เพื่อนคนเก่าที่เราเคยคิดถึง

ตอนนี้ผมอายุ35 ย่าง36 ถือว่าเป็นวัยรุ่นตอนปลายๆ ผ่านชีวิตวัยเรียนมานานพอสมควร ตอนนี้ก็ทำงานจนแทบไม่ได้ติดต่อเพื่อนสมัยเรียนเลย วันนึงมีเพื่อนสมัยมัธยมดึงเข้ากลุ่มไลน์เพื่อนสมัยม.ต้น เราก็ตื่นเต้นดีใจนานมากแล้วที่ไม่เจอไม่ได้คุย บางคนเห็นรูปปัจจุบันจำกันไม่ได้เลยนึกหน้าตอนเด็กๆกันไม่ออก ต้องแนะนำชื่อพร้อมนามสกุลกันเลยทีเดียว พอมีกลุ่มไลน์ผมเลยย้อนนึกถึงเพื่อนคนนึงซึ่งนิสัยดีและสนิทกับผมมาก ตามหายังไงก็ไม่เคยพบทั้งเฟสบุ๊คก็ไม่เจอ บอกเลยครับว่าคิดถึงและอยากคุยมาก จนเมื่อ2วันที่ผ่านมามีเพื่อนในกลุ่มคนนึงดึงเพื่อนคนนั้นเข้ากลุ่ม ผมเห็นแล้วดีใจมาก รีบเข้าไปทักทาย ทั้งๆที่บทบาทในกลุ่มส่วนใหญ่ผมจะเป็นผู้อ่านมีคุยบ้างแต่ไม่เยอะ ไถ่ถามทุกข์สุข สรุปมันจำผมไม่ได้แต่ก็ไม่เป็นไรก็แนะนำตัวกันไปจนร้องอ๋อผมดีใจนะที่ได้คุยกัน
เพื่อนคนนี้พอเข้ากลุ่มมาก็เป็นสีสันให้กลุ่มที่เคยเงียบเหงากลับมาคึกคักอีกครั้ง แต่สำหรับผมหลายๆประโยคมันรู้สึกว่าไม่ใช่เพื่อนคนเดิมที่เรารู้จัก อธิบายมาเป็นคำพูดไม่ได้ บางประโยคคือประมาณไม่แคร์ความรู้สึกพิมพ์เอาความสะใจ โชว์ถ่อย โชว์สปอร์ต ผมถามอะไรไปก็ตอบแบบไม่ค่อยดีไม่รักษาน้ำใจเหมือนข่มๆ บอกเลยว่าผิดหวังมากที่อยากเจอ จะออกจากกลุ่มเพราะไม่อยากคุยไม่อยากอ่านแล้วก็เสียดายเพื่อนคนอื่นๆ ก็ได้แต่นิ่งๆไป...เวลาเปลี่ยนคนเปลี่ยน หรือนี่คือตัวตนที่แท้จริง...อวสานวัยใส