เกิดมาเป็นผู้ให้เเต่ทำไมไม่เคยเป็นผู้รับ

ดีครับ.ผมเป็นอีคนที่โดนหักอกหรือโดนหักหลังอยู่บ่อยๆบางทีก็โดนเทบ้างเป็นบางเวลา.คือบอกก่อนผมเกิดมาก็เป็นคนปกติเหมือนคนทั่วไปนั้นเเหละ..เเต่มันไม่ปกติก็ตรง.กลายเป็นคนกลัวใจตัวเองนี้เเหละครับ.พอจะรักใครหรือเริ่มรู้สึกดีกับใครหน่อยมันก็จะเริ่มโดนเทบ้างไรบ้าง.บางทีก็งงใจ.ว่าทำไมถึงโดนบ่อยจัง.ผมก็เลยกลายเป็นคนไม่รู้จักไอ้คำว่ารักคำว่าชอบที่ทุกๆคนหรือเกือบทุกคนที่อยากมี.แต่กลับฟ้าเล่นตลกเฉย.กับกลายเป็นเราเป็นที่ปึกษาเรื่องต่างๆให้คนอื่น.เเม้กระทั้งความรัก.หรือใครเหงา/เบื่อมาผมก็จะพาไปเทียว.หรือหาเรื่องตลกๆคุยให้หายเบื่อ....เเต่ก็เเปลกอีกเเละกลับเป็นผมเอง....ที่เหงา.ถึงใครจะผ่านเข้ามา..จะเป็นเพื่อนครือเป็นใคร..ก็ยังไม่สามารถเติมเต็มใจผมได้เลย...เเต่กลายเป็นผมที่เป็นผู้เติมเต็มสิ่งที่ขาด..ให้ใครหลายๆคน.-หน้าตาผมก็ไม่ได้เเย่ก็เเค่เล่นหนังได้(อวยตัวเองเเป๊บ)555 ก็อย่างที่บอกนั้นเเหละครับ.เป็นผู้ให้เเต่ไม่เคยเป็นผู้รับ..ถ้าเป็นผู้รับคงเป็นผู้รับความทุกของคนอื่นนี้เเหละครับ. ปล.ถ้าพิมพ์ผิดตรงไหนตัวไหนขาดๆหายขอโทษด้วยน้า..เออออถ้าใครพอมีทางเเก้ไขช้วยบอกหน่อยเน้อ.