แอบชอบคนที่ไม่มีวันเป็นไปได้ ควรตัดใจใช่มั้ย?

ตอนเข้าม.ปลายใหม่ๆ เราก็ไก้เจอกับใครคนนึง เขาเป็นคนที่ดูภายนอกแล้วเป็นที่สุภาพ ดูขรึม แต่ก็ดูใจดี วันแรกที่ได้เห็นเขา คือเขากำลังคุยกับป้าที่ขายของอยู่ เขาพูดกับป้าด้วยใบหน้าที่ร่าเริง เขาดูไม่ถือตัวเลยสักนิด เขาดูมีความอ่อนน้อมมากเวลาคุยกับผู้ใหญ่ ตั้งแต่วันแรกที่เจอก็รู้สึกชอบเขาขึ้นมา เวลาที่เขาไปไหนมาไหนคนเดียวในโรงเรียน เขาจะเป็นที่เนี๊ยบสุดๆ เงียบขรึม บุคลิกดีมาก  พออยู่มาเรื่อยๆ ก็รุ้ว่าเขามีความสามารถในด้านนึง ที่เด็กผู้ชายสมัยนี้ ไม่ค่อยชอบ ขอไม่พูดนะคะ ซึ่งเขาทำออกมาได้ดีมาก แล้วก็เป็นที่ชื่นชมของคุณครู พี่ๆน้องๆเพื่อนๆที่โรงเรียน เราก็เจอกันบ่อยๆค่ะ เดินสวนกันบ่อย แต่ไม่เคยพูดจากันเลย เพราะไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน เราเจอกันบ่อยมาก แต่เขาคงจะไม่ได้คิดเหมือนที่เราคิดอยู่ เราอยากเจอเขาทุกวัน แค่เห็นหน้าก็ยังดี แค่นั้นก็ทำให้รู้สึกมีความสุขแล้วค่ะ จนปัจจุบันนี้ กับ1ปีกว่าแล้ว ที่ชอบเขามา ความรุ้สึกที่ชอบยังเหมือนเดิมทุกอย่างค่ะ ก็ไม่เคยคุยกันเหมือนเดิม ทำได้แค่มองเขาอยู่ห่างๆ มีหลายครั้งค่ะ ที่พยายามจะเลิกชอบเขา แต่พอได้เจอทีไร ความรุ้สึกชอบก็กลับมาหมด พอไม่เจอก็รู้สึกแย่ค่ะในวันนั้น แต่ก็คิดไว้แหละค่ะ ว่าทำได้แค่ชอบ เขาคงจะไม่ชอบคนอย่างเราหรอก อีกอย่างเป็นผู้หญิง จะให้ไปทักเขาก่อน มันก็จะรู้สึกแปลกๆน่ะค่ะ ตามความคิดเรา ก็เลยอยากจะตัดใจจากเขาให้ได้ค่ะ ถึงแม้วันนี้จะยังทำไม่ได้ก็ตาม #ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