ะ แม่ก็บอกว่าจะคบนานไปทำไม ดูพ่อกับแม่สิ รู้จักกัน 10 แต่งเลย แบงค์ก็ตอบตกลงแม่ไปค่ะว่าจะแต่งให้เร็ว แต่แบงค์ไม่ถามเอมเลยสักคำ....
ผ่านไป 7 วัน ตอนนั้นเอมร้องเพลงลงมาเสร็จ ก็นั่งอยู่กับเพื่อนมากมายเลย อยู่ๆแบงค์ก็เดินตรงมาที่เอม แบงค์บอกเอมว่า.... เอม แต่งงานกับแบงค์นะ คือเพื่อนทุกคนอึ้งค่ะ และแซวด้วยความยินดี เอมก็ไม่รู้จะพูดอะไร ก็เลยตอบตกลงไป 555 แบงค์ก็ได้บอกแม่แบงค์ก่อนที่จะมาขอเอมแต่งงานแล้วค่ะ แม่แบงค์รู้แล้ว และแม่แบงค์ก็ได้ไปหาฤกษ์แต่งงานให้เราค่ะ แล้วเอมก็บอกทางบ้านเอมให้ลงมางานแต่งที่ กทม. ทุกอย่างก็โอเคดีค่ะ เอมกับแบงค์ได้ไปถ่ายพรีเวดดิ้งที่ทะเลค่ะ คือก็สวยทุกรูปเลย เอมแจกการ์ดเชิญทางเพื่อนเอม แบงค์ก็แจกทางเพื่อนแบงค์ค่ะ พอถึงวันงานจริงๆ แขกก็มามากมาย เอมก็ได้สักเกตเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง เขามากับลูกสาวตัวเล็กๆประมาณ 3-4 ขวบได้ค่ะ เอมก็ไม่แปลกใจก็คิดว่าเป็นแขกแบงค์ ไม่นานก็มีทั้งแบงค์ พ่อแม่ของแบงค์ค่ะ เดินไปอุ้มเด็กคนนั้น เอมก็ไม่กล้าเข้าไปทักก็คิดว่าเป็นญาติฝ่ายแบงค์ค่ะ พอถึงเวลาคู่บ่าวสาวขึ้นเวที เอมก็ยังเจอผู้หญิงและเด็กยังยืนเหมือนรอใครอยู่ จนพิธีบนเวทีเสร็จสิ้น แบงค์เลยพาเอมไปเจอผู้หญิงคนนั้นและเด็ก แบงค์พาเอมไปแนะนำค่ะ ว่านี่เอมคือเจ้าสาว ส่วนผู้หญิงคนนี้คือแฟนเก่าแบงค์ ซึ่งลูกแบงค์ก็บอกว่าไม่รู้ลูกแบงค์มั้ยเอมเองได้ยินแบบนันคือก็แอบเสียใจค่ะ คืองานแต่งเราทั้งทีทำไมต้องเชิญแฟนเก่ามาด้วย เอมไม่พูดอะไรเอมเดินหนีมาหาครอบครัวเอมด้วยน้ำตาทีคลอเบ้า ทางครอบครัวเห็นเอมแบบนี้ทุกคนก็ตกใจ ว่าเอมเป็นอะไร เอมก็ได้เล่าทั้งหมดให้ทุกคนฟัง ทางแม่เอมก็เลยบอกเอมว่า....
แม่เอม : เอม ลูก เอมโตแล้วเนอ จ๊ะไปกึ๊ดนัก
เอม : แม่ เอมเจ๊บ
แม่เอม : หมะต้องอ่วง
และแม่ก็ชวนเอมกลับเข้างานไป และทยอยส่งแขกกลับจนหมด
ความรักที่แล้วแต่โชคชะตา 18+ นิดๆค่ะ
ชื่อชะเอมค่ะ จะมาแชร์ประสบการณ์รักๆเลิกๆของตัวเองให้ทุกท่านได้อ่านกันค่ะ เรื่องจริง 90% ปรุงแต่งเพื่ออรรถรสในการอ่านอีก 10% ค่ะ.....
เข้าเรื่องกันเลยนะคะ....
