เรามีความรัก เรามีความสุข เราหัวเราะ เรายิ้ม ด้วยกัน.. จะกี่เราก็ตามแต่
เมื่อวันนึงที่มันปัญหา Aและ B สองคนนี้ยังรักกันดี แต่ทว่า ครอบครัวทั้งสองฝ่ายต่างกันราวฟ้ากับเหว ?
ต่างที่ว่าไม่ใช่เรื่องฐานะ แต่เป็นเรื่องการทำมาหากิน
พื้นฐานทั้งสองครอบครัวนี้มีอาชีพเดียวกัน มีคนที่ต้องเลี้ยงดูและดูแลเหมือนกัน
แต่.. ครอบครัวฝ่าย A มีปัญหาในเรื่องการเงิน ซึ่งปัญหานี้เกิดมานานก่อนหน้าที่ A และ B จะมาคบหากัน
A ที่รับราชการทหารชั้นประทวนได้ 2 ปี ต้องกู้เงินมาเพื่อใช้หนี้สินให้กับครอบครัวตามคำบอกของผู้เป็นพ่อและแม่
ยอดกู้ได้ประมาณ 8xx,xxx บาท ในส่วนนี้นำไปใช้หนี้ธกส.และนอกระบบอื่น ๆ 3xx,xxx บาท
ผและอีกส่วนผู้เป็นพ่อได้ชี้แนะว่าให้ไปดาวน์รถยนต์อีก 37x,xxx บาท ซึ่งหลังจากนั้นมา A ก็เหลือเงินเดือนเข้าบัญชีแค่ 1,7xx บาท
เนื่องจากโดนตัดส่งยอดกู้ทุก ๆ สิ้นเดือน ทางบ้านเคยบอกกับ A ว่าเวลามีอะไรก็ค่อยมาขอพ่อแม่ ถ้าไม่พอใช้
ในปีแรกทุกอย่างก็ลงตัว แต่ไม่ได้ตลอดไป.. A มีน้องอีก 2 คน คนเล็กเรียนม.เอกชน ค่าเทอมครึ่งแสน เพิ่งเข้าปี 1
ทางบ้านทำงานหาเช้ากินค่ำเท่านั้น หาเงินวันต่อวัน ไม่มีเก็บก้อน (ไม่ใช่นกน้อยทำรังแต่พอตัวแล้วหล่ะ)
เวลาฉุกเฉินกระนั้นมาก็หยิบยืมเพื่อนบ้าน ญาติพี่น้องจนเอือมไม่ให้ยืม
ผ่านมาเกือบ 2 ปี Aขอเงินที่บ้านไม่ได้แล้ว ต้องใช้หนี้ที่ยืมเอง ต้องหาเงินเพิ่มเอง ทุกอย่างไม่เหมือนกับที่คุยไว้
ส่วนครอบครัว B ไม่ได้ร่ำรวย มีฐานะปานกลาง มีหนี้ธกส.ยอด 2x,xxx บาท แต่ส่งตรง ปิดยอดได้ไม่เคยมีปัญหา (จนท.ธนาคารเรียกว่าเกรด A)
B เป็นลูกสาวคนเล็ก ยังเรียนมหาลัยปี 4 พ่อแม่ส่งเสียให้ตลอดราวๆ 7000-8000 บาท/เดือน รายได้ครอบครัว 20,xxx-3x,000/เดือน
เงินฝากธนาคารประมาณ 4xx,xxx บาท B ขอตังค์กับใครก็ได้ เพราะญาติๆของ B ทำงานกันแล้วทุกคน เอาไว้ขอแค่ยามฉุกเฉิน 200-300
B คบกับ A มาได้ 4 ปีรู้ถึงปัญหาภายในครอบครัว A มาตลอด เรื่องไหนพอช่วยได้ก็จะช่วย ไม่เคยทิ้งให้ลำบากเพราะ B รู้ว่า A ต้องพึ่งตัวเอง
ครอบครัวไม่สนใจ B พยุงมานานหลายปี วันนี้ B ท้อ บ่นว่า " รักนะ แต่เหนื่อย ไม่รู้จะไหวรึเปล่า.. A ยังไม่สร้างอะไรเลย จะรอให้ B ไปสร้างช่วย Bก็เต็มใจ แต่ไม่ใช่ให้ไปใช้หนี้ที่ B ไม่ได้ก่อขึ้น " B ไม่ได้อะไรซักอย่าง ไม่เคยขอ A เพราะรู้ว่า A ไม่มี
