สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากปรึกษา เพื่อนๆ ครับ
ผมคบกับคนๆหนึ่ง เรารู้จักกันในเฟสนี้ละครับ ไม่เคยเจอกัน ตั้งแต่คบกับมี แต่เรื่องเสียเงิน ทั้งที่ก่อนที่จะคบผมก็คุยให้เขาฟังแล้วทุกอย่าง ว่าผม เป็นยังไง มีหนี้สินอะไรอยู่บ้าง เราคบกันเพราะมีบางสิ่งที่เรามีเหมือนกัน คือเราติดเชื้อเหมือนกัน เขาเล่าให้ผมฟังว่าที่บ้านรับไม่ได้ที่เขาเป็นแบบนี้ ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว เขาลำบาก ป่วยจากโรคที่ฉวยโอกาส ตอนนี้ยังหาย ทำงานก็ไม่ค่อยได้ ด้วยความสงสาร เพราะผมเคยผ่านชีวิตช่วงนั้นมาก่อน รู้รสชาติดีว่าการ ไม่มีใคร ไม่มีเงิน ตกงาน มันลำบากขนาดไหน ผมก็ช่วยเขาตามที่เขาขอ บางครั้งผมบอกเขาว่าผมไม่มี แต่ด้วยความสงสาร ผมก็ไปหามาให้
แต่เขาก็ยังโกหกอะไรหลายๆ อย่าง ผมก็จับได้ ผมให้อะไร เพราะผมรักและสงสารเขา หวังว่าสักวันเขาจะคิดได้ แต่ป่าวเลย เขาก็ยังทำนิสัยเดิมๆ
ตอนนี้ผมเริ่มไม่ไหว ไม่ใช่ว่าผมไม่รัก ไม่สงสารเขานะครับ แต่ตอนนี้ผมสงสารตัวเองที่ทุ่มเทผิดคน
ผมทำถูกแล้วใช่ไหมครับ ที่ผมจะกลับมารักตัวเอง และปล่อยให้เขาไปตามทางของเขา
ทำถูกแล้วใช่ไหม ที่ผมจะเดินออกมา
ผมคบกับคนๆหนึ่ง เรารู้จักกันในเฟสนี้ละครับ ไม่เคยเจอกัน ตั้งแต่คบกับมี แต่เรื่องเสียเงิน ทั้งที่ก่อนที่จะคบผมก็คุยให้เขาฟังแล้วทุกอย่าง ว่าผม เป็นยังไง มีหนี้สินอะไรอยู่บ้าง เราคบกันเพราะมีบางสิ่งที่เรามีเหมือนกัน คือเราติดเชื้อเหมือนกัน เขาเล่าให้ผมฟังว่าที่บ้านรับไม่ได้ที่เขาเป็นแบบนี้ ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว เขาลำบาก ป่วยจากโรคที่ฉวยโอกาส ตอนนี้ยังหาย ทำงานก็ไม่ค่อยได้ ด้วยความสงสาร เพราะผมเคยผ่านชีวิตช่วงนั้นมาก่อน รู้รสชาติดีว่าการ ไม่มีใคร ไม่มีเงิน ตกงาน มันลำบากขนาดไหน ผมก็ช่วยเขาตามที่เขาขอ บางครั้งผมบอกเขาว่าผมไม่มี แต่ด้วยความสงสาร ผมก็ไปหามาให้
แต่เขาก็ยังโกหกอะไรหลายๆ อย่าง ผมก็จับได้ ผมให้อะไร เพราะผมรักและสงสารเขา หวังว่าสักวันเขาจะคิดได้ แต่ป่าวเลย เขาก็ยังทำนิสัยเดิมๆ
ตอนนี้ผมเริ่มไม่ไหว ไม่ใช่ว่าผมไม่รัก ไม่สงสารเขานะครับ แต่ตอนนี้ผมสงสารตัวเองที่ทุ่มเทผิดคน
ผมทำถูกแล้วใช่ไหมครับ ที่ผมจะกลับมารักตัวเอง และปล่อยให้เขาไปตามทางของเขา