ชื่อชะเอมค่ะ เป็นคนภาคเหนือค่ะ ที่บ้านเปิดร้านอาหารพื้นเมืองค่ะ ส่วนตัวเอมเองได้เข้ามาทำงานที่กรุงเทพค่ะ ทำงานในบริษัทรถยุโรป แห่งหนึ่งค่ะ เอมได้ทำงานเป็นฝ่ายขาย ได้เจอผู้คนมากมาย ทั้งคนไทยและชาวต่างชาติค่ะ เอมเป็นคนสูง ตัวเล็ก ผมยาวค่ะ เอมโสดมานานมากแล้วค่ะ เอมเช่าบ้านพักอยู่คนเดียวค่ะ เอมประหยัดทุกอย่างไม่ว่าจะการกิน การใช้ของต่างๆ รวมถึงการเดินทางไปทำงานค่ะ บ้านพักกับที่ทำงานห่างกันไม่ถึงแค่ 500 เมตรค่ะ เอมเดินไปทำงานทุกวัน เอมมีรถเก๋งแต่ไม่ใช้เพราะระยะทางจากบ้านไปที่ทำงานก็ใกล้กันมากค่ะ จะใช้รถก็ต่อเมื่อเดินทางออกจากบ้านไปแต่ไม่ใช่ที่ทำงาน วันหนึ่งก็มีเพื่อนชื่อบิว เป็นเพื่อนกันตอนสมัยเรียนมหาลัยด้วยกันค่ะ มาชวนเอมไปทำงานกลางคืนคือร้องเพลง ต้องการด่วน เพราะคนที่ร้องประจำนั้นลาออกกระทันหัน บิวเลยชวนเอมมาแบบด่วนเลย...
บิว : เอม! มาช่วยร้องเพลงหน่อยดินะๆ ที่ร้านคนร้องประจำลาออกไปละ
เอม : จะดีเหรอบิว เอมไม่ได้ร้องนานแล้ว
บิว : ตอนสมัยเรียนบิวเชื่อใจเอมที่สุด
เอม : ทำไมว่ะ?
บิว : เอมนี่เป็นนักร้องประจำคณะเลยไง
เอม : เออๆได้ๆงั้นจะไปให้
บิว : เห้ย! ขอบใจมากกกก
เอม : แต่เอมไม่ดื่มนะเอมไม่เคยดื่ม
บิว : โอเคจร้า
เอมก็อาบน้ำแต่งตัวออกไปที่ร้านบิว พอเอมไปถึงก็ 19:30 เพื่อนๆของบิวก็เยอะมากมายค่ะ บิวก็ได้แนะนำเอม เอมก็ยินดีที่เจอเพื่อนใหม่ก็ว่าได้ค่ะ และบิวก็พาเข้าไปในห้องๆหนึ่งค่ะ เอมก็ถามบิวว่าจะพาไปไหน...
บิว : นี่ห้องพี่เจ้าของร้านจะพาไปแนะนำไง
เอม : โอเคๆ
บิว : พี่แบงค์ พอดีบิวพาเอมเพื่อนบิวนักร้องใหม่มาแนะนำค่ะ
เอม : หวัดดีค่ะ ชื่อเอมค่ะ
แบงค์ : ครับ แบงค์ครับเป็นเจ้าของร้าน (สายตาแบงค์ทำให้เรากลัวมาก)
เอม : บิวออกไปได้ยัง
แบงค์ : บิวออกไปก่อน
เอม : (ตกใจมาก) และบิวก็ออกไป
แบงค์ : เอมก็สวยดีนะ ทำงานอะไร
เอม : เอมเป็นที่ปรึกษาการขายรถยุโรปค่ะ
แบงค์ : จริงดิ! สวยๆแบบนี้นึกว่าเป็นพริตตี้มากกว่านะ
