อยากให้คนมีคู่ได้อ่าน

เราคบกันมานานมาก เริ่มจากเพื่อนเรียน เพื่อนสนิทจนกลายเป็นแฟน ตั้งแต่ ม.4 ถึงตอนนี้ ปี 3 แล้ว แล้วตอนนี้เลิกกันแล้ว
สิ่งที่เราอยากบอกคนมีคู่คือ เวลามีปัญหาอะไร ทะเลาะอะไร ให้หันหน้าคุยกัน อย่สเดินหนี อย่าหันหลัง อย่าเงียบ อย่สปล่อยให้ปัญหามันค้างคาใจ การคุยกันเปิดอก พูดกันตรงๆ มันดีมากเลบยะ มันมาจากใจจริง ไม่ใช่แสดง แม้จะแสดงให้มันออกมาโอเค ทำเพื่อให้สถานการณ์มันดีขึ้น มันก็ได้แค่นะยะสั้น ทุกอย่างมันก็เก็บอยู่ในใจเราเอง และเมื่อมันเก็บไว้เยอะๆจนระเบิดออกมา วันนั้นมันจะเป็นวันที่เสียใจ ไม่มีใครอยากโดนโกหก ไม่มีใครอยากโดนหลอก แม้ความรู้สึกที่แสดงว่ส เราหายงอนเธอแล้วนะ เราให้อภัย เราเข้าใขเธอนะ ถ้าสุดท้ายแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างมันจะพูดออกมา มันอาจจะทำให้เหตุการณ์ดีขึ้นหรือแย่ลงก็ได้ แต่ถ้าแย่ลง เราทั้งสองก็จะเสียใจ ว่าทำไมไม่บอกไป เราคนนึงที่เป็นแบบยี้ ที่ต้องการความจริง ตวงๆ เพราะมารุ้ทีหลังมันเจ็บ มันรู้สึกไมโอเค มันเสียดาย มันอยากย้อนเวลา

อยสกบอกคนมีคู่ว่า นึกถึงใจกันละกัน ทำอะไรให้คิดว่าผลจะเป็นไง ใส่ใจความรู้สึกกันให้มากๆ คอยถาม คอยสังเกตกันและกัน  ผิดก็ขอโทษ งอนก็ง้อ ไม่ต้องกลัวเสียฟอม วันสำคัญๆก็แสดงออกมาให้เขาและเธอรู้สึกว่าสำคัญ อยากบอกรักบอก อย่าเก๊ก อย่าฟอม อย่าอาย มันสำคัญมากนะ แต่มันควนขะมาจากใจ หวานใส่กันบ้าง เมื่อเขาหรือเธอมีปัญหาก็คอยรับฟังและปลอบ

ถ้าคุณเจอใครที่ดีที่ใช่สำหรับคุณ คุณต้องรักษาไว้ให้ได้ จับมือกันให้แน่น

>>>ที่สำคัญ<<<
ต้องไม่ปล่อยให้ใครคนนึงคิดไปเอง
ง้อ ถ้างอน
ขอโทษถ้าผิด
คุย ถ้าไม่เข้าใขกัน
เธอชอบอะไรไม่ชอบอะไร อันนี้ต้องรู้

จากคนคนนึงที่รักษาเธอไว้ไม่ได้  ถึงความจริงมันจะเจ็บ แต่ก็ขอให้เคลีย

จากคนอกหักคนนึงที่ไม่อยากให้จบกันแบบเรา
อาจจะพิมงงๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่