สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 73
พี่อ่านกระทู้นี้ของน้องแล้ว
พี่ถึงกับต้องล็อกอินเข้ามาตอบ
พี่เคยเจอคนแบบน้องมาก่อนครั้งหนึ่ง พี่จำจนวันนี้เลยจริงๆค่ะ
ปัจจุบันพี่เลิกคบคนนั้นไปแล้ว ทั้งอันเฟรนด์ บล็อกเฟส
มาฟังเรื่องของพี่นะคะ
ตอนนั้นพี่จะกลับจากอเมริกา มีเพื่อนบางคนฝากพี่ซื้อของ ซึ่งพี่ยินดีรับฝากทุกคนโดยไม่คิดค่าหิ้ว
มีน้องคนนึง ไม่ค่อยสนิทมากเป็นเพื่อนของน้องสาวอีกที หลังไมค์มา ฝากพี่ซื้อน้ำหอมยี่ห้อหนึ่ง และขอเป็นไซส์ใหญ่อีกต่างหาก ให้พี่ออกเงินไปก่อน ถึงเมืองไทยจะให้เงิน
พี่ก็โอเคไม่มีปัญหา
จัดการหาซื้อมาให้ ( ไปถึงสามห้าง สามเมือง กว่าจะเจอไซส์ และรุ่นที่น้องต้องการ )
แพ็คมาอย่างดี กลัวน้ำหอมแตก ดูแลอย่างดี จนถึงเมืองไทยโดยสวัสดิภาพ
พี่โทรนัด น้องคนนั้นบ่ายเบี่ยงว่า ไว้ก่อนๆๆๆ ( แบบที่น้องเจ้าของกระทู้ทำเลยค่ะ )
แต่กลับกัน เพื่อนคนอื่นๆที่ฝากรีบติดต่อมาทันที ด้วยความเกรงใจ รีบโอนเงินมาให้ถึงแม้ตัวจะยังไม่สะดวกมาเอาของ
ทุกคนขอบคุณพี่อย่างมากมาย บางคนสอบถามวันเวลา ว่าพี่จะมากรุงเทพตรงไหน ช่วงไหนเพื่อที่จะนัดรับ ( บ้านพี่อยู่ชานเมือง ) บางคนขอมารับที่บ้านด้วยซ้ำ
ทุกคนที่ฝาก " ล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยความเกรงใจอย่างแสนสาหัส " ที่พี่หิ้วของข้ามน้ำ ข้ามทะเลมาให้ถึงเมืองไทย
ในที่สุด ของทุกชิ้นถึงมือเพื่อนพี่หมดแล้วทุกคน ยกเว้นน้องคนนั้น
ทุกครั้งที่พี่หลังไมค์ไป หรือโทรไป ว่าเมื่อไหร่จะมารับของ หรือนัดรับ น้องจะบ่ายเบี่ยง แล้วก็บอกเอาไว้ก่อนเสมอ ( ทั้งที่ช่วงนั้นพี่เข้ากรุงเทพบ่อยมาก )
มารยาทในการฝากซื้อของ คือคุณต้องขวนขวายรีบมาเอาของทันที เมื่อเค้ามาเหยียบเมืองไทยค่ะ อย่างช้าไม่ควรเกินหนึ่ง-สองอาทิตย์ ยกเว้นตัวคนที่ซื้อของมา เค้าไม่ว่างเจอเราเองจริงๆ
ตามหลัก เค้าไปตรงไหน เราก็ต้องรีบไปเจอตรงนั้น
ไม่ใช่ให้เค้ามาเจอตรงที่เราสะดวกค่ะ
อย่าลืมว่าเราไปรบกวนฝากเค้า
ไม่ใช่เค้ามารบกวนฝากเราค่ะ
อันนี้เป็นมารยาทพื้นฐานมากๆเลย
ที่น้องเจ้าของกระทู้เขียนว่า จะเจอเพื่อนอีกครึ่งปี
พี่นี่ถึงกับสะดุ้งเลยจริงๆ
ส่วนเรื่องเงินนี่ นับเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในการฝากซื้อของค่ะ ควรมีมารยาทโดยการไลน์ถามราคาและเลขที่บัญชีทันที และโอนเงินไปให้คนที่น้องรบกวนฝากเค้าซื้อของทันทีที่เค้าถึงเมืองไทยเช่นกันค่ะ
ส่วนเคสของพี่ คือ วันเวลาผ่านไปเป็นเดือน สองเดือน สามเดือน จนพี่รู้สึกว่าไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ทำไมถึงเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบขนาดนี้ พี่เลยตัดสินใจไปหาน้องเขาที่ตึกที่ทำงาน พี่โทรไป น้องยังบ่ายเบี่ยงเหมือนเดิม พี่เลยบอกว่าตอนนี้พี่อยู่หน้าที่ทำงานแล้วให้ลงมารับได้เลยค่ะ