เอม : ไม่ค่ะเอมไม่ชอบการแต่งตัวของพริตตี้ ส่วนมากเอมจะใส่แบบเรียบร้อยมิดชิดมากกว่าค่ะ
แบงค์ : อิจฉาแฟนเอมจัง
เอม : เอมไม่มีแฟนค่ะ พอดีเอมก็หาคนรู้ใจอยู่ค่ะ เอมเหงา5555(เราก็พูดแบบชอบคนคมๆ555)
เอม : เอมก็ว่าคุณก็น่าตาดีนะคะ หล่อมาก555
แบงค์ : จจริงป่าววว ผมโสดนะ
เอม : จริงดิ หล่อๆแบบนี้จะโสด
แบงค์ : ลองป่าวล่ะ
เอม : นี่ก็จะถึงเวลาร้องเพลงล่ะ ตื่นเต้นอยู่ไม่ได้ร้องนาน
แบงค์ : งั้นออกไปข้างนอกันเถอะเดี๋ยวไปให้กำลังใจ
เอม : ค่ะ
เอมกับแบงค์ก็ออกมาพร้อมกันจนทุกคนที่อยู่หน้าห้องแซวใหญ่เลย พอถึงเวลาที่เอมขึ้นร้องเพลง ก็มีแบงค์ มีบิว และเพื่อนๆทางร้านก็มาให้กำลังใจเพื่อไม่ให้กดดันค่ะ เอมร้องเพลงรัก เพลงเศร้า เช่นเพลง เจ็บนิดเดียว คบไม่ได้ กลับไม่ได้ไปไม่ถึง ขีดเส้นใต้ ค่ะ พอร้องเสร็จก็เที่ยงคืน ลูกค้าก็ออกจากร้านกันหมดค่ะ ก็เหลือแต่พนักงานและแก๊งค์เจ้าของร้านที่อยู่ ทุกคนก็ดื่มกัน แต่เอมไม่ดื่มค่ะเพราะไม่เคยดื่ม เอมก็เลยขอนั่งเฉยๆเล่นมือถือบ้าง เช็คเฟสเช็คไลน์ไป จนแบงค์ก็มานั่งข้างค่ะ แบงค์ขอไปส่งเอมที่บ้านตอนกลับ แต่เอมบอกไม่เป็นไร เพราะเอมก็เอารถมา ทุกคนก็มาชมเอมว่าร้องเพลงเพราะจัง ต่างๆนาๆ แบงค์ก็บอกเอมว่าให้เอมร้องเพลงต่อไป ไม่ต้องหยุด
เอม : แล้วงานประจำเอมล่ะ
แบงค์ : ลาออกไปเลย
เอม : จะบ้าเหรอ งานได้เงินก็ดีนะ
แบงค์ : แบงค์จ้างเพิ่ม 2 เท่า
เพื่อนๆก็แซวใหญ่เลย
เอม : เอมก็คงต้องเลือกแล้วล่ะเพราะทำทั้งสองไม่ไหว
แบงค์ : ลาออกมาทำกับแบงค์
เอม : เดี๋ยวขอคิดดูก่อนนะ
เอมกลับไปนอนค่ะ ตอน 01:30 เอมก็ได้ตัดสินใจแล้วค่ะว่าเลิกทำงานประจำเพราะงานประจำมันทำให้เราคิดมากมากไม่มีอิสระ แต่ถ้าทำงานร้องเพลงกลางคืนก็ทำให้เราเจอผู้คนมากมายผ่อนคลายได้ตลอดไม่กดดัน เอมเลยโทรไปหาบิวตอน 02:00 ว่าโอเคเอมจะไปทำงานด้วยพรุ่งนี้เอมจะไปลาออก พอถึงตอนเช้ามาเอมก็ไปขอลาออกจากบริษัทค่ะ และแบงค์ก็ได้โทรหาเอม...