B กลับมาเล่าทุกอย่างที่เคยทำพังและพลาดไปในอดีตคือ ของทุกๆอย่างที่ B มีอยู่ เป็นของที่มีค่า
A ขอร้องให้เอาไปเข้าร้านรับฝาก นี่คือจุดเปลี่ยนชีวิตของ B ที่เชื่อใจคนรัก จุดเปลี่ยนที่ไม่ได้ของพวกนั้นคืน
ไม่ว่าจะเป็น สร้อยทอง มือถือ แหวน โนตบุค จะกี่เส้น กี่เครื่อง เรื่องเดิมๆก็วนมาทุกครั้ง
B อยากหยุดเรื่องพวกนี้ อยากให้ครอบครัว A ช่วย A มันเหนื่อยอยู่คนเดียวที่ดิ้นรน ค่าเทอมน้อง ค่างวดรถ ค่าจิปาถะที่บ้านตจว. ค่าดอกนอกระบบที่ครอบครัวไปเอามา ซึ่ง B ไปมาหาสู่บ้าน A จนบางครั้งเข้าตาจนพ่อ A ถึงกับบอกให้ A มาขอยืม B ทั้งๆที่ B ยังไม่ได้ทำงานเรียนปีสุดท้าย
ตอนนี้ A จะไม่ไหวแล้ว ซึ่ง B ก็อยากเดินออกมาจากตรงนั้นเช่นกัน.. B บอกรู้สึกผิดกับครอบครัวตัวเอง ที่ไปช่วยเขาแล้วโดนกลับมา
B ไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้ใครฟัง
B ไม่อยากเลิก อยากเริ่มต้นกันใหม่ แต่ถ้ายังเป็นอย่างงี้อยู่ วันที่ต้องจากกันจริง ๆ คงมาถึง..
จึงอยากถามทุกคนว่า ถ้าเป็น B จะทำอย่างไรกัน ?
คุณจะทำยังไงเมื่อรู้ว่าอยุ่ไปไม่รอดแน่ แต่หาทางออกจากปัญหานั้นไม่ได้
เมื่อวันนึงที่มันปัญหา Aและ B สองคนนี้ยังรักกันดี แต่ทว่า ครอบครัวทั้งสองฝ่ายต่างกันราวฟ้ากับเหว ?
ต่างที่ว่าไม่ใช่เรื่องฐานะ แต่เป็นเรื่องการทำมาหากิน
พื้นฐานทั้งสองครอบครัวนี้มีอาชีพเดียวกัน มีคนที่ต้องเลี้ยงดูและดูแลเหมือนกัน
แต่.. ครอบครัวฝ่าย A มีปัญหาในเรื่องการเงิน ซึ่งปัญหานี้เกิดมานานก่อนหน้าที่ A และ B จะมาคบหากัน
A ที่รับราชการทหารชั้นประทวนได้ 2 ปี ต้องกู้เงินมาเพื่อใช้หนี้สินให้กับครอบครัวตามคำบอกของผู้เป็นพ่อและแม่
ยอดกู้ได้ประมาณ 8xx,xxx บาท ในส่วนนี้นำไปใช้หนี้ธกส.และนอกระบบอื่น ๆ 3xx,xxx บาท
ผและอีกส่วนผู้เป็นพ่อได้ชี้แนะว่าให้ไปดาวน์รถยนต์อีก 37x,xxx บาท ซึ่งหลังจากนั้นมา A ก็เหลือเงินเดือนเข้าบัญชีแค่ 1,7xx บาท
เนื่องจากโดนตัดส่งยอดกู้ทุก ๆ สิ้นเดือน ทางบ้านเคยบอกกับ A ว่าเวลามีอะไรก็ค่อยมาขอพ่อแม่ ถ้าไม่พอใช้
ในปีแรกทุกอย่างก็ลงตัว แต่ไม่ได้ตลอดไป.. A มีน้องอีก 2 คน คนเล็กเรียนม.เอกชน ค่าเทอมครึ่งแสน เพิ่งเข้าปี 1