น้องเสียงตกใจมาก และบอกว่า " เจ๊ หนูไม่เอาแล้วได้เปล่า คือหนูไม่มีเงินอะ ช่วงนี้หนูช็อต "
พี่อึ้งมาก ไม่คิดว่าจะเจอคนแบบนี้ จนพี่จะต้องบินกลับอเมริกาอีกรอบตอนนั้น ( พี่กลับมาเวเคชั่นแค่สามเดือน ) พี่ไม่รู้จะทำยังไงกับน้ำหอมดี ราคาประมาณ 3000 บาท
จนพี่จะต้องบินกลับอเมริกาอยู่แล้วในอีกสองสามวัน เลยจำใจต้องขายต่อลูกพี่ลูกน้องที่สนิทกันในราคาครึ่งหนึ่งคือ 1500 บาท )
สรุป เหนื่อยทั้งตัว ขวนขวายช่วยไปซื้อของให้ แบกใส่กระเป๋ากลับมา มีความเสี่ยงนานัปการ ทั้งกลัวแตก กลัวโดนยึด สารพัด
เหนื่อยทั้งใจ ตามน้องเค้าหลายรอบมาก ไม่กระตือรือร้นจะมาเอาของ แถมสุดท้ายขาดทุนอีกต่างหาก
พี่เลยเก็บไว้เป็นบทเรียนราคาแพง ไม่รับฝากซื้อของให้ใครอีกเวลาไปต่างประเทศ
พี่อ่านเรื่องของน้องแล้ว พี่ถึงกับอึ้งค่ะ
เพื่อนของน้องนับว่าเป็นคนมีมารยาทและค่อนข้างอดทนมากเลยค่ะ
เป็นพี่ พี่ก็คงทำแบบเดียวกับเพื่อนของน้องค่ะ
แล้วก็เก็บเจ้าของกระทู้ไว้เป็นแบล็คลิสต์ ในการรับฝากซื้อของตลอดชีวิตค่ะ
พี่ถึงกับต้องล็อกอินเข้ามาตอบ
พี่เคยเจอคนแบบน้องมาก่อนครั้งหนึ่ง พี่จำจนวันนี้เลยจริงๆค่ะ
ปัจจุบันพี่เลิกคบคนนั้นไปแล้ว ทั้งอันเฟรนด์ บล็อกเฟส
มาฟังเรื่องของพี่นะคะ
ตอนนั้นพี่จะกลับจากอเมริกา มีเพื่อนบางคนฝากพี่ซื้อของ ซึ่งพี่ยินดีรับฝากทุกคนโดยไม่คิดค่าหิ้ว
มีน้องคนนึง ไม่ค่อยสนิทมากเป็นเพื่อนของน้องสาวอีกที หลังไมค์มา ฝากพี่ซื้อน้ำหอมยี่ห้อหนึ่ง และขอเป็นไซส์ใหญ่อีกต่างหาก ให้พี่ออกเงินไปก่อน ถึงเมืองไทยจะให้เงิน
พี่ก็โอเคไม่มีปัญหา
จัดการหาซื้อมาให้ ( ไปถึงสามห้าง สามเมือง กว่าจะเจอไซส์ และรุ่นที่น้องต้องการ )
แพ็คมาอย่างดี กลัวน้ำหอมแตก ดูแลอย่างดี จนถึงเมืองไทยโดยสวัสดิภาพ
พี่โทรนัด น้องคนนั้นบ่ายเบี่ยงว่า ไว้ก่อนๆๆๆ ( แบบที่น้องเจ้าของกระทู้ทำเลยค่ะ )
แต่กลับกัน เพื่อนคนอื่นๆที่ฝากรีบติดต่อมาทันที ด้วยความเกรงใจ รีบโอนเงินมาให้ถึงแม้ตัวจะยังไม่สะดวกมาเอาของ
ทุกคนขอบคุณพี่อย่างมากมาย บางคนสอบถามวันเวลา ว่าพี่จะมากรุงเทพตรงไหน ช่วงไหนเพื่อที่จะนัดรับ ( บ้านพี่อยู่ชานเมือง ) บางคนขอมารับที่บ้านด้วยซ้ำ
ทุกคนที่ฝาก " ล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยความเกรงใจอย่างแสนสาหัส " ที่พี่หิ้วของข้ามน้ำ ข้ามทะเลมาให้ถึงเมืองไทย
ในที่สุด ของทุกชิ้นถึงมือเพื่อนพี่หมดแล้วทุกคน ยกเว้นน้องคนนั้น
ทุกครั้งที่พี่หลังไมค์ไป หรือโทรไป ว่าเมื่อไหร่จะมารับของ หรือนัดรับ น้องจะบ่ายเบี่ยง แล้วก็บอกเอาไว้ก่อนเสมอ ( ทั้งที่ช่วงนั้นพี่เข้ากรุงเทพบ่อยมาก )