แบงค์ : เอม เอมทำไรลาออกยัง
เอม : เรียบร้อยดีค่ะ
แบงค์ : เอมพักอยู่ไหน ไปกินข้าวกันนะ
เอม : พอดีเลยแบงค์ เอมว่าจะให้แบงค์พาไปหาที่พักใหม่ใกล้ๆร้านแบงค์ พอดีเอมชวนบิวแล้วแต่บิวไม่ว่างอ่ะ
แบงค์ : ได้เลยไม่มีปัญหา
แบงค์ก็ได้มารับเอมที่บ้านพัก เราไปกินข้าวกันและออกหาที่พักใหม่ แต่ว่าแถวร้านแบงค์ไม่มีห้องเช่ามีแต่คอนโด เอมก็คิดหนักอยู่นะคะ เพราะเงินที่เก็บมาทีแรกก็ว่าจะไปซื้อรถให้พ่อกับแม่ แต่ก็มันจำเป็นมากๆเอมเลยตัดสินใจซื้อคอนโดก่อนค่ะ อีกอย่างคอนโดที่เอมจะซื้อไม่ได้ผ่านโครงการ คือซื้อต่อจากเพื่อนแบงค์ค่ะ เพื่อนแบงค์จะดำเนินทุกอย่างเอง ทางเรามีแค่หิ้วของเขาไปอยู่เท่านั้นค่ะ เอมก็ได้ย้ายมาอยู่คือวันนั้นเลย ก็ได้ขนของกันวุ่นเลยทีเดียวทั้งๆที่ตอนเย็นเอมก็ร้องเพลงต่ออีก พอเอมร้องเพลงเสร็จเอมก็ได้จอตัวกลับเพราะเหนื่อยมากๆ ทีแรกเอมจะกลับแท็กซี่ แต่แบงค์บอกเป็นห่วงเพราะดูเวลาแล้วก็ ตี1 เอมกลับไปนอนที่บ้านพักค่ะ เพราะยังไม่ได้ย้ายของออกหมด แบงค์เลยไปส่งค่ะ แบงค์ขับรถพวกบิ๊กไบค์ไปส่ง คือเราก็ไม่เคยนั่งไง นั่งมอเตอร์ไซค์ใน กทม.ก็มีนั่งพี่วิน555 แต่นี่แบงค์ขับบิ๊กไบค์ไปส่ง หัวเอมแทบหลุด555 แบงค์ก็ดื่มมาแต่คงไม่เมามากค่ะ แบงค์ขอเอมค้างที่ห้อง เพราะแบงค์บอกว่าแบงค์เมา แต่เอมมองว่าแบงค์ไม่เมา แต่แบงค์ก็ยังเถียงเอมว่าแบงค์เมา555 เอมเลยให้แบงค์นอนก่อนก็ได้ เดี๋ยวเอมจะไปอาบน้ำนะ...
แบงค์ : เอมอาบด้วย
เอม : บ้าเหรอแบงค์555
เอมก็เข้าไปอาบน้ำออกมา แบงค์ก็นั่งเล่นมือถืออยู่เอมก็ไม่กวนเพราะคิดว่าแบงค์คงคุยกับแฟน
เอม : แบงค์ มาค้างที่นี่แฟนรู้แฟนจะไม่โกรธแบงค์เหรอ
แบงค์ : แบงค์ไม่มีแฟนครับ
เอม : ไม่เชื่อหรอก
แบงค์ : โอเคงั้นพิสูจน์
เอม : อะไรๆๆ
แบงค์ : ก็แบงค์ไม่มีแฟนไงเอม
แบงค์ก็ได้จับเอมมาอยู่ตรงหน้าแบงค์ แบงค์หอมแก้มเอม จูบปากเอม และไซ้คอเอม เอมก็แอบครางออกมา มือแบงค์ก็จับเข้าที่นมเอม แบงค์จับนมเอมเบาๆ แล้วมือก็เลื้อยลงมาที่น้องสาวเอม แบงค์ก็ใช้อีกมือหนึ่งของแบงค์มาจับมือเอมไปจับไว้ที่น้องชายแบงค์ คือเอมก็ตกใจ ว่าทำไมมันใหญ่ขนาดนี้555
แบงค์ : ของแบงค์ใหญ่มั้ย
เอม : เงียบ
แบงค์ : เสียวป่าว
เอม : ครางออกมา
แบงค์ : ชอบมั้ย
เอม : แบงค์จะทำไรก็ทำเถอะอย่าลีลา555
แบงค์ก็ไม่ลีลา55 แบงค์จับเอมขึ้นเตียง แล้วก็....
คือเรื่องที่เอมกับแบงค์มาค้างด้วยกันนี่เพื่อนๆยังไม่มีใครรู้นะคะ คือเพื่อนก็เข้าใจว่าแบงค์มาส่งเอมแล้วแบงค์ก็กลับ พอเช้าเราทั้งสองก็ได้เก็บของเข้าคอนโดกันต่อค่ะ จนเสร็จเรียบร้อย คือเหนื่อยสุดๆ พักได้ไม่นานก็เย็นล่ะต้องไปร้องเพลงต่อค่ะ คือหนักมากเลยในวันนั้น ต่อจากนั้นมา เอมร้องเพลงที่ร้านของแบงค์ได้ประมาณ 6 เดือนค่ะ ก็มีรายการวิทยุกระจายเสียง ได้เปิดรับสมัครดีเจหน้าใหม่ เอมก็เลยอยากที่จะทำบ้างเพราะเอมพูดเก่งค่ะ เอมเลยขอปรึกษาแบงค์และบิวดูค่ะเพราะว่ามันก็น่าสน
เพราะกลางวันเอมก็มีแต่นอนพักมันนานๆเข้าก็เริ่มเบื่อค่ะอยากทำงานกลางวันบ้าง...