ทางบ้านทำงานหาเช้ากินค่ำเท่านั้น หาเงินวันต่อวัน ไม่มีเก็บก้อน (ไม่ใช่นกน้อยทำรังแต่พอตัวแล้วหล่ะ)
เวลาฉุกเฉินกระนั้นมาก็หยิบยืมเพื่อนบ้าน ญาติพี่น้องจนเอือมไม่ให้ยืม
ผ่านมาเกือบ 2 ปี Aขอเงินที่บ้านไม่ได้แล้ว ต้องใช้หนี้ที่ยืมเอง ต้องหาเงินเพิ่มเอง ทุกอย่างไม่เหมือนกับที่คุยไว้
ส่วนครอบครัว B ไม่ได้ร่ำรวย มีฐานะปานกลาง มีหนี้ธกส.ยอด 2x,xxx บาท แต่ส่งตรง ปิดยอดได้ไม่เคยมีปัญหา (จนท.ธนาคารเรียกว่าเกรด A)
B เป็นลูกสาวคนเล็ก ยังเรียนมหาลัยปี 4 พ่อแม่ส่งเสียให้ตลอดราวๆ 7000-8000 บาท/เดือน รายได้ครอบครัว 20,xxx-3x,000/เดือน
เงินฝากธนาคารประมาณ 4xx,xxx บาท B ขอตังค์กับใครก็ได้ เพราะญาติๆของ B ทำงานกันแล้วทุกคน เอาไว้ขอแค่ยามฉุกเฉิน 200-300
B คบกับ A มาได้ 4 ปีรู้ถึงปัญหาภายในครอบครัว A มาตลอด เรื่องไหนพอช่วยได้ก็จะช่วย ไม่เคยทิ้งให้ลำบากเพราะ B รู้ว่า A ต้องพึ่งตัวเอง
ครอบครัวไม่สนใจ B พยุงมานานหลายปี วันนี้ B ท้อ บ่นว่า " รักนะ แต่เหนื่อย ไม่รู้จะไหวรึเปล่า.. A ยังไม่สร้างอะไรเลย จะรอให้ B ไปสร้างช่วย Bก็เต็มใจ แต่ไม่ใช่ให้ไปใช้หนี้ที่ B ไม่ได้ก่อขึ้น " B ไม่ได้อะไรซักอย่าง ไม่เคยขอ A เพราะรู้ว่า A ไม่มี
B กลับมาเล่าทุกอย่างที่เคยทำพังและพลาดไปในอดีตคือ ของทุกๆอย่างที่ B มีอยู่ เป็นของที่มีค่า
A ขอร้องให้เอาไปเข้าร้านรับฝาก นี่คือจุดเปลี่ยนชีวิตของ B ที่เชื่อใจคนรัก จุดเปลี่ยนที่ไม่ได้ของพวกนั้นคืน
ไม่ว่าจะเป็น สร้อยทอง มือถือ แหวน โนตบุค จะกี่เส้น กี่เครื่อง เรื่องเดิมๆก็วนมาทุกครั้ง
B อยากหยุดเรื่องพวกนี้ อยากให้ครอบครัว A ช่วย A มันเหนื่อยอยู่คนเดียวที่ดิ้นรน ค่าเทอมน้อง ค่างวดรถ ค่าจิปาถะที่บ้านตจว. ค่าดอกนอกระบบที่ครอบครัวไปเอามา ซึ่ง B ไปมาหาสู่บ้าน A จนบางครั้งเข้าตาจนพ่อ A ถึงกับบอกให้ A มาขอยืม B ทั้งๆที่ B ยังไม่ได้ทำงานเรียนปีสุดท้าย
ตอนนี้ A จะไม่ไหวแล้ว ซึ่ง B ก็อยากเดินออกมาจากตรงนั้นเช่นกัน.. B บอกรู้สึกผิดกับครอบครัวตัวเอง ที่ไปช่วยเขาแล้วโดนกลับมา
B ไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้ใครฟัง
B ไม่อยากเลิก อยากเริ่มต้นกันใหม่ แต่ถ้ายังเป็นอย่างงี้อยู่ วันที่ต้องจากกันจริง ๆ คงมาถึง..
จึงอยากถามทุกคนว่า ถ้าเป็น B จะทำอย่างไรกัน ?