มารยาทในการฝากซื้อของ คือคุณต้องขวนขวายรีบมาเอาของทันที เมื่อเค้ามาเหยียบเมืองไทยค่ะ อย่างช้าไม่ควรเกินหนึ่ง-สองอาทิตย์ ยกเว้นตัวคนที่ซื้อของมา เค้าไม่ว่างเจอเราเองจริงๆ
ตามหลัก เค้าไปตรงไหน เราก็ต้องรีบไปเจอตรงนั้น
ไม่ใช่ให้เค้ามาเจอตรงที่เราสะดวกค่ะ
อย่าลืมว่าเราไปรบกวนฝากเค้า
ไม่ใช่เค้ามารบกวนฝากเราค่ะ
อันนี้เป็นมารยาทพื้นฐานมากๆเลย
ที่น้องเจ้าของกระทู้เขียนว่า จะเจอเพื่อนอีกครึ่งปี
พี่นี่ถึงกับสะดุ้งเลยจริงๆ
ส่วนเรื่องเงินนี่ นับเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในการฝากซื้อของค่ะ ควรมีมารยาทโดยการไลน์ถามราคาและเลขที่บัญชีทันที และโอนเงินไปให้คนที่น้องรบกวนฝากเค้าซื้อของทันทีที่เค้าถึงเมืองไทยเช่นกันค่ะ
ส่วนเคสของพี่ คือ วันเวลาผ่านไปเป็นเดือน สองเดือน สามเดือน จนพี่รู้สึกว่าไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ทำไมถึงเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบขนาดนี้ พี่เลยตัดสินใจไปหาน้องเขาที่ตึกที่ทำงาน พี่โทรไป น้องยังบ่ายเบี่ยงเหมือนเดิม พี่เลยบอกว่าตอนนี้พี่อยู่หน้าที่ทำงานแล้วให้ลงมารับได้เลยค่ะ
น้องเสียงตกใจมาก และบอกว่า " เจ๊ หนูไม่เอาแล้วได้เปล่า คือหนูไม่มีเงินอะ ช่วงนี้หนูช็อต "
พี่อึ้งมาก ไม่คิดว่าจะเจอคนแบบนี้ จนพี่จะต้องบินกลับอเมริกาอีกรอบตอนนั้น ( พี่กลับมาเวเคชั่นแค่สามเดือน ) พี่ไม่รู้จะทำยังไงกับน้ำหอมดี ราคาประมาณ 3000 บาท
จนพี่จะต้องบินกลับอเมริกาอยู่แล้วในอีกสองสามวัน เลยจำใจต้องขายต่อลูกพี่ลูกน้องที่สนิทกันในราคาครึ่งหนึ่งคือ 1500 บาท )
สรุป เหนื่อยทั้งตัว ขวนขวายช่วยไปซื้อของให้ แบกใส่กระเป๋ากลับมา มีความเสี่ยงนานัปการ ทั้งกลัวแตก กลัวโดนยึด สารพัด
เหนื่อยทั้งใจ ตามน้องเค้าหลายรอบมาก ไม่กระตือรือร้นจะมาเอาของ แถมสุดท้ายขาดทุนอีกต่างหาก
พี่เลยเก็บไว้เป็นบทเรียนราคาแพง ไม่รับฝากซื้อของให้ใครอีกเวลาไปต่างประเทศ
พี่อ่านเรื่องของน้องแล้ว พี่ถึงกับอึ้งค่ะ
เพื่อนของน้องนับว่าเป็นคนมีมารยาทและค่อนข้างอดทนมากเลยค่ะ
เป็นพี่ พี่ก็คงทำแบบเดียวกับเพื่อนของน้องค่ะ
แล้วก็เก็บเจ้าของกระทู้ไว้เป็นแบล็คลิสต์ ในการรับฝากซื้อของตลอดชีวิตค่ะ
สมาชิกหมายเลข 909857 ถูกใจ, MiKi_Oka ถูกใจ, Nitch ถูกใจ, แหนมคลุกเผ็ดน้อย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4354581 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4666631 ถูกใจ, amakin ถูกใจ, Onnieatery ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5088432 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1313362 ถูกใจรวมถึงอีก 211 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 76