เอม : บิว แบงค์ พอดีที่สถานีเขาเปิดรับสมัครดีเจอ่ะ อยากลอง...
แบงค์ : เอมจะเหนื่อยมั้ย
บิว : นั่นน่ะสิจะไหวมั้ย
เอม : ต้องไหวดิ เอมไม่มีเงินแล้วอ่ะทีแรกว่าจะเอาเงินมาซื้อรถให้พ่อแม่ แต่ก็ต้องคอนโดแล้วไง เอมต้องเก็บเงินอีกไง มันต้องสู้
แบงค์ : เดี๋ยวขึ้นเงินให้ แบงค์ไม่เคยขาดทุนหรอกเอม
บิว : ขึ้นให้กูบ้างดิพี่แบงค์
เอม : ไม่ต้อง เอมอยากลองดูเผื่อจะดี
แบงค์ : งั้นก็แล้วแต่เอมนะถ้าไม่ไหวก็เลิก
และวันที่ไปสมัครเป็นดีเจแบงค์ก็เป็นคนพาเอมไปค่ะ แต่โชคช่วยมากทางสถานีเขาต้องการดีเจด่วนซึ่งเอมเป็นคนแรกที่เข้าไปสมัครค่ะ ทางสถานีเลยให้เอมเริ่มงานในวันนั้นเลย แบงค์ก็รอเอมนะคะรอจนเอมจัดรายการเสร็จ แบงค์ก็พาเอมออกมากินข้าวเป็นร้านอาหารริมน้ำ แบงค์บอกเอมว่าพรุ่งนี้แบงค์จะให้บิวดูร้าน และให้บิวหานักร้องเพิ่มอีก1คน เพราะจะพาเอมมาทานข้าวนอกบ้านและให้เอมลดการร้องเพลงลง พอเย็นมาแบงค์กับเอมก็เข้าไปที่ร้านแล้วแบงค์ก็บอกกับเพื่อนๆในกลุ่มว่า แบงค์และเอมคบกัน ทุกคนทั้งอึ้งทั้งแซวทั้งยินดีต่างๆนาๆกันไป แบงค์เลยบอกเพื่อนๆว่าวันนี้จะพาเอมเข้าบ้านหาครอบครัว เอมก็ตื่นเต้นนะคะ เอมกลัวว่าพ่อแม่แบงค์จะไม่ชอบเอม แล้วแบงค์ก็พาเอมเข้าบ้านค่ะ...
แบงค์ : พ่อแม่...แบงค์พาแฟนมาหาครับ
แม่แบงค์ : ไหนเอ่ยลูกสะใภ้แม่
เอม : สวัสดีค่ะพ่อ สวัสดีค่ะแม่
แบงค์ : เอมครับ แฟนผมเอง
แม่แบงค์ : แม่มีลูกชายคนเดียวก็แบงค์นี่แหละลูก พูดยากเหลือเกิน แม่เปิดร้านการเกษตรให้ที่ต่างจังหวัดไม่เอาไม่ชอบ ชอบเปิดร้านขายเหล้าขายเบียร์ (แม่พูดแบบคนมีความสุขมากค่ะ)
เอม : ค่ะ เอมก็ร้องเพลงอยู่ที่ร้านของแบงค์แหละคะแม่
แม่แบงค์ : แต่ก่อนเอมทำที่ไหนลูกทำไมแม่คุ้นหน้าคุ้นตาหนูจัง
เอม : แต่ก่อนเอมก็เป็นเซลขายรถยุโรปค่ะแม่ เอมก็จำแม่ได้ค่ะ แม่เป็นลูกค้าเอมเองค่ะแม่5555
แม่แบงค์ : อ่อ แม่จำได้แล้วววว
และหลังจากที่ทักทายกันเสร็จ แม่แบงค์ก็ได้ชวนเอมเข้าครัวทำกับข้าว ครอบครัวแบงค์น่ารักค่ะ คนั้งแรกก็ไม่ทำให้กดดัน แม่แบงค์ยังบอกแบงค์กับเอมอีกว่า ให้แบงค์ลดงานเอมลง งานร้องเพลงอ่ะค่ะ คือไม่ให้ร้องเลยยิ่งดี เพราะเมื่อแบงค์กับเอมมั่นใจที่จะรักกันแล้ว ทางพ่อแม่แบงค์ก็จะให้เราทั้งสองแต่งงานกัน เพราะแม่แบงค์บอกว่า ไม่อยากรอนานเพราะเพื่อนแม่แต่ละคนหลาน 2-3 คนก็มี แม่อยากได้หลาน เอมกับแบงค์ก็เลยบอกแม่ค่ะว่า เราเพิ่งจะคบกันได้ไม่นานค่ะ แม่ก็บอกว่าจะคบนานไปทำไม ดูพ่อกับแม่สิ รู้จักกัน 10 แต่งเลย แบงค์ก็ตอบตกลงแม่ไปค่ะว่าจะแต่งให้เร็ว แต่แบงค์ไม่ถามเอมเลยสักคำ....
