เป้าหมายสำคัญยิ่งกับชีวิต ที่หวังความสำเร็จ (อยาก.......แต่........)

แบ่งปันเรื่องราวค่ะ เรื่องของคนที่
เมื่อไม่มีเป้า โฟกัสย่อมเบลอ

ว่าด้วยเรื่องคนทำงานประจำ
หนูก็อยากออกมาขายก๋วยเตี๋ยวอย่างพี่นะ แต่ติดที่หนูทำงานประจำอ่ะ รายได้พี่คงดีมากเลยนะ ถึงจ้างลูกจ้างตั้งหลายคน หนูก็อยากทำบ้าง แต่หนูทำงานประจำอ่ะ ๆๆๆ

คำพูดซ้ำ ๆ ของน้องที่โทรมาถามงานให้สามี เลยเริ่มเล่าเรื่องให้ฟังว่า

พี่จบ ป. โท รายได้สุดท้ายก่อนลาออก หลักหมื่นปลาย ๆ มาขายก๋วยเตี๋ยววันแรกได้ 700.- แม่ถามคิดอะไรอยู่
ปัจจุบันร้านนี้ เป็นหลอดเลือดระดับ Aorta (หัวใจ)ของครอบครัว

ก่อนหน้านั้น 2 ปี มีความคิดอยากทำร้านก๋วยเตี๋ยวของตัวเอง ตั้งแต่นั้นมาไปทำงานที่ไหน ก็จะสังเกตตลอดว่า ทำเลที่นี่ที่นั่นที่โน่นดีมะ จนถึงวันที่ได้ทำเลแน่นอน ก็ลาออกจากวันนั้นถึงวันนี้ผ่านมา 16 ปีแล้ว

เพราะเมื่อไม่มีเป้าหมาย เราก็ไม่โฟกัสว่า เรากำลังตามหาอะไร แต่วันที่เรากำหนดเป้าหมาย ไม่ว่าทำอะไร สายตาเราก็จะสแกนหาสิ่งที่เราต้องการ จนกว่าจะเจอ

ฉนั้นถ้ายังไม่พร้อม ก็แค่ตั้งเป้าหมาย แล้วลงมือเตรียมการ รอจนถึงวันที่คุณกล้า จะออกจาก comfort zone เพื่อหาสิ่งใหม่ ๆ ให้กับชีวิต

ปล. ถ้ากลัวแม้แต่ตั้งเป้าหมาย คุณจะพูดซ้ำ ๆ คำเดิม ๆ จนเกษียณ (อยาก ..... แต่.......) เป็นคำนิยม ที่คนชอบใช้กันมาก