ผิดที่ไม่มีมารยาทค่ะ กล้าฝากคนที่ไม่สนิทไปซื้อของแล้วไม่ฝากเงิน พอเขาหามาก็ไม่ไปเอา พอเขาขายกลับไปงอแง มันสิทธของเขาค่ะ แถมจะให้เขาส่งรึนัดรับเอาที่ตัวเองสะดวกอีก เห็นแก่ตัวเอาแต่ใจสุดๆ บอกเลยมีคนรู้จักแบบนี้นี่น่ารังเกียจมากค่ะ อย่าอ้างว่าเขาบ้านรวยเลย เขาหาข้อให้ก็เสียเวลาเที่ยวเขาแล้วยังต้องเจียดเงินที่เขาอาจเอาไว้ซื้อขนมฝากหมามาซื้อของให้อีก แถมตั้งนานไม่ไปเอาพอจะเอาต้องให้เขาประเคนให้อีก โอ๊ย น่าลำไย ใหญ่โตไฮโซสำคัญตัวซะเหลือเกินนะแม่คุณ!!
เผื่อลบ+แก้ไขข้อความ
เผื่อลบ+แก้ไขข้อความ
แหนมคลุกเผ็ดน้อย สยอง, สมาชิกหมายเลข 4553674 ถูกใจ, เฟ ไทเท ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4666631 ถูกใจ, amakin ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 4354581 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1313362 ถูกใจ, FRANSWU ถูกใจ, นกยูงนกยูง ถูกใจ, Pimmosine ถูกใจรวมถึงอีก 138 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 9
ขอพูดตรงๆนะ คุณนิสัยแย่มากเลย
1. ไม่สนิทกัน ยังจะฝากซื้อ ไม่มีความเกรงใจ (คิดว่าจขกท.น่าจะฝากเยอะและราคาสูงพอสมควร)
2. ซื้อให้แล้วไม่ยอมหาทางไปเอา อ้างโน่นนี่ ทิ้งไว้ที่คนรับฝากตั้งครึ่งปี
3. เงินก็ไม่จ่ายให้เขา
4. บ้านคนรับฝากรวย แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่มีความจำเป็นต้องใช้เงิน นี่เขาเสียเงินเปล่าๆไปครึ่งปี ดอกก็ไม่ได้ พอเขาจะขายของก็ว่าเขาซะงั้น
5. พอรู้ว่าเขาประกาศขาย ตัวเองไม่ยอม จะเอาของ แทนที่จะนัดเอาของตามที่คนรับฝากสะดวก (เขาแบกของมาให้คุณ และมันนอนอยู่ที่บ้านเขา
มาหลายเดือน โดยที่คนรับฝากเสียเงินซื้อให้ก่อน แถมต้องเอามาเก็บที่บ้านอีก) จะเอาที่ตัวเองสะดวกอย่างเดียว เห็นแก่ตัวมาก
6. ที่เขาเงียบๆไป คงเพราะหมดความอดทนกับคุณแล้วล่ะ เราว่าคนรับฝากค่อนข้างมีมารยาทดี ไม่จิก ไม่โพสด่านะ คนทั่วไปคงโพสด่าทาง FB
แล้วละ ถ้าเจอคนแบบคุณน่ะ
1. ไม่สนิทกัน ยังจะฝากซื้อ ไม่มีความเกรงใจ (คิดว่าจขกท.น่าจะฝากเยอะและราคาสูงพอสมควร)
2. ซื้อให้แล้วไม่ยอมหาทางไปเอา อ้างโน่นนี่ ทิ้งไว้ที่คนรับฝากตั้งครึ่งปี
3. เงินก็ไม่จ่ายให้เขา
4. บ้านคนรับฝากรวย แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่มีความจำเป็นต้องใช้เงิน นี่เขาเสียเงินเปล่าๆไปครึ่งปี ดอกก็ไม่ได้ พอเขาจะขายของก็ว่าเขาซะงั้น
5. พอรู้ว่าเขาประกาศขาย ตัวเองไม่ยอม จะเอาของ แทนที่จะนัดเอาของตามที่คนรับฝากสะดวก (เขาแบกของมาให้คุณ และมันนอนอยู่ที่บ้านเขา
มาหลายเดือน โดยที่คนรับฝากเสียเงินซื้อให้ก่อน แถมต้องเอามาเก็บที่บ้านอีก) จะเอาที่ตัวเองสะดวกอย่างเดียว เห็นแก่ตัวมาก