ผ่านไป 7 วัน ตอนนั้นเอมร้องเพลงลงมาเสร็จ ก็นั่งอยู่กับเพื่อนมากมายเลย อยู่ๆแบงค์ก็เดินตรงมาที่เอม แบงค์บอกเอมว่า.... เอม แต่งงานกับแบงค์นะ คือเพื่อนทุกคนอึ้งค่ะ และแซวด้วยความยินดี เอมก็ไม่รู้จะพูดอะไร ก็เลยตอบตกลงไป 555 แบงค์ก็ได้บอกแม่แบงค์ก่อนที่จะมาขอเอมแต่งงานแล้วค่ะ แม่แบงค์รู้แล้ว และแม่แบงค์ก็ได้ไปหาฤกษ์แต่งงานให้เราค่ะ แล้วเอมก็บอกทางบ้านเอมให้ลงมางานแต่งที่ กทม. ทุกอย่างก็โอเคดีค่ะ เอมกับแบงค์ได้ไปถ่ายพรีเวดดิ้งที่ทะเลค่ะ คือก็สวยทุกรูปเลย เอมแจกการ์ดเชิญทางเพื่อนเอม แบงค์ก็แจกทางเพื่อนแบงค์ค่ะ พอถึงวันงานจริงๆ แขกก็มามากมาย เอมก็ได้สักเกตเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง เขามากับลูกสาวตัวเล็กๆประมาณ 3-4 ขวบได้ค่ะ เอมก็ไม่แปลกใจก็คิดว่าเป็นแขกแบงค์ ไม่นานก็มีทั้งแบงค์ พ่อแม่ของแบงค์ค่ะ เดินไปอุ้มเด็กคนนั้น เอมก็ไม่กล้าเข้าไปทักก็คิดว่าเป็นญาติฝ่ายแบงค์ค่ะ พอถึงเวลาคู่บ่าวสาวขึ้นเวที เอมก็ยังเจอผู้หญิงและเด็กยังยืนเหมือนรอใครอยู่ จนพิธีบนเวทีเสร็จสิ้น แบงค์เลยพาเอมไปเจอผู้หญิงคนนั้นและเด็ก แบงค์พาเอมไปแนะนำค่ะ ว่านี่เอมคือเจ้าสาว ส่วนผู้หญิงคนนี้คือแฟนเก่าแบงค์ ซึ่งลูกแบงค์ก็บอกว่าไม่รู้ลูกแบงค์มั้ยเอมเองได้ยินแบบนันคือก็แอบเสียใจค่ะ คืองานแต่งเราทั้งทีทำไมต้องเชิญแฟนเก่ามาด้วย เอมไม่พูดอะไรเอมเดินหนีมาหาครอบครัวเอมด้วยน้ำตาทีคลอเบ้า ทางครอบครัวเห็นเอมแบบนี้ทุกคนก็ตกใจ ว่าเอมเป็นอะไร เอมก็ได้เล่าทั้งหมดให้ทุกคนฟัง ทางแม่เอมก็เลยบอกเอมว่า....
แม่เอม : เอม ลูก เอมโตแล้วเนอ จ๊ะไปกึ๊ดนัก
เอม : แม่ เอมเจ๊บ
แม่เอม : หมะต้องอ่วง
และแม่ก็ชวนเอมกลับเข้างานไป และทยอยส่งแขกกลับจนหมด