6. ที่เขาเงียบๆไป คงเพราะหมดความอดทนกับคุณแล้วล่ะ เราว่าคนรับฝากค่อนข้างมีมารยาทดี ไม่จิก ไม่โพสด่านะ คนทั่วไปคงโพสด่าทาง FB
แล้วละ ถ้าเจอคนแบบคุณน่ะ
สมาชิกหมายเลข 4553674 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4666631 ถูกใจ, amakin ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5088432 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1313362 ถูกใจ, THEEorPEI ถูกใจ, Top_General ถูกใจ, Pimmosine ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3680985 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 729071 ถูกใจรวมถึงอีก 119 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 1
คุณควรเกรงใจตั้งแต่ฝากคนไม่สนิทให้ไปเดินหาซื้อของที่คุณอยากได้แล้วนะคะ แล้วยังไม่สนใจไปรับของที่ฝากซื้ออีก ฝากเขาซื้ออ่ะฝากเงินไปด้วยหรือเปล่า พอได้ของมาแล้วก็ทำเฉยติดต่อไม่ได้ใครจะไปรู้ได้ว่ายังเอาอยู่ไหม สงสารคนรับฝากซื้อเนอะ
#Miniconcert ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4666631 ถูกใจ, Top_General ถูกใจ, loOkz ถูกใจ, Pimmosine ถูกใจ, Error 404 Brain not found ถูกใจ, ying noname ถูกใจ, สายหมอกในกลุ่มควัน ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 912043 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1647718 ถูกใจรวมถึงอีก 75 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 2
พอดีช่วงนั้นเรายุ่งๆกับการเปลี่ยนคลาสใหม่ เปิดเทอม โปรเจคนั่นนี่ เลยไม่ค่อยมีเวลาตอบ ก็บอกเขาไปว่าไว้นัดกันๆๆ หรือเจอกันวันเลี้ยงรุ่น ซึ่งอีกประมาณครึ่งปีมั้ง
อ่านแล้วขำ ครึ่งปีไม่ไปเอา เค้าไม่ฝากด่ากับเพื่อนคุณกลับมาก็ดีเท่าไหร่แล้ว
เงินที่ฝากซื้อก็ไม่ได้ให้เค้าไป
ทีหลังเรียกว่าฝากลม ก็ได้ลมนะคะ
อ่านแล้วขำ ครึ่งปีไม่ไปเอา เค้าไม่ฝากด่ากับเพื่อนคุณกลับมาก็ดีเท่าไหร่แล้ว
เงินที่ฝากซื้อก็ไม่ได้ให้เค้าไป
ทีหลังเรียกว่าฝากลม ก็ได้ลมนะคะ
#Miniconcert ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4666631 ถูกใจ, amakin ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5088432 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1313362 ถูกใจ, Top_General ถูกใจ, Pimmosine ถูกใจ, ทัตสึฮิโตะ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 729071 ถูกใจ, เกิดมีตังค์นุ่มนิ่ม ถูกใจรวมถึงอีก 66 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ฝากเพื่อนซื้อลิปสติกจากเมืองนอก กลับมาเพื่อนเอาไปขาย แบบนี้ใครผิด
ขอบคุณอีกครั้งค่ะสำหรับทุกคำตอบ
จะพยายามคิดใหม่และปรับปรุงตัวค่ะ